Απόλυτα δική σου !

Part 15

Σιγή μας κατακλύζει για λίγο ...
"Αλκη ... εγω... " ξεκινάω να πω , αλλα με διακόπτει ...
Τον ακούω να παίρνει μια βαθιά ανάσα ...
"Μυρτώ ...δεν χρειάζεται ... σε παρακαλώ ...εγω φταίω ... Δεν έπρεπε να σε φέρω σε αυτη τη θέση ... Σε παρακαλώ ξεχνά το ..."
"Αλκη ...δεν θελω να είμαστε έτσι μεταξύ μας ... αμήχανα ... με αιφνιδιάσες ... Δεν ήμουν έτοιμη να ακούσω κατι τέτοιο ... το εννοούσες ? "

"Καθε λέξη Μυρτω ... αλλα μην ανησυχείς .... ειμαι καλά ... θελω μονο να εισαι ευτυχισμένη .... και απο οτι μου ειπε η Έλενα εισαι ...οποτε μην ανησυχείς για μένα ... θα μου περάσει ...δεν θελω να χαλάσω τη σχεση μας ...αλήθεια δεν ήταν κατι σοβαρό ....ίσως επειδή περνάμε πολύ καιρο μαζι να μπερδεύτηκαν τα συναισθήματα μου ...σε παρακαλώ ... ξέχασε το ..."
"Εντάξει Αλκη ... σε αγαπώ πολύ να το ξέρεις ...δε θελω να σε χάσω απο τη ζωη μου ..." του είπα ...
" και δεν πρόκειται .... Μην νομίζεις οτι θα με ξεφορτωθείτε εύκολα ...!"ειπε γέλωντας ...
Ευτυχώς τα πράγματα δείχνουν να ειναι καλά μεταξυ μας...
Ίσως το μεγένθυνα λίγο στη σκέψη μου όλο το θέμα ...ίσως ήταν απλά ένας ενθουσιασμός ....ήταν και το γεγονός οτι ειχε πιει ...μαλλον υπερέβαλε ...
Ενα βάρος εφυγε απο πάνω μου ...
"Λοιπόν για πες .... πως ειναι τα πράγματα στο Μιλάνο ?"
"Γι αυτο σε πήρα ....ανέλπιστα καλά ....προέκυψε μια πρόταση απο μια μεγάλη εταιρεία ενός ελληνοϊταλου επιχειρηματία ,ο οποίος θέλει το γραφείο μας να αναλάβει τα νομικά της εταιρειας του ...
Ειναι τεράστια ευκαιρεία Μυρτώ ...για μένα ...για το γραφείο μας ...ειμαι πολύ ενθουσιασμένος ..."

"Αυτο ειναι καταπληκτικό Αλκη ...ειμαι πολύ χαρούμενη που τα πράγματα πηγαίνουν τόσο καλά ...
Και ποτε θα επιστρέψεις ...?"
"Γι αυτο σε πήρα ... Θα πρεπει να παρατείνω τη διαμονή μου εδω ...για αρκετό καιρο ακόμη ...πόσο δεν ξερω ...!"
Σιωπή απλώνεται ...μεταξυ μας...
"Μυρτώ ...θα σε χρειαστώ αργότερα να έρθεις στο Μιλάνο ...να με βοηθήσεις ...σε χρειάζομαι ....η δουλειά ειναι μεγάλη ...τι λες...!"
Δεν απαντώ αμέσως ...αιφνιδιάζομαι ... Δεν είχα υπολογίσει κατι τέτοιο ...
Πως θα το πω στο Στέφανο ...ξέρει τα αισθήματα του Αλκη για μένα ,μας ειχε δει εκείνη την ημέρα που ο Άλκης με φίλησε ....πως να του πω οτι παω στο Μιλάνο να τον συναντήσω ...ειναι πολύ νωρίς για να τον φέρω αντιμέτωπο με κατι τέτοιο ...
"Μυρτω ...εισαι εκεί ? με ακούς ακόμη ....?"
"Ναι ... ναι σε ακούω ....με συγχωρείς ....απλά αιφνιδιάστηκα....δε περίμενα κατι τέτοιο ..."
"Λοιπόν τι λες...?"
" Ναι ... Βέβαια Αλκη ... οταν με χρειαστείς ενημέρωσε με ...!" είπα με βαριά καρδιά ....δεν ξερω τι θα κανω ...πως θα το χειριστώ όλο αυτο ...
Ο Στεφανος μου εχει δείξει ποσό κτητικός ειναι ...δεν νομίζω να του αρεσει η ιδέα να παω στο Μιλάνο και να ειμαι μόνη μου εκεί με τον Αλκη ...
"Τελεια ... Θα τα ξαναπούμε Μυρτώ ...θα σε ξαναπάρω οταν θα ειναι ολα έτοιμα για να σου πω λεπτομέρειες ...το εισιτήριο που σου άφησα κράτησε το ειναι με ανοιχτή ημερομηνία ...Γεια σου Μυρτω ...να προσεχείς ...!"
"Γεια σου Αλκη ... Να προσεχείς και εσυ ..." είπα και προσπάθησα να φανώ πρόσχαρη ...
Δεν θα μπορούσα να του αρνηθώ ... ο Άλκης μου έδωσε μεγάλη ευκαιρεία οταν με προσέλαβε στο γραφείο του ... άπειρη και χωρις προϋπηρεσία ...με εμπιστεύτηκε ...και στο κάτω κάτω ...ειναι και η δουλειά μου ...ειναι υποχρέωση μου να παω ...!δε θα μου δωθεί εύκολα ξανά τέτοια ευκαιρία !

Στρώθηκα στη δουλειά για να βγάλω απο το μυαλό μου όλο αυτο το μπέρδεμα ...θα του μιλούσα οταν ερχόταν η ωρα... ενήλικοι είμαστε ...θα καταλάβει ....ελπιζω ....