MI II.

45 13 1
                                    

J A R E D

Statue.

"I'm like a statue stuck staring right at you. Got me frozen on my tracks."

I don't know why the song matched what I am feeling right now. Nang-aasar ba yung dj?

Sad part is we're just dancing. Walang ni isang nagsasalita. Hindi ko sya masyadong maaninag dahil nga sa napakadilim ng buong paligid at tanging mga patay sinding ilaw lang ng disco lights ang nagsisilbing liwanag.

It's my first time meeting her and yet I already have this unexplainable feeling. And worse, di ko alam pangalan nya!

"Uh. Hey. Don't you mind telling me your name or something?"

Still got no response from her. I felt her grew tensed, tho.

"Huy. Answer me," nagmumukha na ata akong desperado.

"O-okay. If that's what you want, let's just dance," I said, giving up. I really don't want what I'm feeling right now. How could this be so fast?

Maya-maya pa'y parang hindi na sya mapakali. Then all of a sudden, nagulat nalang ako nang itulak nya ako at dali-daling tumakbo palayo. Hawak-hawak nya din ang mga braso nya.

"W-WAIT! MISS!"

No! She can't just run away like that! She just can't!

Hinabol ko siya kahit may nababangga na akong mga sumasayaw.

"HEY! PLEASE!"

Nakita kong lumingon siya sandali at nang mapagtanyo nyang sinusundan ko sya ay lumiko sya sa isang pasilyo.

Sa pagliko nyang iyon ay may nahulog na maliit na bagay mula sa hand bag nya. Madalian kong kinuha ito at sinundan na uli sya. Lumiko rin ako doon sa pasilyong iyon, but mentally cursed nang makitang wala nang katao-tao. Ang dulo ng corridor na iyon ay dingding na.

"Miss, just please tell me your name," I desperately said habang binubuksan lahat ng pinto sa corridor na iyon. Nang lahat na ng silid ay nabuksan ko't wala pa sya at mawawalan na sana ako ng pag asa, nakita kong may bintana sa dulo ng pasilyo.

I might be out of my mind to think na tumalon sya doon, because we're on the fourth floor, but I checked anyway. Sumilip ako mula sa bintana pero walang ni isang bakas na may tumalon or may nahulog galing dito.

Damn! I just lost her! Great!

"Frick, Jared. You're a useless piece of crap," I said to myself.

Pabalik na sana ako sa hall, nagbabakasakaling pumunta na uli sya doon nang mapansin ko ang hawak ko sa kanang kamay.

May nahulog nga pala ang babaeng yun! Id? Id nya!

Pumasok muna ako sa nadaanan kong school canteen para makita nang maliwanag ang id niya. Patay kasi lahat ng ilaw sa mga corridors at sa pasilyong ito, yung canteen lang yung may ilaw.

Hm. Let me see.

Name: Francheska--

What? That's it?

I was frustrated. Parang tinapalan ng black ink yung apelyido at picture nya. Even her birthdate or student number is not there. Talagang Francheska lang yung useful information.

Pero okay na to. Sapat na to. I'll see you in no time, Francheska.

Mistaken IdentityWhere stories live. Discover now