De Tweede Wereldoorlog - bijna niemand leeft meer uit die tijd maar TOCH VIND IK DAT HET NIET VERGETEN MAG WORDEN. Want vrijheid is niet vanzelfsprekend.
Dit is het verhaal over Hasna, ze maakte de oorlog mee. Het eindigt een beetje cliché, maar ni...
Hasna wordt weer wakker. Nou ja, wakker- ze heeft de hele nacht bijna niet geslapen. Normaal wordt Fynn nu ook altijd wel wakker. En dan hoort ze hem gapen. Maar nu níét! Fynn is er niet eens! Zijn bed is leeg. En die van pap ook. Ze hoort soldaten schreeuwen, gevolg door zweepslagen. 'Jullie hebben de hele nacht doorgewerkt! Maar niet hard genoeg!' Arme Fynn! Misschien is hij ook al wel geslagen. Dat kan toch, hij is 's nachts nooit zo actief. Integendeel zelfs, 's nachts kan hij alleen maar slapen! Hasna heeft het koud. Ze heeft ook zo'n dun jasje aan. Ze steekt haar handen in haar zakken. Hé, wat voelt ze- een fotootje! Ze haalt het plaatje uit haar zak -
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Door haar tranen lacht ze. Dat is zij! Op haar 4-jarige leeftijd. Zij, met haar poes Sponsje. Die is nu dood. Ze had de hele dag gehuild. Nu was ze hem eigenlijk alweer vergeten. Ze drukt haar dekens tegen haar aan. Dat voelt net als Sponsje. Wat voelt dat toch vertrouwd.
