0boy jest online
ilikeboys: Wiem miałem nie pisać,
ilikeboys: Ale jesteś online
ilikeboys: I tak jakoś stwierdziłem, że do ciebie napiszę.
ilikeboys: Nie pisałem tydzień, więc skoro wróciłeś może już jest okej.
0boy: Cześć.
ilikeboys: Oh no tak xD Heeejooo ^^
0boy: Co u ciebie słychać?
ilikeboys: A dobrze dobrze. Rozmawiałem z rodzicami o tym jak się czuje. O moim zagubieniu w tej sprawie z moją orientacją. Zaakceptowali to. To było bardzo miłe.
0boy: To dobrze cieszę się razem z tobą :)
Nie wysyłaj tej minki, przecież po twoich policzkach płyną łzy. Przecież mu zazdrościsz, bo ty co dzień obrywasz za to kim jesteś.
ilikeboys: A co u ciebie?
0boy: Wszystko dobrze.
Nie kłam, przecież tego nie lubisz. Wiesz, że to złe.
ilikeboys: Czemu trudno mi w to uwierzyć?
Bo to nie prawda.
0boy: Nie wiem.
Proszę nie wierz w to. Powiedz, że mogę ci ufać, że mogę ci powiedzieć jeśli jest mi źle, że nie muszę udawać. Proszę napisz to.
ilikeboys: Oh. Jakby co możesz mi powiedzieć o wszystkim. :)
Zielone światło. Pali się. Wykorzystaj to, powiedz mu.
0boy: OK. Ja muszę już iść.
ilikeboys: Dobranoc plusiku.
0boy: Dobranoc Bradlee.
Czerwone światło. Pali się, przecież nie mogę się skarżyć. Jestem tylko nic nie wartym śmieciem.
YOU ARE READING
Who I am?
Teen FictionAlex - Chłopak, który ma dużo problemów. Bradlee - Zagubiony chłopak, który jest aż nazbyt pozytywny. Co jeśli się poznają? Czy pomogą sobie nawzajem? Czy Alex poradzi sobie ze swoimi koszmarami? Czy Bradlee odnajdzie się w nowej sytuacji jaką jes...