Chapter 11 (time to tell the truth)

468 10 2
                                    

Ric’s POV

“hayyy.. 3:30 pa lang pala..”

Binaba ko ang hawak kong libro.. malamang, mamayang gabi pa ang uwi nila Rhian.. hayyy..nakakamiss naman.. walang nangungulit sakin..

WHAT? MISS? Si Rhian ba yung nami-miss ko? Hindi! Hindi pwede to..

“tsk! magbabasa na nga lang ako ulit!”

Inangat ko ang libro na kanina ay sinara ko na.. kailangan kong ibaling sa iba ang atensiyon ko  para mawala sa isip ko si Rhian.. bakit naman kasi napaka-unpredictable niya? Minsan may mga sinasabi siya na parang may pinaghuhugutan siya ng kadramahan sa buhay.. napaka-mysterious niya,, bago pa ako nakapagsimulang magbasa ulit ay nalalag ang picture na nakaipit sa libro na hawak ko.. pinulot ko ito at sandaling nag-isip..

“nakalimutan ko ang purpose ng pag-punta ko dito? Bakit ba kasi ang daming distractions.. sabi ni dad, makakatulong siya? Ii parang lalo siyang nakakagulo ii..”

Nandito ako ngayon sa tapat ng isang maliit na bahay.. luma na ito at halatang hindi na masyadong naaasikaso.. hmmm.. matagal na din pala simula nung huli akong nagpunta dito..

“sir.. hindi po ba kayo bababa?” – Mang Kanor

“aaa.. *tingin sa bahay* bababa po..”

Bago ako nakababa ay nakita kong nagbukas ang pintuan.. may isang matandang babae na lumabas.. bigla akong kinabahan.. anong sasabihin ko? Lalo akong kinabahan nung tumingin siya sa direksyon kung saan naka-parada ang kotse namin…

“aaa.. mang Kanor, tara na ho!”

“p-pero sir..”

“sabi ko tara na!”

Sinunod naman ni Mang Kanor ang utos ko.. Dang Ric! Duwag ka talaga! Duwag! Nung makauwi kami sa bahay ay nagpabili ako ng isang case ng beer.. nung una ay ayaw pa akong payagan ni Manang Trining.. pero nagpumilit ako..

1..

2…

3…

4…

5…

Hanggang sa naubos ko ang isang case ng mag-isa..

“sir! Tama na ho.. pumasok na po kayo sa loob at magpahinga.. dumating na din po sila Ma’am Thia..”

Hindi ko alam kung sino ang nasa harap ko ngayon.. grabe! Tinamaan na yata ako.. lasing na ako.. tumayo ako at nagsimula ng maglakad papasok ng bahay.. hindi na diretso ang lakad ko.. hahaha!! Ang lakas ng tama ko..

“teka! Asan na yung kwarto ko?”

Tumingin ako sa paligid.. parang lahat umiikot..

“*hik* teka! Wag nga kayong magulo*hik*… hindi ko mahanap ang kwarto ko.. galaw kasi kayo ng galaw..”

Lakad ..lakad..

“ayun! Nakita ko na ang kwarto ko..”

Rhian’s POV

“hala! Nandito pala sa bag ko ang cellphone ni Thia.. puntahan ko muna siya aa..”

Nilapag niya ang kanyang napakalaking teddy bear..

“jan ka muna Bryan Jr *kiss*..”

“Bryan Jr.??”

“hahahaha!! Ewan! Sige na! alis na ako!”

Hahaha.. loko talaga tong si Diane..para siyang high school na kinikilig na ewan.. hahaha.. kung hindi lang talaga sila close ni Bryan ay iisipin kong may gusto siya sa tao..

When Love Takes Over (by chapter updates)Where stories live. Discover now