Yerimde durup eğilecekken benden hızlı davranarak o eğildi ve bir kaç saniye içinde bağcıklarımı bağladı.Soğuk parmakları bileğime değdiğinde ürperdim.
Aklıma Boran gelmişti.O da bağcıklarımı bağlamıştı,hatta aynen böyle.
Dejavu denen hissi yaşarken Orhan ayağa kalkmış gülümsüyordu."Hep bağlamayı unutuyor musun,yoksa bağlayamıyor musun?"
Omuzunu silktiğinde yeniden yürümeye devam ettik.Okulun kapısın gözüktüğünde Orhan,"Okulun bitmesine dört haftadan az bir zaman kaldı."diye mırıldandı.
"Öyle konuştun ki,sanki özleyeceksin."
"Sanırım özleyeceğim."
Yüzünde garip ifade olan Orhana şaşkınlıkla bakıyordum.
Tamam,her ne kadar Boran'ı Ahu yüzünden yaz boyu görsemde bu yıl öyle olmayacaktı sanırım.Hem bu yıl çok çalışmam lazımdı.Son senemdi ve eğer sınavdan geçemezsem annemle zengin koca bulmaya başlayacaktık.
Ah,ne diyorum ben!
Okula birlikte girdiğimizde Orhan daha zil çalmadığı için bahçede kaldı.Bende kapının önünde uyuklayan Türkü'nün yanına yaklaştım ve işaret parmağımla alnını ittirdim."Naber lan?"
Geriye doğru sendelense de,dengesini tuttu ve gözlerini ovuşturdu.
"Tüm gece oyun oynadım.Uykusuzluktan geberiyorum."
"Normal."
Gözlerini devirerek uzun boyuna rağmen kafasını omuzuma yasladı."Azcık uyusam yeter."
Gülümsedim.Gerçekten çocuk gibiydi.
Gözlerim kapıda durmuş bize bakan Boran'a kaydığında derin bir nefes aldım.Gariptik.İlk kez sorgulamadan onunla göz göz gelmiştik ve zil çalana kadar öyle kaldık.
Hayatımda bir kere bile olsa ona sarılmak isterdim.
Bu hissin nasıl olduğunu merak ediyordum çünkü.Boran ikizimin eski sevgilisiydi lakin,hala sol yanımda izleri vardı.
Onu sevmekten vazgeçemiyordum.Geçersem,ölürdüm.
Eğer sevmekten vazgeçseydim,bunun adı aşk olmazdı.
__________
-Burayada Türkü sevenler için gif bırakıyorum-
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm biraz daha uzundu ama silindi.Bende yazmaya üşendim aksjdjdlldd
