Part1

20.5K 575 6
                                    

Το ξυπνητήρι χτύπησε πάλι με τον εκνευριστικό του ήχο ,να μου σπάει τα νεύρα !
Μισώ τις Δεύτερες !
Σηκώθηκα μετα κόπων και βασάνων και μπήκα στο ντουζ για να ξεκινήσω τη μέρα μου πιο ανάλαφρη !
Έβαλα ενα μαυρο παντελόνι και ενα μπλε πουκάμισο ανοιχτό και έφυγα για το γραφείο .
Δουλεύω σε ενα δικηγορικό γραφείο ως βοηθός και ειμαι πολύ ευχαριστημένη με αυτο !
Το αφεντικό μου ο Άλκης ειναι εξαιρετικός ...ευγενικός και γλυκός μαζι μου !
Αυτοδημιούργητος ,σπούδασε και κατάφερε να κάνει πολύ καλό όνομα στο δικηγορικό κόσμο ,παρά το νεαρό της ηλικίας του !ειναι μόλις 36...

Εγω απο την άλλη οταν ήρθα στην Αθήνα, γιατί η καταγωγή μου ειναι απο την Κρήτη ,ήμουν 22 χρόνων και ήταν η πρώτη αγγελία στην οποία απευθύνθηκα ...και να μαι τώρα δυο χρόνια μετα ακόμα σε αυτη τη δουλειά ,να τα εχω καταφέρει ...γιατί οταν έφυγα απο το νησί ,η μαμά μου μου έλεγε συνεχεια !
"Που θα πας κοριτσάκι μου ?Μυρτούλα μου σκέψου το ...κορίτσι πράγμα μόνο του στην πρωτεύουσα ?"
Να ομως που τα κατάφερα ... και τώρα εχω μια δουλειά που αγαπάω ,φίλους καλούς και ενα διαμερισματάκι που λατρεύω !
Μετα απο μια ωρα στους δρόμους (το μόνο που μισώ) ...φτάνω επιτέλους στο γραφείο !
"Γεια σου όμορφη ! Τι κανεις ?"
"Καλημέρα Αλκη μου ,μια χαρα εσυ ?"

Στα δυο αυτα χρόνια που γνωριζόμαστε , ο Άλκης υπήρξε εξαιρετικός μαζι μου ,σαν μεγάλος μου αδελφός .
Ποτε δεν τον ένιωσα σαν αφεντικό ,ήταν πάντοτε ευγενικός και γλυκός μαζι μου ,μου φερόταν με στοργή και ενδιαφέρον !Ειχαμε πια αποκτήσει φιλική σχεση !Με έκανε να νιώθω οικεία και άνετα , ειχε υπομονή και με συμβούλευε μου μάθαινε τα μυστικά της δουλειάς ...
"Το βράδυ θα βρεθουμε με τα παιδιά ,θα έρθεις ?"
"Τα παιδια " ειναι οι κοινοί μας φίλοι ,ο Νίκος ,η Έλενα και ο Κωστής .
"Ναι βέβαια καιρο εχουμε να βρεθουμε ολοι μαζι ,που θα πάμε ?"
"Στο γνωστό !που άλλου ? "Είπε και γελάσαμε μαζι !
"Ωραια !τελεια ανυπομονώ , να βρεθούμε εκεί κατα τις εννιά τι λες ?"
"Οκ! Εννιά ειναι καλά .Άντε τώρα να κάνουμε καμμία δουλειά , γιατί πέρασε και η ωρα και μας περιμένει δύσκολη μέρα !
Στρώθηκα στη δουλειά και έτσι η ωρα κύλησε γρήγορα ,σήκωσα το κεφάλι και ειδα οτι πήγε κιόλας πέντε!
Τεντώθηκα στο γραφείο μου , είχα πιαστεί ολόκληρη ...για ωρες είχα χαθεί σε τεράστια βιβλια και φακέλους και ο Άλκης το ίδιο ...
Σηκώθηκα και πήγα στο γραφείο του .
"Εγω τελείωσα ,ειμαι τόσο εξαντλημένη ...άντε μην αργήσεις πολύ και εσυ ...μην ξεχαστείς !εχουμε και έξοδο το βράδυ " του ειπα
"Σε λίγο θα ειμαι και εγω έτοιμος "μου ειπε και μου χαμογέλασε "άντε πήγαινε να ξεκουραστείς και θα τα πούμε το βράδυ "
Πήρα το πανωφόρι μου ,την τσάντα μου τον χαιρέτησα και έφυγα για το σπιτι μου !

Απόλυτα δική  σου !Where stories live. Discover now