Loved || ~ Harry Styles {deel 3}

*15

ik wilde even zeggen, nogmaals zoveeeel bedankt dat jullie nog lezen xoxo

Keylee

"Wacht Yael jij wist dit?! Waarom wisten wij dit niet, dit is redelijk belangrijk als een vriendengroep" Ik hou Harry nog even tegen met mijn hand tegen zijn borstkast en blijf in stilte in de gang staan. Typisch mijn moeder om iedereen bij ons te laten tot ik thuis kwam. 

"Niall doe eens kalm je weet het nu toch, kan je niet begrijpen dat het voor haar niet het meest makkelijke nieuws is om te vertellen?!" het viel stil in de kamer naast ons, een goed moment voor ons om binnen te komen. "Keylee! Hoe is het? Is alles goed? Niks ergs aan de hand?!" Yael vliegt me nog net niet om de hals maar ze is een heel eind onderweg. Zoals gewoonlijk waren alle ogen op mij gericht wanneer ik glimlachte en knikte. 

"Ja het waren krampen, niets kwaadaardigs. Yael ik heb nog iets boven liggen van jou" Harry en Yael trekken allebei hun wenkbrauwen op in verwarring. "Hazz wil jij misschien wat drinken pakken voor iedereen" ik draaide mijn lichaam en drukte een kusje op zijn lippen. Hij wilde de kus vasthouden maar ik trok me weg om hem te plagen, en voor het feit dat ik Yael mee naar boven wilde krijgen. Het was best bizar dat als je er over na ging denken ik Harry heel erg in bedwang had, niet op een verkeerde manier en ik zou er natuurlijk ook never nooit misbruik van maken maar het was echt grappig. Yael volgde me de trap op, heel voorzichtig en heel erg verward. 

"Wanneer heb ik iets laten liggen dan? Ik ben to-" 

"Heb je niet, ik heb je even nodig" Zei ik zachtjes zodat ze beneden niet gaan denken dat ik opnieuw iets alleen aan Yael vertel. Dat zou wel de waarheid zijn, ben ik een slechte vriendin? Nee ik vertel het ze snel! "O gosh sorry dat klonk heel zorgwekkend, nee het is iets leuks Yael!" We belanden op mijn bed allebei in kleermakerszit tegenover elkaar. Ik haatte deze positie, het liet zien hoe erg mijn buik gegroeid was de afgelopen dagen. "Sinds jij de eerste was die wist van mijn wondertje wil ik ook dat jij de eerste bent die deze envelop openmaakt" Het verfrommelde (ja heel slecht sorry) envelopje verschijnt en ik probeerde hem zo netjes mogelijk aan Yael te geven. Ze was aan het stralen, ogen die twinkelden en haar mondhoeken krulde van de ene naar de andere kant. 

"Is dit wat ik denk dat het is" 

"Ligt eraan wat jij denkt" zei ik met een grinnik. Het openen van de envelop leek wel uren te duren, zweet groeide in mijn handpalmen en het aantal keer dat ik mijn linkerpluk haar achter mijn oor had geduwd was oneindig. "Harry weet het nog niet, ik ook niet. Ik wil het hem op een leuke manier vertellen want ik bedoel-" dat was het onderbroken moment van ratelende Keylee.

"Lieve Keylee, je doet me aan mijzelf denken. Eigenwijs en zelfstandig. Je wondertje is een jongetje, geniet van elk moment want hoe gek het ook klinkt je gaat het missen. Hopelijk tot ziens, kusjes je verloskundige" Yaels woorden vallen snel maar gevoelig uit haar mond. "Wauw dat zijn veel woorden voor een verloskundige, maar o mijn hemel Keylee!" 

"Shhhh!" zeg ik met blijdschap. Een jongetje, een mini Harry. "Yael...ik krijg een mini Harry, ik kan mijn eigen Harry amper aan" Ze giechelt en omhelst me. Soms is een omhelzing van een vriendin het enige wat je nodig hebt, niet eentje van je vriend of moeder maar een van je beste vriendin. "Hoe kan ik het aan Harry vertellen?" 

Ze keek me aan met grote ogen, vol met ideeën. "Ik heb wel een idee!" 

*

"Je moet echt stoppen met mij laten liggen en zelf opstaan, zo moet ik missen hoe schattig je eruit ziet voordat je klaar maakt" Zijn brede armen sloegen om mijn hals en ik leunde naar achter om hem een kusje te geven. "Goeiemorgen" 

"Jij moet stoppen met grapjes over mijn pyjama te maken" grinnikte ik. Hij zakte naast me neer, ugh dit ging zo niet werken. Yael's idee was heel leuk en lief maar dit zou toch never gaan opvallen. Mijn benen waren bedekt met een lichtblauwe spijkerbroek en ik droeg een marine blauwe trui die ik eigenlijk nooit aan had. Deze hele dag zou ik blauw door Harry zijn dag verspreiden. We hadden redelijk wat kunnen plannen maar waarschijnlijk werd dit een enorme faal. "Ik heb wat leuks gepland voor ons!" Harry trok zijn wenkbrauw op terwijl hij zijn kommetje coco pops met melk bijvulde. 

Na een eerste hap kreeg hij er met zijn ruwe stem uit "gezellig! Wat gaan we doen dan?" 

"Dat is een verassing" fluisterend grijp ik naar mijn sleutelbos en sta ik op. Harry zette zijn kommetje asociaal op het aanrecht en volgde mij de deur uit. 

"Stap 1. Je gaat eten in het cafétje Blue Ocean! Daar is serieus alle decoratie blauw" 

Had Yael gezegd. Dus dat was waar ik parkeerde. Zijn rechterarm sloeg om mijn schouder heen terwijl we richting de ingang liepen, het was inderdaad waar. Blauwe bloemen, blauwe servetten en vooral blauwe stoelen. Het leek wel of we aan het zwemmen waren. Het was eigenlijk echt afgrijselijk, en dan bedoel ik echt af-grijs-e-lijk...gewoon lelijk. Zelfs Harry kreeg een blik van afgunst op zijn gezicht maar het eten bleek uiteindelijk niet verkeerd te zijn. De bij geserveerde frietjes waren even smakelijk als de salades bij MacDonalds. 

"Stap 2. Je gaat naar het strand, de linkerhelft van de pier om precies te zijn want daar hangen allemaal blauwe lampjes" 

Kijk en hier ging het dus mis. Dus had je gehoopt op een enorm cheesy date met Harry...nou dan heb je gewoon pech. Het zat namelijk zo. Harry en ik liepen hand in hand (ugh dat werd echt cliché) over het strand en het enige wat hij continu kon doen was op zijn mobiel kijken. Zijn ogen gefixeerd op de mobiel. Elk woord dat ik tegen hem zei werd beantwoord met 'hmm'. 

"Okay nou dat was het, laten we gaan" mijn humeur was misschien lichtelijk overdreven maar ik wilde niet op een date zijn met geweldig nieuws terwijl hij niet eens kon luisteren. Ons hand contact was al een paar minuten geleden verbroken en het duurde dus ook even voordat hij doorhad dat ik de andere kant op aan het lopen was. 

"Key?" Hij probeerde mijn arm te pakken maar ik schudde deze aanraking zachtjes weg "wa- wat is er?" mompelde hij met een schuldgevoel verborgen achter zijn stem. 

"Serieus? Dat moet je vragen" 

"Oh jezus sorry Key...ik uhm" hij zuchtte gefrustreerd en ik draaide me om "Het is iets goeds echt! Maar ik wilde je het nog niet vertellen tot ik het zeker weet" 

"Oh oke. Zo goed dat je tijdens een date niet eens gefocust bent op mij?" mijn hand zwaait mee om dingen duidelijk te maken. O mijn hemel, ik was in de fase. De 'vrouw die altijd sacherijnig is' fase omdat er een baby in mijn buik zit. Nee nee nee...ik wilde niet het jaloerse type worden. "Sorry...sorry het is gewoon allemaal-" druppels begonnen te vallen. Fijn dat kon er ook nog bij. 

"Ik- ARGH...waarom ben ik altijd zo verkeerd bezig! Ik probeer het goed te doen Keylee! Ik probeer een goede vader te worden...ik wil echt dat hij of zij of wat het ook mag wezen goed opgevoed word...DOOR ONS! DOOR FUCKING ONS NIEMAND ANDERS" zijn stem probeert de enorme bui die uit het niets is op gegroeid te verslaan. Schreeuwend door de regen heen, de enkele meters afstand tussen ons houden zijn stem niet tegen. 

"HET IS EEN HIJ HAZZ!" Zijn hele lichaam ontspant, de regen lijkt verdwenen. Het enige wat ik nog zie is Harry, Harry die niet gelooft wat ik net zei. Het probleem was, de regen was niet verdwenen en mijn hele lichaam was onderhand bedekt in vocht. "Het is een hij" zei ik, deze keer wat zachter omdat ik voor hem was gaan staan. Ik keek op naar zijn groene ogen, zijn bruine plat hangende haar en zijn volle lippen. "We krijgen een jongetje" 

"Wa-" Ik leg mijn handen onder zijn kin en meng heel voorzichtig mijn lippen met de zijne. De regen maakt het soepel. Het stroomt door onze zoen heen. "O mijn..." Hij trekt me in zijn omhelzing. Ik hield teveel van deze jongen. 

"Je weet dat je mij nu ook jouw nieuws schuldig bent" knipoogde ik meteen toen we ergens in een bushokje de regen ontsnapt hadden. Hij keek op zijn mobiel en trok me nogmaals in een omhelzing, maar deze keer om iets te vieren. Hij kneep zachtjes in de knuffel en tilde me een seconde op. "Oke...of je hebt een affaire en net gelezen dat je een date hebt. Of hebt de loterij gewonnen" 

"Nee en..nee helaas niet. Ik heb een baan Key! Bij QInQ!" Misschien werd een kind opvoeden niet eens zo zwaar met Harry. We kwamen altijd overal doorheen. Wij konden zelfs dit aan, hij was aan het verbeteren voor dit kind. 

WIJ waren aan het verbeteren voor dit kind.