Bu gece ölüme doğru yürüyorum,
Uzattım gökyüzüne ellerimi
Uzatabildiğim kadar,
Içimde tamamlamayı bekleyen fırtınalar kopuyor,
Tutundum
Anlamsız hayat ağacına.
Bedenim nasıl bir nefes sarmışsa yüreğime,
Dışarı salmiyor,
Göz kapaklarım yavaş yavaş ağırlaştı.
Ellerim titriyor,
Gözyaşlarımdaki her bir kan damlasının manasıydı gidişim.
Yoruldum vakkas amca;
Güneş yüzü görmemiş çocukların,
Evlat acısı çeken anaların,
Birbirini tamamlamayan sevdaların
Ezgisini yazmaktan yoruldum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mürekkebin Son Damlası
PoetryMürekkep damlalarının dans ettiği bir dünyada, duyguların en derin sırları şiirlerin sayfalarında buluşuyor. "Mürekkebin Son Damlası," duygu ve düşüncelerin en güzel halini yansıtan bir koleksiyon sunuyor. Şairin kelimelerle oynadığı bu kitap, okurl...
