Kluisjes Jongen

H 1

Hoi! Ik heet Dianna Adams. Ik ben veertien jaar oud en zit op een doodgewone middelbare school in Leerdam. Net zoals alle andere leerlingen moet ik gewoon naar school en gewoon de lessen volgen. Ook moet ik vaak naar mijn kluisje om er voor te zorgen dat mijn rugzak niet een groot vierkant ding word wat ik amper op mijn rug kan dragen. Nooit boeide me dat echt. Naar mijn kluisje gaan. Maar op een gegeven moment, in de derde, had ik een nieuwe 'buurjongen' aan de rechterkant van me , om het zo maar even te noemen. Het was een jongen. En hij heette Cameron Hendriks. Voor degene die dit willen weten, Cameron is nogal lang. Langer dan mij. En ik ben 14, hij 13. Hij heeft een soort van kuif. Bruin haar. En bruine ogen. Hij heeft ook een leuke stijl qua kleding.

Hoe ik zijn naam weet? Op een dag riep een vriend van hem zijn naam, Cameron dus, en daar reageerde hij op. Hij werd trouwens een keertje nogal boos op een van zijn vrienden. Maar vind je het gek als je kluisjessleutel word gejat? Zijn achternaam weet ik van Facebook. Hoe dan ook, nooit boeide me dat dus echt, naar mijn kluisje gaan. Maar toen wel. Op een gegeven moment begon ik hem leuk te vinden. En op een dag had ik les in A26. Helemaal boven. Dat was periode twee. Toen de bel ging ging ik met een vriendin naar beneden. Toen we bij de trap kwamen zag ik Cameron uit C21 komen. Ik zag ook een vriendin van mijn zusje uit dat lokaal lopen. Mary heet zij. Mary Visser. Dus ik wist dat Cameron bij Mary in de klas zat. Daarom vroeg ik aan mijn zusje, Dana, in welke klas Mary nou eigenlijk zat. Want zo wist ik dus ook in welke klas Cameron zat. Nu, nooit heb ik wat gedaan aan het feit dat ik hem leuk vond. Helemaal niks. Niet hoi zeggen, of een gesprek beginnen. Niks. Dus een keer in een pauze besloot ik om hem toe te voegen op Instagram. Dat kennen jullie vast wel. Ik had nooit echt gepraat met hem op Insta. Alleen zijn account bekeken. Hij heeft er drie foto's op staan. Alle drie had hij ze al geplaatst voordat ik hem ging volgen. Zijn eerste foto waren voetbal spullen voor Polen. Een T shirt geloof ik. Ik snapte dat niet echt, maar ja, daar ga ik ook niet naar vragen. De tweede foto was van twee mensen op het strand. De ene stond voor een camera en de andere op een fiets. Het zouden zijn ouders kunnen zijn. Maar daar heb ik ook niet naar gevraagd. Ik dacht trouwens, dat het strand Zeeland was. De derde en laatste foto waren drie foto's in een collage. Ene Tamara en Sarah hadden foto's van Cameron, Rick en Fabian gemaakt. Fabian probeerde zelf een foto van hun te maken, Cameron deed niks, en Rick probeerde nog net zijn hand voor zijn gezicht te houden. In een andere pauze op school besloot ik om hem een berichtje te sturen. Via Insta prive. Je zou kunnen denken dat het makkelijk was. Maar.... Geloof me, als je iemand leuk vind wil je het denk ik niet verpesten. Maar, ik heb het toch gedaan. Later vertelde ik het aan een vriendin van me. Esther Bosman. Ze is erg goed in luisteren. Waarom ze goed is in luisteren? Ik vertel haar nogal vaak, verhalen of dingen over Cameron die ik leuk of juist niet leuk vind. Ik vertelde dus aan Esther dat ik hem een bericht had gestuurd en dat hij daarop had gereageerd. Ze wilde het gesprek lezen. Geen probleem. Ik stuurde het gesprek tussen Cameron en mij via screens naar haar toe op Whatsapp. Alleen dat ging niet volgens plan. Alles kwam door elkaar terecht. De tweede optie was om het gesprek te laten lezen aan Esther in een pauze op school. Dat had ik dus gedaan. En omdat ik denk ik nogal vaak vertelde aan haar dat ik hem leuk vond, stuurde ze mij Cameron zijn nummer. Hoe ze daaraan komt is van een vriendin van haar. Mary Visser. Dus ja, zij weet nu ook dat ik hem leuk vind. Ik denk dat ik er langer dan een week over heb gedaan om te beslissen ofdat ik Cameron nu wel of niet een berichtje zou sturen. Toch wel gedaan. Ik stuurde dus: ''Hoi ik ben het Dianna.'' ''Hey. '' Kreeg ik terug. Helemaal blij dat ik antwoord terug kreeg stuurde ik nog iets. ''Hoi. Hoe gaat het?'' 5 minuten later kreeg ik weer antwoord. ''Goedmetjouu.''Later stuurde ik: ''Goed dankje.'' Om 12:32. Iets van 20 minuten later stuurde ik naar Cameron: ''Hoe is je klas eigenlijk? Als ik dat nog niet had gevraagd..''Om 12:55 kreeg ik terug: ''Leuk. ''''goed'' stuurde ik daarom terug. En toen was het stil. Tot 13:18 toen ik stuurde: ''Even uit nieuwsgierigheid, heb jij een roos gekregen of gegeven gisteren? Je hoeft niet antwoord te geven als je niet wilt.'' Want het was dus valentijnsdag. En dan mocht je iemand een roos geven op school als je dat wilde. Daarna wilde ik kijken op insta dm of dat Cameron iets terug had gestuurd op mijn laatste bericht. Maar nee dus. Ik wilde op het terug pijltje klikken. Tenminste dat was de bedoeling. Maar waar ik klikte op een symbool van een hartje. Ik stuurde hem een hartje. Oeps... dacht ik. Ongeveer 1 dag later reageerde hij daar niet op dus ik dacht dat hij Insta had verwijderd. Ik stuurde op app: ''Owh en dat <3 op insta prive ging per ongeluk. Ik klikte verkeerd.'' Na 7 uur nog geen antwoord. Om 20:43 stuurde ik: ''Fijn weekend en nog sorry daarvoor.'' Oké. 1 minuut later kreeg ik: ''Fijn weekend. Maar maakt nii uit hoor. K heb nok gegeven en niks gekregen. Niks*'' Ik was best wel opgelucht. Nog steeds wel. 20:49 dus 4 minuten later stuurde ik: ''Ja, ik heb gegeven. Maar eigenlijk had ik het ook nog aan iemand anders willen geven. Helaas niet gedaan. Ik heb niks gekregen. Ff vraagje: irriteer ik je en krijg jij een melding als iemand je appt?.'' De eerste vraag negeerde hij. Maar goed ook. ''Oké'' stuurde ik terug. En daarna: ''Gn'' met een smiley die ondersteboven staat. Kreeg niks terug.

Dit hoofdstuk heb ik ook laten lezen aan hem. Hij vond dat ik goed kon schrijven.. :)