ESRA

6/ASIL YOBAZ SENSİN

Selamün aleyküm. İyi okumalar.

-Bahar'dan-

Berna gerçekten çok iyi bir kız. Kapalı olduğumu görünce iyi anlaşabileceğimizi düşünmüş ve benim yanıma oturmuş. O da benim gibi yeni kapanmış ve dinimiz ile ilgili pek bir bilgisi yokmuş. Biz bunları konuşurken hoca geldi.

-Esra'dan- 

"Neden bilimde ilerleyemedik diye soranları anlayamıyorum. Sen Avrupa'da başörtüsüyle okuyan kaç kız gördün? Bizim içimize kadar girmiş bazı yobazlar bize gericiliği empoze ederken ne kadar ileri gidebiliriz ki?"   

Sosyal medya hesabımdan bunları paylaşınca biraz olsun rahatladığımı hissettim. Aslında ilk önce Bahar'ı engellemeyi düşünüyordum ama Bahar'ı engellemektense bu tür paylaşımlarda bulunarak Bahar'ı o başındaki şeyden daha çabuk kurtarabileceğimi anladım. Sonuçta bu benim arkadaşlık görevim. 

En yakın arkadaşımın yobaz olmasını hala hazmedemedim. Bahar'ın kapanması nasıl bu kadar çabuk oldu anlamıyorum. Yani bizim dört senedir birbirimizden sakladığımız hiçbir şey yoktu. Peki o teyzesi olacak yobaz nasıl bir ay gibi bir sürede Bahar'ın aklını çelebildi ki? Bahar'ın annesi buna nasıl izin verir? Bu kadar kısa bir sürede Bahar'ın kapanmaya ikna olması mucize gibi bir şey. Demek ki daha önceden de bu tür düşünceleri varmış. Nasıl bana söylemez? Eğer bana bu düşüncelerini söyleseydi şimdi bunlarla uğraşmak zorunda kalmazdık. Bahar'ın bu düşüncelerini fazla dallanıp budaklanmadan imha ederdim.

Hadi Bahar bana bunları söylemedi. Peki ben nasıl anlayamam? Ben Bahar'ın en yakın arkadaşı değil miydim? Onun bu düşüncelerini fark edip beyninden bu düşünceleri atmasına yardım etmek benim arkadaşlık görevimdi. 

Neyse. Olmuşla ölmüşe çare yok derler. Bundan sonra Bahar'ı bu yobazlıktan nasıl kurtarabiliriz onu düşünmek gerekiyor. En yakın arkadaşımı kendi ellerimle yobazlara teslim edemem. Onun da bir yobaz olmasına göz yumamam. 

Bahar yüzünden ilk dersime de girememiştim. Ne olursa olsun yarınki derslerime gireceğim. Neyse ki arabam bakımdan geldi. Yani okula taksiyle gitmek zorunda kalmayacağım. Sahi, rüyamın da ne anlama geldiğini öğrenmiş oldum. Üniversitenin ilk günü ben değil, eski can dostum Bahar başını kapatarak gelecekmiş. Ama ben de Esraysam Bahar'ı yobazlıktan kurtarırım. Şimdilik bu kadar sakin durduğuma bakmayın. Sadece sıramı bekliyorum. 

**********

Sabah her zaman olduğu gibi sinir bozucu bir alarm sesiyle uyandım. Size en sevdiğiniz şarkıdan soğumanız için bir öneri vereyim mi? Şimdi beni iyi dinleyin: "Çok sevdiğiniz şarkıyı alarm sesi yapın." Evet, işte bu kadar basit ve gerçekten çok etkili bir yöntem. Sabah erken kalkmaktan nefret ettiğim için favori şarkımı alarm sesim yaptım ve şu anda en nefret ettiğim şarkıdır kendisi. 

Telefonumu açtığımda yaklaşık elli altı tane cevapsız arama vardı. Ne olmuş dün yaa? Ne kaçırdım ben? Aramalara girdiğimde bu aramaların beş tanesinin babamdan, on iki tanesinin ablamdan, yedi tanesinin ağabeyimden, on bir tanesi Can'dan bir tanesi Bahar'dan ve tam yirmi tanesinin de annemden olduğunu gördüm. Ah annem! Yine farkını ortaya koymuş. 

Anlaşılan akşam benim için çok endişelenilmiş. Önce kimi arasam? En çok annem aradığına göre ilk aranmayı da annem hak etmiş oldu. Annemi aradım ve telefon ikinci çalışında açıldı. Cevaplamam gereken çok soru olacak. Annem de sağ olsun soru yağmurunu başlattı. 

-"Kızım, akşamdan beri neredesin? O telefon neden açılmıyor? Boşu boşuna mı taşıyorsun sen o telefonu? Başına bir şey geldi sandık. Nasıl korktuk biliyor musun sen? Aramadığım arkadaşın kalmadı. Hiçbiri nerede olduğunu, nasıl olduğunu, kiminle olduğunu bilmiyordu. Aklımı kaybediyordum Esra! Babanla hemen geri gelmeyi düşündük. Arabayı sonra aldırırız, uçakla gelelim dedik ama en erken uçak bileti bugün sabah saat ondaymış. Eğer aramasaydın bugün geri dönüyorduk. Bizi bu kadar merak ettirmek için umarım geçerli bir sebebin vardır..."