Çünkü biz; gemiye el sallasak gemi limana varmadan batar,
biz bu hayatın sürgün edilmiş memurları gibiyiz. .!
Her bir ağızdan yanlış kelimelerle anlatıldık,
Hiçbir zaman bizim kahramanlıklarımızı yazan romanlar yazılmadı...
Denizin tuzlu suları kadar acıydı yüreklerimiz,
Rüyalarımızı bile terk eden bir yaşamın içindeydik.
Bir avuç umutla çıktık yola her sabah,
Ama ne zaman döneceğimizi bilemedik, bilemeyiz.
Hayat bize çetin rüzgarlarla darbe vurdu,
Ama yine de dimdik ayakta kaldık, direndik.
Hiçbir zaman pes etmedik, yılmadık, vazgeçmedik,
Çünkü biz, hayatın çeliğinden yapılmış kahramanlarıyız.
Romanlarda adımız geçmese de, şanımız dillere destan olmasa da,
İçimizde bir ateş yanar, umutla doludur yüreklerimiz.
Gün gelir belki de yazılır kahramanlık hikayemiz,
Ama biz, sessiz kahramanlar olarak yolumuza devam ederiz.
Gemi limana varmasa da, yolculuğumuz devam eder,
Çünkü biz, hayatın sürgün edilmiş memurları gibiyiz.
Ve her gün, yeni bir umutla güne başlarız,
Biliriz ki, bizim hikayemiz, bizim yaşamımızdır.
****
YOU ARE READING
Mürekkebin Son Damlası
PoetryMürekkep damlalarının dans ettiği bir dünyada, duyguların en derin sırları şiirlerin sayfalarında buluşuyor. "Mürekkebin Son Damlası," duygu ve düşüncelerin en güzel halini yansıtan bir koleksiyon sunuyor. Şairin kelimelerle oynadığı bu kitap, okurl...
