Απόλυτα δική σου !

Part 19

ΣΤΕΦΑΝΟΣ

Εφυγε ....! Δεν το πιστευω ...! Εφυγε ...
Σπάω πράγματα μπροστα μου και φωνάζω το όνομα της ...που εισαι ?
Γιατι ...?
Δεν έπρεπε να αφεθώ τόσο μαζι της , έπρεπε να ειμαι πιο προσεκτικός ...
Ποτε στο παρελθόν δεν άνοιξα τόσο τον εαυτό μου σε μια γυναίκα ...και τωρα που το έκανα ...έκανε την καρδιά μου κομμάτια ...
Την θελω ...την θελω μονο για μένα ...
παντα οι γυναίκες μου δίνονταν εύκολα ...ποτε δεν προσπάθησα για κάποια ...ποτε δεν κυνήγησα καμμία ...ποτε δεν θέλησα καμμία τόσο πολύ που να πονάει η καρδιά μου ...ποτε έως ότου την γνώρισα ...
Η ομορφιά της με μάγεψε ...το έξυπνο πνεύμα της με τρέλανε και το αθώο βλέμμα της , σφράγισε τον έρωτα μου ...
Τραβούσε ολα τα ανδρικά βλέμματα σε όποιον χώρο βρισκόταν και η ίδια δεν το καταλάβαινε καν ...εγω ομως έβλεπα τον πόθο στα μάτια των ανδρών ,πως την κοιτούσαν , το ποσό θα την ήθελαν στο πλευρό τους ...
Και εγω ο τυχερός που την εχω ...την είχα ... την εχω ...?
Πως την πάτησα έτσι ...ποιος να το περίμενε ...ο μεγάλος γυναικοκατακτητης Στεφανος Οικονόμου, που δεν τον λύγιζε τιποτα ...παράφορα ερωτευμένος ...
Η ωρα περνούσε και έπινα το ενα ποτό μετα το άλλο ...
Αποφάσισα να παω να τη βρω ...ήξερα που θα παει με την Έλενα ...ήθελα να ειμαι κοντα της ...έστω και απο απόσταση ...να αναπνέω τον αέρα που αναπνέει , να τη βλεπω ....και να κόψω τη φορα απο τους επίδοξους εραστές της ...ίσως αντέδρασα λίγο υπερβολικά ,ίσως την έπνιγα με την αγάπη μου ...ήταν κατι που δεν μπορούσα να ελέγξω ομως ...
Παίρνω τον φίλο μου τον Πέτρο και κανονίζω μαζι του να βρεθουμε στο κλαμπ που θα πήγαινε και η Μυρτω ...

Φτανουμε πρώτοι και διαλέγω ενα μερος απ όπου μπορω να βλεπω όλο το μαγαζί ...αλλα χωρις να γίνω αντιληπτός απο τη Μυρτώ...
Μιλάμε με τον Πέτρο λέμε τα νέα μας ,ειναι καλός φίλος απο παλιά ,τον γνωρίζω χρόνια ...ειναι ο μοναδικός με τον οποίο έχουμε αναπτύξει μια βαθιά φιλία...
Με την άκρη του ματιού μου την βλεπω να μπαίνει με την Έλενα ...
Ειναι τόσο όμορφη ...ποσό μου έλειψε το άγγιγμα της ήδη ...

Ο Πέτρος κατι μου λεει αλλα δεν τον ακούω ...εχω χαθεί στον κόσμο της ...μονο εκείνη υπάρχει ....Ακολουθεί το βλέμμα μου και μου λεει ...
" Αν κρίνω απο το ύφος σου ...εκείνη η αιθέρια ύπαρξη ειναι ο λόγος που ο φίλος μου εξαφανίστηκε τόσες μερες και εχει χάσει το μυαλό του ...!"
"Ε...? τι είπες ?" γύρισα το βλέμμα μου επάνω του ...
"Πως εισαι ερωτευμένος είπα ....και πως βλεπω και τωρα πιο ειναι το αντικείμενο του πόθου σου ..."
Κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου ...τι να πω ...δεν μπορω να το κρύψω ...ειμαι δικός της ...
"Τρέλα ερωτευμένος φίλε ...την πάτησα για τα καλά ...!"
Με χτύπησε φιλικά στην πλάτη ..."κουράγιο σε περιμένουν δύσκολα ...ποτε δεν το περίμενα πως θα βρισκόταν γυναίκα που θα σε έκανε να εχεις αυτο το ύφος ..."
"Ποιο ύφος ...?" τον ρώτησα ...
"Του καψούρη....φίλε μου ...!"
Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και γελάσαμε παρέα ...
Το να τη βλεπω μου έφτιαξε το κέφι ...
Ήταν με την Έλενα ...μιλούσαν και γελούσαν ...λατρεύω το γέλιο της ...
Θελω να ειμαι ο λόγος που γελάει ...Με ξεπέρασε ήδη ? Δεν στεναχωριέται για μένα ? με σκέφτεται καθόλου ?
Οι σκέψεις μου τρελαίνουν το μυαλό ....
Εχω πιει ήδη δυο ποτά και παω για το τρίτο ...
"Με μέτρο φίλε ..."ειπε ο Πέτρος ...και τον κοίταξα απειλητικά ...

Δεν μπορούσα να παρω τα μάτια μου απο πάνω της ...ήταν ο ήλιος μου ...και εγω απλά η γη που γύριζα γύρω της και την είχα ανάγκη για να φωτίζει τον κόσμο μου ...
Πολλα βλέμματα ανδρικά έπεφταν στα δυο κορίτσια ...και αυτο δεν μου άρεσε καθόλου ...
Βλεπω τον σερβιτόρο να τις πλησιάζει και να τους δίνει σφηνάκια κερασμένα απο δυο άντρες πιο δίπλα ...
Ο ένας μάλιστα τις πλησίασε ...πήγε δίπλα στη Μυρτω ...έσκυψε και κατι της ειπε ...
Έσφιξα τις γροθιές μου τόσο πολύ που άσπρισαν ...κατέβασα μια μεγάλη γουλιά απο το ποτό μου ...δεν θελω κανέναν να βρίσκεται κοντα της και να αναπνέει το άρωμα της ...