108.

52 14 11
                                    

'Beau.'

Zijn stem is doorklinkt met verdriet en pijn.

Ik heb hem pijn gedaan.

Ik kijk naar hem op en ontmoet zijn warme, liefdevolle, bruine ogen.

Langzaamaan pakt hij mijn hand beet en wrijft eroverheen met zijn duim.

Hij buigt zich voorover, plaatst voorzichtig alsof ik van porselein ben een kus op mijn hoofd.

Zijn gezicht staat vastberaden, vervuld met liefde.

'Ja?'

Ik laat mijn ogen afglijden naar mijn armen, die in het verband zitten.

Ik heb mijzelf nog meer verpest.

Een brok neemt plaats in mijn keel en ik probeer de tranen weg te slikken.

'Ik hou van je.'

WeaknessWhere stories live. Discover now