Adam yalnızdı
Kalbi hüzün içinde yaralıydı,
Sahte duyguların kurbanıydı
Kadın "biz" duygusuna çöktü.
Güneşin ilk kıvılcımları vurduğunda;
Bu memlekette yalnızlık esiyor
Ağır dertlerini bırakmıştı
Yeni güne yeni umutlarını sığdirmak
Unutmak istediği sevgiyi yüreğinden attıp geceye birakmak.
kaybolan ama yorgun gülüşüyle baktı kadına.
Kadın ağladı...
Hep gitmek istediğim
Ama bilmediğim
Rüzgarlar eşliğinde savursam
Hani kaybolsam
Sonu görülmeyen yola koyulsam
Bütün yorgunluklarimi
Pişmanlıklarımı
Duygularımla dalga geçenleri
Bıraksam da gitsem.
Sustuğum, yalnızlığımı alsam yalnızca,
Elvermediğim duygularıma
Sahip çıkan olmadı ya!
Yürek acısıdır kimse kulak vermez.
Anlamazlar...
Kaybolan her yanım ve sevgim
Ayrı memleketlerde
Ayrı sokaklarda...
Masumca bir gözyaşı döküldü;
Adam; sahiplendi
Kadın; sustu...
Not: Selâm olsun gülüşü ile Şair'de devrim yaratan kadınlara.
YOU ARE READING
Mürekkebin Son Damlası
PoetryMürekkep damlalarının dans ettiği bir dünyada, duyguların en derin sırları şiirlerin sayfalarında buluşuyor. "Mürekkebin Son Damlası," duygu ve düşüncelerin en güzel halini yansıtan bir koleksiyon sunuyor. Şairin kelimelerle oynadığı bu kitap, okurl...
