I Got the Boy, She Gets the Man

Reminscing Part 1

Reminscing Part 1
Ya-c's POV

Nilibot ko ang mata ko. Not bad, maganda naman tong unit. Simple lang ang design pero maluwag. Sa second floor yung mga bedroom. I went upstairs to check my own room..

There unang nahagip ng mata ko ang family picture namin with grandpa. Then I start to reminisce the past.

7 years ago, when I was 16, ipinagtapat saken ni mommy ang lahat. I am the grand daughter of grandpa's first love. Hindi sila nagkatuluyan at nagkaroon ng kaniya kaniyang pamilya.
Lola's daughter, which is my mom, became pregnant without being married. She died giving birth to me, and my biological father did'nt know I existed, up until now he's in the place who-knows-where.

Grandpa suggested na sila mommy Samarrah and daddy Caesar ang mag-ampon sakin, pumayag naman sila, or should I say napilitan.

Then I came back to reality nung napansin ko yung picture na nakaipit sa salamin. This was my mirror ever since. Mahilig akong mag-ipit ng picture dito, yung mga favorite ko. But what caught my attention is the picture torn.

Ako yung nasa picture, at yung missing part niya, si Kenshin, the man I love the most. The man I caused pain to. The man I left without giving him valid reason. And the man who's getting married with someone I always wanted to be, my sister.

Samantha Lizette or my ate Sam has always been the best. Kaya yung attention nila mommy and daddy sa kanya lahat. Naiinggit ako noon oo, but I never hated her even until now. She deserves to be happy.
But I did'nt realized before that her happiness means my grieve.

He was my bestfriend since we were kids. Everytime na may tampo ako kina mom, siya yung takbuhan ko, magkapitbahay kasi kami.

Flashback 15 years ago..
"Tita si Ken po?" I asked Kenshin's mom, si tita Margareth.

"Nasa room niya, akyatin mo na lang."

Pagkasabi nya nun agad akong tumakbo sa kwarto niya. Pagdating ko, walang katok katok, bukas agad ng pinto..

"Wuaaaahhh!!!! Keeeeennn!!!!"

"Sh*t!!!!! What are you doing here Athena???" O_______O

"Oops! Sorry^____^V" then pasimple akong lumabas ng kwarto niya. Nagbibihis pala siya, hehe..

After 5mins, pinagbuksan niya ko.
"Ang aga aga ngumangawa ka na, di ka pa nakaligo."Ayan bungad niya saken.

More than one month pa lang kami magkakilala, mula nung lumipat ang family nila dito sa lugar namin.. Pero sobrang komportable na ko sa kanya, kahit ubod siya ng sungit. Kabata-bata pa parang pasan na niya ang mundo.

"Nagmumog naman na ako :(" sagot ko..

"Eh anong nginangawa mo?" Tanong niya habang sini-set niya yung desktop niya. Maglalaro na naman to.

"Eeeeehhhhh kasi naman eeeeehhhhh, binilihan nila mommy si ate ng human size teddy bear" pout..

"Oh tapos?" Nakaupo na siya sa harap ng computer at nakakatutok sa monitor.

"Anong oh tapos?????" Tsaka ako lumpit sa kanya..
Hinarap ko siya sakin tsaka ko hinila-hila yung magkabilang tenga niya while saying "human teddy bear yun kennnn!!!! That's what every girl wants!!!!!"

"Ano ba!!! Nananakit ka na naman ahh.." Then he hold my hands para mabitawan ko yung tenga niya.

"Hindi ka naman girl, so what's the big deal???" Ayun! Kaya daw saken siya nakikipaglaro kasi ayaw niya sa mga babae, naka-program na talaga sa utak niya na lalake ako.

"Kenshin naman ehhh!!!" Nagtatampo na nga ako sa bahay, dadagdagan pa niya..

"Aanhin mo ba yun?" Nakahawak parin siya sa kamay ko.

"Edi siyempre kalaro." Sagot ko.

"Kalaro mo na nga ako diba?" Kunot-noo niyang tanong. Seriously??

"Tsaka katabi pagtulog." Dagdag ko.

"Edi ako na lang tatabi sayo, ang dami mong problema.." Naiinis na siya, para sa kanya kasi mababaw lang yung bagay na yun.

Binawi ko yung kamay ko na hawak niya at padabog na umupo sa kama niya.
Naiiyak ako.. @____@

Nagulat na lang ako nung may tumabi sakin tapos umakbay, yung halos yakap na..

"Yayakapin ka ba ng teddy bear na yun?" Tanong niya saken. Mahinahon na mahinahon siya.

Umiling lang ako..

"Ikaw lang naman yayakap sa kanya eh.. Mas gusto mo pa ba yun kesa saken?" Tanong niya ulit.
Then I realized, sa amin ni ate, kahit sila ang magkaedad, ako lang kinakausap niya, pinapapasok sa kwarto niya, kinakalaro niya, at pinagpapakitaan ng sweetness niya.

By that thought, I hugged him also. Ang saya saya magkaroon ng ganitong bestfriend.. Yung aawayin ka, pero doble kung i-comfort ka..

Back to present.. Naiiyak na naman ako, miss na miss ko na talaga siya.. I wish every single day that I stayed at US to wake up seeing him first in the morning.. Hindi yung lagi na lang pag tulog lang ako ko siya nakikita.