Camp fun

Κεφάλαιο 17

Όταν φτάσαμε και είδαμε τα αγόρια τους το είπαμε αμέσως. Ο Νικήτας με φίλησε και όλοι οι υπόλοιποι με αγκαλιάσανε. Αφού τελικά καταφέραμε να συμμαζέψουμε ήταν πια καιρός να πάμε πίσω στα δωμάτιο γιατί σε λίγο θα έπρεπε να κατεβούμε για πρωινό. Όταν φτάσαμε στο δωμάτιο με τα κορίτσια είδαμε την Κωνσταντίνα και την Ιωάννα ξύπνιες να μιλάνε. Γύρισαν, μας κοίταξαν μισητά και μετά άλλαξαν πλευρό. Η Ζωή τα είχε πάρει στο κρανίο και είπε δυνατά ώστε να το ακούσουν και οι άλλες "Αύρα μου, είμαι πολύ χαρούμενη που βγήκες πρώτη. Λογικό βέβαια μιας και ήσουν η καλύτερη αλλά.." Δεν πρόλαβε να τελειώσει γιατί πετάχτηκε η Ιωάννα και ρώτησε "Η Αύρα πρώτη? Χα ας γελάσουμε. Ας πούμε ότι αυτό δεν το παίρνουμε στα σοβαρά. Εμείς τι βγήκαμε?" "6ες" είπε η Φανή με μία υπερηφάνεια στον αέρα της. Από την μία χαιρόμουνα που είχα τόσο γαμάτες κολλητές αλλά από την άλλη ένοιωθα και λίγο άσχημα για τις άλλες. Είναι πάνω από όλα άνθρωποι "Κανείς δεν γελάει με τα αστεία σας! Πείτε την αλήθεια. Σε λίγο θα μας πείτε ότι της τα ζήτησε ο Νικήτας" αρχίσανε να γελάνε σαν υστερικές λες και ήταν κάτι αδύνατον να γίνει. "Βασικά αυτή είναι η αλήθεια. Άμα δεν μας πιστεύετε έχετε και τον πίνακα ανακοινώσεων να πάτε. Όσο για το τελευταίο, ναι και αυτό έγινε" Η Κωνσταντίνα ήταν έτοιμη να κλάψει αλλά "η κακία της δεν την άφησε" κατά την γνώμη της Φανής. Η Ιωάννα μας κοίταξε για άλλη μια φορά με μίσος και γύρισε από την άλλη. Αφού αφήσαμε τα πράγματα μας μπήκα στο μπάνιο για να αλλάξω ρούχα και να ετοιμαστώ για την μέρα που θα ζούσα. Όταν βγήκα έξω με περίμενε το αγόρι μου. Κατεβήκαμε κάτω και μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο γιατί ήταν μπροστά οι ομαδάρχες. Καθίσαμε και αρχίσαμε να μιλάμε και μετά από λίγο κατέβηκαν και οι υπόλοιποι. Η Κωνσταντίνα κατέβηκε και ήταν.. Παράξενη. Ήταν λυπημένη αλλά ήθελε να το παίξει και υπεράνω. Μα τι κάθομαι και ασχολούμαι μαζί της? Έχω το αγόρι των ονείρων μου και σκέφτομαι την πρώην του? Έλεος με το πόσο κομπλεξική μπορώ να γίνω. Μετά από λίγο επιτέλους πήγαμε να φάμε πρωινό και αυτή την φορά μου άφησαν να φάω. Αφού φάγαμε πρωινό, πήγαμε να δούμε το πρόγραμμα μας. Πρώτη δραστηριότητα πισίνα. Τέλεια. Αρχίσαμε να αλλάζουμε και μετά τρέξαμε προς τον προορισμό των ονείρων. Καλά, θα μου πείτε, μία πισίνα είναι. Ναι, αλλά είναι μία πισίνα με τόσες αναμνήσεις. Αρχίσαμε να κάνουμε βουτιές και βλακείες και είδαμε στην άκρη τα 2 κορίτσια μόνα τους. Το ξέρω ότι είμαι κορόιδο και ηλίθια αλλά πήγα και τις φώναξα να έρθουνε μαζί μας. Δεν ήρθανε. Εγώ προσπάθησα. Μετά από την πισίνα μας άφησαν 20 λεπτά νωρίτερα για να κάνουμε μπάνιο. Το νερό δεν μπορώ να καταλάβω από που το παίρνουνε. Είναι τόσο παγωμένο. Δεν μπορούσα να μπω μέχρι που είδα τον Νικήτα να έρχεται πάνω μου με φόρα. Έτσι έκανα στην άκρη με αποτέλεσμα να μπω κάτω από την ντουζιέρα και η Ζωή να μου ανοίξει το νερό για να κάνω μπάνιο. Εγώ ένοιωθα σαν χιονάνθρωπος. Όταν τελείωσα έτρεμα κυριολεκτικά από το κρύο. Ο Νικήτας μου έφερε την πετσέτα μου για να σκουπιστώ. Μετά με αγκάλιασε για να ζεσταθώ. Πήγαμε να αλλάξουμε για την 2η δραστηριότητα. Γερμανικό. Δεν ήξερα πως παίζεται και έτσι αποφάσισα να μην παίξω καθόλου. Έμεινα μόνη με την Κωνσταντίνα στο δωμάτιο. Η κατάσταση ήταν πολύ άβολη. Δεν μιλήσαμε καθόλου. Εγώ άκουγα μουσική και έγραφα στο ημερολόγιο μου και αυτή έκανε κάτι με τα καλλυντικά της. Την παρατηρούσα διαρκώς και αυτή φυσικά το ίδιο. Μόνο που εγώ δεν ην κοιτούσα σαν να ήμουν έτοιμη να την σκοτώσω.. Πιο ανθρώπινα. «Πάντως να ξέρεις, το γεγονός ότι κέρδισες μαν χαζό αγώνα και τα έφτιαξες με τον Νικήτα δεν θα έπρεπε να σε κάνουν να πάρεις αέρα. " Δεν σχολίασα και Εκανα πως δεν άκουσα ότι είπε. Όταν επιτέλους τελείωσε η ώρα της δραστηριότητας πήγαμε να φάμε το μεσημεριανό μας. Στο τραπέζι όλες μιλούσαμε για το πόσο υπέροχα ήταν στο γκαζόν. Μετά τελειώσαμε το φαγητό και με έπιασε η Κωνσταντίνα από το χέρι και μου είπα "Θα μου το πληρώσεις". Δεν είπα τίποτα ξανά απλά συνέχισα να περπατάω.

ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΊΑ 😭😂 ΘΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΜΕ.
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΉ ΘΑ ΜΠΕΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ 💜