Part 36

5.3K 349 3
                                    

ΣΤΕΦΑΝΟΣ

Ενάμιση χρονο μακρυά της , δεν πέρασε μέρα που να μην τη σκέφτομαι ...
Να μην αγγίζω το κορμί της , να μη μυρίζω το άρωμα της ,να μη βλεπω τα μάτια της ...
Κάθομαι μπροστα στη γυάλινη τζαμαρία του γραφείου μου στο Λονδίνο και οι σκέψεις μου τρέχουν σε εκείνο το διήμερο που περάσαμε μαζι στο εξοχικό μου στο βουνό !Οι καλύτερες μερες στη ζωη μου ...και τι δε θα δίνα να τις ξαναζούσα !
Στην Ελλαδα δεν ξαναγύρισα απο εκείνη τη μέρα που εφυγα , με δυσκολία πήρα την απόφαση αυτη ,αλλα ηθελα να ειναι ευτυχισμένη δεν ηθελα να την κανω να κλαει και να ειναι δυστυχισμένη .
Ειχε αποφασίσει να φυγει μαζι του ...μέχρι την τελευταία στιγμή περίμενα ενα τηλεφώνημα της ,ενα μήνυμα της ,οτι δεν θα έφευγε πως επέλεγε να μείνει κοντα μου , να μείνει με μένα ...αλλα ποτε αυτο δεν ήρθε .
Όλο αυτον τον καιρο εργαζόμουν σκληρά ,προσωπική ζωη δεν είχα ,αφοσιώθηκα στη δουλειά για να μην τη σκέφτομαι ,για να προσπαθήσω να ξεγελάσω το μυαλό μου ,αλλα μάταια .Τα παντα μου θύμιζαν εκείνη !
Πολλές φορές οταν μιλούσα με τον Πέτρο στο τηλεφωνο ,είχα μπει στον πειρασμό να τον ρωτήσω για εκείνη ,αλλα δεν το έκανα .Και καθε φορα που εκείνος πήγαινε να πει κατι τον έκοβα με τη δικαιολογία οτι είχα δουλειά και έπρεπε να κλείσω .Ηταν καλυτερα έτσι ...να μην ξερω ...
Σε λίγη ωρα πετάω για την Ιταλία , θα συναντήσω την Diana στο Μιλάνο για να υπογράψουμε κάποια συμβόλαια για μια καινούργια συνεργασία !
Πιθανόν να ειναι και εκείνη εκεί ...σίγουρα θα τον ακολούθησε τελικά ...θα ειναι μαζι , θα ζούνε μαζι ,θα την αγγίζει οπως κάποτε την άγγιζα εγω ...
Για πρώτη φορα μετα απο καιρο θα είμαστε στον ίδιο τόπο και ας ειναι απίθανο να συναντηθούμε σε μια τόσο μεγάλη πόλη .
Μου αρκεί έστω που θα είμαστε κάτω απο τον ίδιο ουρανό .
Παίρνω τα πράγματα μου και κατευθύνομαι χαμένος στις σκέψεις μου , για το αεροδρόμιο .
Σε δυο ωρες περίπου προσγειωνομαι στην Ιταλία .
Η Diana εχει έρθει να με πάρει απο το αεροδρόμιο για να παμε κατευθείαν στα κεντρικά γραφεία της εταιρειας ,όπου και θα κλείναμε τη συμφωνία ...
"Στέφανε καλωσόρισες ! Πως ήταν το ταξίδι σου ?"
"Γεια σου Diana , χαίρομαι που σε βλεπω ,πολύ καλό ευχάριστω !
Μπήκαμε στο αυτοκίνητο της και ξεκινήσαμε αμεσως .
Μετα απο ωρες συζητήσεων και βαρετών συναντήσεων ,υπογράψαμε και ξεκίνησα να φύγω για το ξενοδοχείο μου .
"Όχι τόσο γρηγορα ,μην βιάζεσαι να φύγεις ...Μετα απο τόσο καιρο που εχω να σε δω , θα βγούμε και θα σε παω στο καλυτερο εστιατοριο της πόλης ...δεν θα μου χαλάσεις χατηρι ,έτσι δεν ειναι ?" μου ειπε η Diana...
"Diana ,ειλικρινά ειμαι πολύ κουρασμένος ,δεν εχω όρεξη ,ίσως κάποια άλλη φορα "
"Ποτε Στέφανε ? αύριο φεύγεις ...έλα για λίγο μονο ,να πιούμε κατι και να φάμε , θα δεις θα χαλαρώσεις ...σε παρακαλώ !"
Το σκέφτηκα για λίγο , δεν είχα διάθεση ,αλλα η αλήθεια ειναι οτι δεν είχα φάει όλη μέρα και θα μου έκανε καλό να ξεθόλωσω λιγάκι .
"Εντάξει " της ειπα και φύγαμε μαζι ...
Το ρεστοραν ήταν πράγματι υπέροχο ...καθίσαμε σε ενα απόμερο τραπέζι , ηθελα ησυχία δεν μου άρεσε η πολυκοσμία και απολαμβάναμε το κρασί μας .
Μιλούσαμε για δουλειές και για νούμερα για αριθμούς και επιχειρήσεις .
Η ωρα περνούσε ήρεμα και ομαλά ,έως ότου την ειδα ...
Την ειδα μπροστα μου ...εκείνη ...νόμιζα πως το μυαλό μου έπαιζε παιχνιδια ,πως η φαντασία μου για άλλη μια φορα με παραπλανούσε ...πόσες πιθανότητες υπήρχαν να συναντηθούμε σε μια τόσο μεγάλη πόλη ,να βρεθουμε την ίδια χρονική στιγμή στο ίδιο σημείο ...
Χαμογέλασα με την τύχη μου ...
Ήταν πιο όμορφη απο ποτε ,έλαμπε μέσα στο κόκκινο φόρεμα της ...έμεινα να τη χαζεύω ,προσπαθούσα να αφομοίωσω καθε λεπτομέρεια του κορμιού της ...
Χαρα και ενθουσιασμό ένιωσα ,σαν ενα μικρο παιδι σε μαγαζί με ζαχαρωτά ...
Ώσπου πισω της εμφανίστηκε εκείνος ...Γύρισε και τον κοίταξε και εκείνος την έπιασε απο τη μέση και την οδήγησε στο τραπέζι τους .
Τον ακολούθησε τελικά ...μέσα μου είχα μια κρυφή ελπίδα ,πως ίσως δεν εγινε έτσι και πως ίσως να είχα κάνει λάθος τότε ...
Όλο το βράδυ δεν πήρα τα μάτια μου απο επάνω της ...έβλεπα τις κινήσεις της ,το πως μιλούσε ,το πως χαμογελούσε ,το πως τίναζε τα μαλλια της ...Θεέ μου ...!ποσο μου ειχε λείψει ...!!!
Καποια στιγμή τη βλεπω που σηκώνεται και πηγαίνει προς τις τουαλέτες ...δεν μπορω να συγκρατηθώ ...εχω ανάγκη έστω να της μιλήσω να ακούσω για λίγο τη φωνή της , να δω τα μάτια της και μετα θα εξαφανίστω ...θα την αφήσω να συνεχίσει τη ζωη της με εκείνον ...
Σηκώνομαι όρθιος και πηγαίνω να την ακολουθήσω ...το δρόμο μου κόβει ο Αλκης !
"Μου φάνηκε οτι σε ειδα αλλα δεν πίστευα πως θα είμασταν τόσο άτυχοι ώστε να πέσουμε επάνω σου σε ολόκληρο Μιλάνο ! " μου ειπε με ύφος που έδειχνε πως δε χαίρονταν καθόλου που με έβλεπε !
"Και εγω χαίρομαι που σε βλεπω " ειπα ειρωνικά ...
"Που πηγαίνεις ?" μου λεει με σοβαρό ύφος ..."άφησε την ήσυχη μην την ενοχλείς " συνέχισε ...
"Απλά να τη χαιρετήσω ηθελα , να μάθω αν ειναι καλά "
"Μια χαρα ειναι ,δεν εχεις το δικαίωμα να την αναστατώσεις ...τωρα ειναι μαζι μου και ειναι ευτυχισμένη , εγω την κανω ευτυχισμένη !"ειπε και τα λόγια του ενα σφίξιμο έφεραν στην καρδιά μου ! Ώστε δεν έκανα λάθος ...,ειναι μαζι του ,διάλεξε εκείνον ,μπορεί και απο την αρχή να τον ειχε διαλέξει και εγω απλά να ήμουν μια λάθος παρένθεση .
Κατέβασα το κεφάλι μου , αποδέχτηκα τη ήττα μου , έσβησα καθε ελπίδα απο μέσα μου , το παιχνιδι ειχε τελειώσει φαίνεται απο καιρο , εγω απλά άργησα να το καταλάβω !
Γύρισα την πλάτη μου και γύρισα ηττημένος στο τραπέζι μου .Την ειδα που επέστρεψε και εκείνη στο δικό της και τον ειδα να σκύβει μετα απο λίγο και να την φιλάει ! Δεν άντεξα άλλο , δεν μπορούσα να βλεπω σηκώθηκα απότομα ,πήρα τη Diana και φύγαμε για το ξενοδοχειο μου .Την πήρα μαζι μου στο δωματιο μου και όλο το βράδυ την έπαιρνα άγρια ,σχεδόν βίαια ,ξεσπούσαν μέσα της ...με καθε ώθηση μου ,έβγαζα την ένταση που ένιωθα μέσα μου ,προσπαθούσα να βγάλω απο το μυαλό μου την εικόνα της να φιλάει εκείνον ...
Εξαντλημένος μετα απο ωρα ξάπλωσα δίπλα ...
Όλη τη νύχτα δεν κοιμήθηκα ,περίμενα ποτε θα ξημερώσει ...
Το ξημέρωμα πήρα τα πράγματα μου και εφυγα απο το δωματιο ...κατευθύνθηκα προς το αεροδρόμιο ...δεν άντεχα να ειμαι άλλο κοντα της και να ξερω πως ειναι με άλλον ,πως καποιος αλλος τη γεύεται , δεν το άντεχα ,έπρεπε να φύγω μακρυά ...
Μπήκα στο αεροπλάνο και επέστρεψα στο Λονδίνο .

Απόλυτα δική  σου !Where stories live. Discover now