Sizi özledim!
Multi;Ahu Şirinsu.
Medya;Emre Yıldırım-Gelmesen de Beklerim(bir değerli okuyucu tarafından önerildi.lütfen dinleyerek okuyun bu bölümü.çok çok güzel bir şarkı.)
*
Uçaktan iner inmez eve geçmiş herkesle hasret gidermiş özlediğim odama kavuşmuştum.
Biraz dinlendikten sonra ikizlere hediyelilerini verdim.
İkisininde yüzlerindeki mutluluğu görmek beni de mutlu etmişti.
Yarın doğum günü olduklarından şimdiden hediyelerini vermiştim.
Jordan durmadan aradığında ona kısaca mesaj yazdım.
Dora;Seni yarın arayacağım!Özür dilerim,iyi geceler!
Sabah olur olmaz evden çıkmıştım.Ahuların evi neyseki evimize yakındı.
Evlerine girer girmez Miray'la karşılaşmak duraksamamı sağladı.
Elini kaldırdı."Selam."
Diğer odadan üç çocuk çıkmasıyla dikkatim oraya kaydı.
Türk'ünün tıpa tıp aynısı çocuğu görmem gözlerimin dolmasına sebep oldu.
Onu özlemiştim.
"Anne,Doğa bize hem katılmıyor hem de oyunumuzu bozuyor."dedi Dursun diye adını bildiğim Türk'ün oğlu kollarını göğsünde kavuşturarak.
Miray çocuklarla konuştuktan sonra mutfakta Ahu'ya yardım ederken yanımıza gelmişti.
"Türkü hep seni aramak istedi."
"Ama aramadı."
"Sen de aramadın."
"Benim kadar inatçı birini tanımıyordur hayatında."
Güldü."Doğru."
Akşama doğru hiç eve gitmeden Ahu'nun krem tonlarındaki yırtmaçlı bir elbisesini giydim.
Saçların olduğu gibi kaldı.Böylelikle ikizlerin annesi gibi duruyordum.Üçümüzde kıvırcık ve renkli göz olarak hemen seçiliyorduk.
Yüzümde küçük bir gülümsemeyle ikizlerin odasına girdim ve Dursun'a dışarda beklemesini söyleyerek,kızlara benim elbisem renkte elbiselerini giyirdim.
İkisininde saçlarını açtım.
İşte şimdi benzemiştik.
*
Kısaca özet keçeyim.Misafirler eve doluşurken hala yorgundum.Dünün ve bugünün yorgunluğunu bir türlü atamıyordum üstümden.Elimde olsa hemen kıvrılır bir yere yatardım.
Ama...
Neyse işte.Saat on bir ve ben gözlerim kapandı kapanacak.
Misafirler azalmış pasta kesilmişti.Sonunda herkes evine gittiğinde kendimi koltuğa atacağım sırada zil çaldı.
"Ahu,şu geçen dinlediğin şarkının adı neydi?"
Ahu koşarak mutfaktan çıktı."Gelmesende beklerim yazarsan çıkacak zaten sevgilim."
"Biriniz kapıya bakacak mı?"diye sordum esneyerek.
İkisininde kafası karıştığından mıdır nedir ne kapıyı ne beni duydular.
"Dursun geceler ah,olmasın sabahlar,
Gözlerim senle açılmıyorsa...
Yansın yeryüzü, ters dönsün gökyüzü
Umrumda değil bu gece"
Kapıyı yarı açık gözlerimle açtım.Önce siyah pantolon,ardından bir demet kırmızı güllerle iki tane poşetli elleri,sonra...
Sonrasında kalbim durdu sandım.Ya kalbim olduğundan hızlı atıyorsa?
Kirli sakallarının arasına gizlenmiş gamzeleriyle,bana bakan bir adet Boran bardı karşımda.
Ve ben,ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu.
"Belki az sevdik belki yalandı,
Belki de bu bitirdi bizi aaaahh.
Yalanmış, değişmiş
Ne farkeder ki senin beni sevmen,
Onca düş, onca hayal sebepsiz de severim."
"Beni,"boşta kalan eliyle kapıyı itekledi.Sarsıldım."içeri davet etmeyeceksin sanırım,ha?"
Ne tarafa ölmem gerekiyordu?
"Gelmsen de beklerim..."
Bir söz vardır;İnsan durdurmak istediği zamana aittir diye.İşte şu an
zaman dursun isterdim.
*
Hadi yoruma kalp bırakalım💜
Size soru;Kendinizi üç kelime ile anlatsanız,ne olurdu?
Benim cevabım;inatçı,cesur,hep gülen.
