KARANLIĞA SARILAN KIZ

7. BÖLÜM: ''BERABER UYUYALIM MI?''

''Bu silahın sende ne işi var Ayaz?''

Ayaz'ın yüzüne tedirgin bir ifadeden çok sinir hakimdi.''Benim odama izinsiz nasıl girersin?'' diye hesap sorduğunda şaşırmış ama üstünlüğü kaybetmemek adına bu soruya cevap vermemeye karar vermiştim.

''Silah ha?'' dedim yerden aldığım şarjörü ve hala aynı yerde duran silahı yatağa fırlatırken. ''On dokuz yaşındaki üvey abimin odasından silah çıkıyor. Ne güzel!''

''Esila bilmem kaçıncı kez söylüyorum ve bundan sonra da söylemeye devam edecekmiş gibi hissediyorum ama; benim hayatım seni ilgilendirmez.''

''Bu silah gerçek.'' dedim mermilerin şeklini anımsarken.

''Gerçek.'' Derin bir soluk aldı, tek adımda yanımda bitti. ''Ama bu, odamda ne aradığını açıklamıyor ufaklık.''

Hayır Esila. Sakın konudan sapma.

''Baban biliyor mu?''

''Babam onlarca Kanas'ı kendine oyuncak etmişken benim küçücük Glock'umu umursayacağını mı düşünüyorsun?"

''Ne?'' diye bağırdım şaşkınlık içerisinde, duyduklarım beni yanıltıyor olması için çaresizce dua ederken buldum kendimi.

''Sen bizi ne sanmıştın Esila? Terbiyeli, iyi aile çocuğu falan mı?''

''Mafyasınız yani?'' Kelimeler ağzımdan iğrenerek dökülmüştü.

''Halk dilinde öyle deniliyor.'' Güldü -ki ben ortamda ciddiyetten uzak bir şey göremiyordum.- ''Yurtdışına illegal yoldan silah ticareti yapıyoruz. Babam da kimliğini gizlemek için yerli bir kıyafet üretim şirketinin CEO'suymuş gibi davranıyor.''

Eğer Ayaz silahı gördüğümde, 'arasıra ava giderken kullanıyorum' diyerek aptalca bir yalanı ortaya atsaydı bile inanacakken o gerçekleri söylemişti. Bu içimdeki öfkeyi biraz olsun azaltırken annemin bunu bilip bilmediğini düşündüm. ''Ya annem?''

''Biliyor.''

Ah, ne güzel. Bir de bu eksikti. Canım annem benden kocaman bir sır saklamıştı. Ne aptaldım.''Kendimi berbat hissediyorum, sanki suçlu olan benmişim gibi.'' diyerek duygularımı açıkça ifade ettim.

''O his yıllardır gitmiyor benden.'' Sonunda, yüzündeki alaylı ifade gitmiş, yerine hüzün gelmişti. Yavaşça yatağa oturup silahıyla oynamaya başladı.

''Bu iş ortaya çıktığında adaletin gözünde biz de suçlu sayılacağız. Şu boktan yardım ve yataklık durumu.''

''Öyle adaletin gelmişini geçmişini si...'' Sözünü devam ettirmedi.

Yatağın köşesine oturdum. Saat oldukça geç olmuştu. Ben yine birkaç saatliğine uyumuştum ama Ayaz'ın yüzündeki yorgunluk belliydi. Tabii ben de içip içip sürtüğün biriyle yatarsam bu kadar yorgun olurdum. ''Resmen üvey babam mafya ama ben hiçbir şey yapamıyorum. Lanet olsun ki gidecek başka bir yerim yok!''

''Düşünmemeye çalış. Genel olarak mafya aleminde Beyefendi'den korkmayan bir insan tanesi bile yoktur; kimse bize zarar veremez anlayacağın.''

''Beyefendi?''

''Ecevit Demirhan.'' Baba demek yerine ismiyle hitap etmesi ilgimi çekmişti.

Ayaz ile tartışmasız bir konuşma içine girdiğim belki de tek zaman şimdiydi. Bu, inanılmaz keyifliydi. Hatta Ecevit'in mafya olduğunu unutacak kadar çok mutlu olmuştum. Tanrım, tartışmamak beni bu kadar mutlu ediyorsa, kim bilir aramızın iyi olduğu zamanlar ne kadar güzel olurdu.

''Uyuyacak mısın?'' diye sordum. Ayağa kalkıp silahı eski yerine, içindeki mermileri de yanına koydu. Şeytan doldurur misali beni ürkütse de küçük, korkak bir kız çocuğu olmayı sonraya sakladım.

Saate bakınca benim de gözüm kaydı; 04.21. Sonrasında bu sorunun ne kadar aptalca olduğunu fark ettim. ''Senin devreler yanmış, git yat bence.'' der demez yatağına uzandı.

Ve Ayaz eski haline döner.

Zoraki biçimde gülümsedim, öyle 'git yat' demek kolaydı. Bazen karanlıktan korkan kız olup annemin yanına yapardım. Şimdi ise üvey babamın karanlığından korkuyordum.

''Ayaz.'' dedim 'a' harflerini uzatarak. Bir umut böyle ikna edici olabilirdim. ''Beraber uyuyalım mı?'' Yüzümün her hücresi kızarırken utançla başımı eğdim. Beni yanlış anlamamasını umuyordum -ki o Ayaz Demirhan'dı.- ''Yani... biraz korktum da.''

Yüzüne baktığımda dudaklarının kenarı kıvrıldı, yüzüne muzipçe bir ifade hakim oldu. Kahretsin! Resmen o Pelin denen kızdan farkımın olmadığını düşünecekti. ''Demek benimle uyumak istiyorsun?'' Çarpık gülümsemesine bakılırsa bu anın keyfini çıkarıyor gibi gözüküyordu.

''Ayaz hemen pis pis düşünme! Sadece korkuyorum.''

''Aynen, kesin korkuyorsundur. Benimle uyumak istemenle hiç alakası yok yani.'' Sırıtmaya devam ederken eline vurdum.

''Sana söyleyende kabahat. Korkuyorum dedim sadece.''

''Tamam gel gel.'' Hafifçe geriye çekilip yatakta kocaman yer açtı. Yavaşça ve korkak bir hamleyle yanına uzandım. Aman Allah'ım... Kim bu kokunun kölesi olmazdı ki? Sigara kullandığını görmesem de içtiğini biliyordum ve sigara kokusunu bastıracak bir kokusu vardı.

Elini omzuma atıp beni kendine çekerken itiraz etmedim. Aksine birkaç santimetre de ben yaklaşmıştım. Başımı göğsüne yaslarken ona hiçbir erkeğe olmadığı kadar yakın durduğumu fark ettim. ''Resim mi çiziyorsun?'' dedim uykulu bir ses tonuyla. Gülümsedi. Hem de gerçek olanından.

''Sen odamı bayağı fazla kurcalamışsın.'' dedi sırıtırken.

''Dikkatimi çekti sadece.''

''Hı hı kesin öyledir.'' Pekâlâ, kurcalamıştım ama bunu Ayaz'ın bilmesine gerek yoktu. Derin bir nefes alıp gözlerini kapadı. ''İyi geceler ufaklık.''

''İyi geceler.''

Birkaç dakika sonra uyuyakalmıştı. Kafamı yüzünü görebilecek açıyla geriye çektim. İlk defa bu kadar izliyordum yüzünü, kaşlarını, gözlerini... Ne yapıyordum ben? Bugün zaten Ayaz'a karşı haddimden fazla cüretkar davranmıştım. Şimdi ise üvey abimle sarmaş dolaş uyuyorduk.

Pekâlâ Esila, sen yanlış bir şey yapmıyorsun.

Nefes almamı güçleştiren kokusundan uzaklaşabilmek için geriye çekildim ama kolları hala sımsıkı tutuyordu. Ben de derin derin nefesler alarak kendime gelmeye çalıştım.

Sabah annem ile Ecevit gelecekti. Onlara şu mafya olayını bildiğimi bana anlatmayı düşünene kadar söylemeyecektim. İçimde Ecevit'e olan sempatinin tek bir sırla yerle bir olmasını falan da gizlemeye çalışacaktım artık.

Bu düşünceleri kafamdan atmak için Ayaz'ı izlemeye başladım. Yüzünün her santimini incelerken artık uyumam gerektiğine kanaat getirdim. Gözlerim yavaş yavaş kapandı.

---

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyoruz arkadaşlar.

Bu arada 1K olduk. Destekleyen herkese teşekkürler :)