His Indecent Proposal: Lander Montenegro

Chapter 15

"SABAY NATING HAHANAPIN ANG PAG-IBIG..."

Napapiksi ako nang marinig ko ang boses ni Just Lander. Pero hindi pala. Panaginip lang.

Iyong pinakamagandang panaginip na palagi kong binabalikan tuwing matutulog ako. Kapag iniisip ko kasi kung paano niya ako tingnan ng sinasabi niya sa akin iyon, nawawala ang lungkot ko...

Napabalikwas ako ng bangon nang malamang nasa leeg ko ang kadena. May humila nito dahilan para mapasubsob ako. Isang babae ang nasa harapan ko.

Si Chandra! Anong ginagawa nya rito?

Kung hindi pa siya nasikatan ng araw ay hindi ko siya makikilala. Nakasuot siya ng mahabang itim na damit at mataas na sapatos.

"How are you, bitch?"

Hindi ko naman sya maintindihan. Pero nakaramdam ako ng pag-iinit ng mukha dahil sa pagkakatitig niya sa akin.

"Dumalaw lang ako to see Lander, pero hindi ko akalaing ganito ang madadatnan ko. Kung hindi ko pa sinuhulan ang guard sa labas, hindi ko malalamang may aso rito sa basement." 

Buong lakas akong tumayo mula sa pagkakalugmok. Akma ko na sana syang lalapitan nang bigla syang magsalita.

"Ano sa tingin mo ang gagawin mo? Huh?!" Pinandidilatan niya ako. "Sasaktan mo ako? Sasabunutan mo ako? Susuntukin? Di ba ganoon ang ginagawa ng mga barumbadang basagulerang walang pinag-aralan?"

Napatiim-bagang ako.

"Alam mo bang lalo lang magagalit sa 'yo si Lander?" Hinila niya muli iyong kadena sa aking leeg. "Magagalit siya kapag sinaktan mo ako!"

Magagalit si Just Lander? Hindi. Hindi pwede. Ayaw ko na lalong magalit sa akin si Just Lander!

"Do you even know who I am in his life?" tanong niya. "We met in a corporate party, and from that night hindi na kami nawalan ng contact sa isat-isa. Madalas na siya sa akin tuwing wala siyang inaasikasong negosyo o ako sa kanya kapag gusto ko siyang makasama. At tanggap ko siya kahit gaano siya kawalang puso at gaano siya kagago. We are so compatible that we became exclusive fuck buddies for years. Exclusive means no one else touches him while I'm fucking him!"

Kahit hindi ko naiintindihan ang mga sinasabi niya ay sumusugat iyon sa aking tainga.

"Pero bigla kang dumating mula sa kung saang lupalop ka galing! Sa isang iglap, hindi na siya nagparamdam pa sa akin! Iyon naman pala, inuubos mo na ang panahon niya na kakaunti na nga lang, sinisimot mo pa! Sino ka ba?! Wala ka namang kwenta! Ni hindi ka nga galing sa mayamang pamilya, boba ka pa! Ang kapal ng mukha mo na pangarapin ang isang Lander Montenegro! Kaya 'yan ang napala mo sa pagiging ambisyosa mo! You deserve that!"

Natalisod ako kaya sumubsob ako sa semento. Masakit ang pagtama ng tuhod ko sa sahig, pero mas masakit ang narinig kong sinabi niya.