Can You Be Mine Again?

020

*Johneah POV*

Sana maging masaya sila kahit wala kami.. Nangako naman na kami eh.. kaya lang, pangakong hindi sigurado kung matutupad, ang sigurado ko lang ay sya lang ang mamahalin ko habang buhay,.

"Yah! Are you okay?"
"Ani, ayokong iwan si Jimin."
"Yah! Jeah-ah, may tinatago ka ba?"
"Pagdating na lang natin ng U. S ko sasabihin, pagod ako.." then pinikit ko na ang mata ko.. Hindi naman ako inaantok eh, gusto ko lang ipikit ang mga mata oo baka sakaling panaginip lang ang lahat ng ito at paggising ko kasama ko pa si Jimin at masaya kami..

.
.
.
.
.

"Yah! Jeah-ah, wake up! We're here."
"Hmmm, Jimin"
"Yah! Wake up, Nasa labas na si Jimin"
"Ha? Nasaan? Tara na bilis baka hinihi--" bigla akong nalungkot nung malaman ko na hindi totoo yung sinabi ni Iana.. ginamit nya lang ang pangalan para magising ako..

"T-tara na" sabi ko kay Iana. Pero kamalas malasan sa pag buka ng bibig ko saktong tumulo ang mga luha ko.. Traydor na luha ito oh..

"Yah! Mianhamnida! Let's go?"
"It's okay, tara na"

//Time Skip//

"Yah! Kamusta na si Unnie?"
"She's fine."
"How about the boys" aish pinaalala nya pa..
"I don't know, I'm tired! "

"Yah! What happened to her?" Rinig kong tanong ni Darlene kay Iana.
"I don't know ajshshHdjdjend" wala na akong naintindihan dahil pumasok na ako sa loob ng kwarto ko.

Buong maghapon nasa kwarto lang ako. Tinatawag ako nina Nix para kumain pero sinasabi ko lang na busog pa ako o kaya wala akong gana...

Kamusta na kaya sya? Ano kayang ginagawa nya ngayon? Hayss! Sana kasama nya ako ngayon,, i miss you so much Jimin.

*Jimin POV*

Hayss! I miss Johneah so much.. sana nandito sya ngayon.. sana nakakakain sya ng maayos..

"Jimin_ah! Come here, breakfast is ready"
"Hyung, wala akong gana.. kakain na lang ako mamaya"
"Jimin-ah, hindi lang naman ikaw ang naiwan tandaan mo, buti pa ikaw umalis yung mahal mo ng walang galit sayo hindi kagaya nina Namjoon!"

Sa sinabing iyon ni hyung napagisip isip ko, tama sya.. mas okay pa yung sakin kesa kina Jungkook. Naligo muna ako bago bumaba..

"Oh! Akala ko ba wala kang gana"
"Ayaw mo kong pakainin hyung? Oh sige aakyat na lang ulit ako"
"Halika na.. nabawasan tuloy kakainin ko.. akin n lng dapat ang pagkain mo eh!"
"Wow hyung, iyon tlaga inisip mo no? Haha"

Masaya kaming kumain.. kulang nga lang kami ng isa.. bukas lalabas na daw si Unnie kaya magsasama sama na ulit kami.. at dito na din daw si Unnie matutulog dahil sa sakit nya.. may bukol daw kasi sa loob ng ulo si Unnie.. kaya dito sya titira samin para maalagaan na din namin sya.. ang dami ngang bawal sa kanya at ang pinakabawal sa kanya ay ang mastress, yun ang sabi ng doctor..

Sigufo kung ako ang nasa katayuan ni hyung hindi ko kakayanin.. tahimik lang si hyung. Minsan lang sya makipagkulitan. Pero kapag nakilala mo sya ng husto mabait at maalaga syang tao.. si hyung kasi yung tipo ng tao na hindi mo pwedeng saktan ang mga taong mahalaga sa kanya.. Hindi ko alam kung bakit pinaparusahan si hyung ng ganito eh napakabait na tao nya nman..

"Yah! Hyung!"
"Wae?"
"May nagchat sayo"
"Who"
"Aish tingnan mo na lang wag ng madaming satsat.!' Then binigay nya sakin yung phone ko..

Annyeonghaseyo, Bogo sip-eoyo

-Jeah♥

Annyeonghaseyo, saranghamnida