Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
_______
Fatih dengemi sarsıyordu!
Bazen Boran'a ihanet ediyormuşum gibi hiss ediyordum.Ama sonra aklıma benim olmadığı geliyordu,vazgeçiyordum.Her defa kendimi ve kalbimi kandırmaktan usanmıştım.
Kalbim artık bana küstü.
Ben ne yapa bilirdim ki?
Bir keresinde bir arkadaşım vardı.Oda birinden hoşlanıyordu lakin çocuk ondan hoşlanmıyordu.Sonra bir gün arkadaşım o çocuğun arkadaşının kendisinden hoşlandığını duymuştu ve gelip her şeyi bana anlatmıştı.
Aşktan gözü kör olan ben'seni seveni sev' demiştim.Aynen öyle.Salaktım.İnkar etmiyordum.
Telefonuma gelen bildirim sesiyle okul eteğimin cebinden telefonu çıkardım.
Sevenim:Böyle kara kara düşünmemelisin.
Dora:Niye?
Sevenim:Düşünürken aldığın yüz şekli....tatlı?
Dora:Def....ol?
Sevenim:Peki
Zahmete girip etrafıma bakmadım.Fatih zeki biri olmalıydı.İsminin Fatih olmadığını düşünüyordum.Çünkü üst sınıflarda yada 11'ci sınıflarda Fatih diye biri yoktu.
Okulda bile beni izliyorsa demekki bizim okulda okuyordu.
Okul binasından çıkan Ahu sağına soluna baktı ve köşedeki banklardan birine oturup telefonuyla oynayan Orhanın yanına ilerledi.Yanında oturup muhtemelen selamlaştı ve kahkahalı sohbetlerine başladılar.
Bu gün Boran okula gelmemişti sanırım.Kaç dersti ortalıkta yoktu.
Onu özlediğimi hiss ettim.Zaten ben onu özlemekten başka ne yapıyordum ki?
Aşıktım,doğru.
Yine kafamı bir ümit çıkar diye kapıya çevirdim.Ve şans ilk defa yüzüme güldü sanırım.Ellerini cebine koymuş başı önde her zaman oturduğu yere-benim oturduğum banka-gelmeye başladı.Heyecandan küçük dilimi yutmuştum sanki.Kalbim yerinden çıkarcasına atarken,onu görünce bile heyecanlanan kalbime lanet ettim.
Yanıma oturdu.
Ayağa kalktım.Ama bileğimden tuttu.Kalbimin yine tuttuğu yerde atmasına sövdüm.Bileğimi kurtararak elinden gözlerimi üzerinden gezdirdim.
"Ayakkabı bağın açılmış."
Bana bakmadan,benim bile farketmediğim açık bağlarımı görmesine şaşırsamda gözlerimi kırpıştırmakla yetindim.Yeniden aynı yere oturup eğilmek üzereyken ayağa kalktı ve önümde diz çöktü.Yavaş haraketlerle bağcıklarımı bağlamasıyla dudaklarım hafifçe aralandı.Bu kadarı fazlaydı!Kalbim buna dayanamazdı!
"Ne...ne yapıyorsun?"kekelememe lanet okumam çok sürmemişti.Bakışlarım bir kaç saniye Ahu'ya değindiğinde merakla bize bakmasını gördüm.Hatta Orhan bile bakıyordu.
"Eski baldızıma (!) yardım ediyordum."dedi gayet normal bir şekilde.Tabi baldız lafını bastırarak.
"Yardım isteyen olmadı senden."dedim ayaklarımı kendine çekerek.Ayağa kalktı ve yeninden yanıma oturdu.Zilin çalması kurtuluşum olmuştu.Ayağa kalkıp okul binasına girdim.
Birde sanki geri dönmek isteyen kalbimle birlikte.
__________
"Dora!"
Ahu nefes nefese yanıma ulaştığında derin bir nefes aldım."Bu gün yalnız gideceksin.Kütüphaneye uğrayacağım.Mehmet abi gitmeden yetişmeliyim."
Ahu kafasını salladı.İşaret ve orta parmağının arasına burnumu sıkıştırıp yana salladığında eline vurarak geriye çekildim.
Ona dil çıkarıp ara sokağa doğru koşmaya başladım.Tabi beni durduran şey yine bildirim sesiydi.Fatihden olmalıydı.
Açtım.
Sevenim:Koşmamalısın sol yanım
Sevenim:Her ne kadar koşarken hava kokunu bana getirsede düşe bilirsin
Sevenim:Yaralanırsan yanına gelmeli olacağım ve buna daha hazır hiss etmiyorum kendimi
Dora:O zaman neden beni sevdiğini söylüyorsun?
Dora:Seven insan cesaretli olmalı
Dora:Her zaman daima sevdiğinin yanında olmalı
Dora:Seni tanımıyor,ve ya tanıyor ama sevmiyorsam benim her zaman yanı başımda olman lazım
Dora:Bu sevgi değil
(Görüldü 15:16)
Zaferle gülümsesemde çok uzun sürmedi.Fatihin söyledikleri resmen beynimden vurulmuşa döndürmüştü beni.
Sevenim:Senin yaptığın gibi mi Dora?
Sevenim:Peki ya sen neden Boran'ın yanında değilsin?
________
İnternetin gelmesi sevinciyle ilk işim bölüm yazmak oldu.
Vote ve yorum yapmayı unutmayın sizi öpüyorum dostlarım.)
