I'm Your Sister/ Harry Potter #1 [VOLTOOID ]

hoofdstuk 14

POV VALENTINA
Ik haalde mijn schouders op en richtte me weer op de hinde en het Hert.
Harry kwam er ook bij staan.
Ik aaide zijn Hert, hij deed hetzelfde met mijn Hinde.
De hele klas ging bewonderend om ons heen staan, zelfs mijn moeder.
Draco toverde een slang uit zijn staf, hij viel Het hertje aan en ging voor de Hinde staan.
Het Hert pikte dat niet en trapte de slang naar de andere kant van het lokaal.
De Hinde kalmeerde het Hertje.
De Hinde en Hert knuffelde elkaar (voor zo ver dat dieren dat kunnen.)
De slang stond op en begon gevaarlijk te sissen naar Harry's Hert.
Ik stopte de spreuk, Harry volgde mijn voorbeeld.
De slang verdween in het niets.
Draco keek Harry giftig aan.
Precies op dat moment ging de bel.
Ik pakte mijn tas en liep het lokaal uit.
"Valentina wacht!" riep de stem van Harry.
Ik draaide me om en keek hem aan.
"Het spijt me dat ik je niet geloofde toen je zei dat je niet met Malfoy gezoend hebt.." zei Harry.
Ik knikte en wou weer weg lopen.
Hik draaide me om en trok me in een nis.
"Luister ik meen het." zei hij.
"Harry laat me los." zei ik.
Hij hand zijn handen als bankschroeven om mijn polsen gedraaid.
"Het spijt me echt." zei hij mijn bevel negerend.
Zijn gezicht kwam dichter bij het mijne maar voordat zijn lippen de mijne raakte, hoorde we gekuch van de andere kant van de nis.
Ik draaide mijn hoofd naar het geluid toe en zag een boze Draco staan.
Harry liet me los en ging beschermend voor me staan, net als het Hert bij de Hinde deed.
Draco keek Harry weer giftig aan en trok hem voor mij weg.
"We moeten praten." siste Draco.
"En waarom Dan wel? Ik heb je niks uit te leggen." zei ik.
Hij gromde.
"Kom nou maar." zei hij.
Ik rolde met mijn ogen.
"Laat haar met rust Malfoy." zei Harry.
"Laat de held ook zijn stem horen? Want volgens mij was ik degene die haar uit het water redde?" zei Draco arrogant tegen Harry.
Harry had daar geen weer woord voor.
Ik keek naar beneden, ik had hier geen zin in.
"Kom gewoon." zei Draco half smekend.
Ik zuchtte en liep met hem mee
"Ik spreek je nog wel Harry." zei ik voordat ik achter Draco aan liep.
We liepen naar een kale muur.
Draco liep heen en weer en opeens verscheen er een deur.
Ik keek met grote ogen naar de deur.
Draco hield de deur open voor mij en samen gingen we naar binnen.
Er stonden een paar mooie banken waar je op kon zitten.
Draco pakte mijn hand en trok me mee naar de banken.
We gingen naast elkaar zitten.
"Wat wou je me vertellen?" vroeg ik.
"Ik heb tegen iedereen gezegd dat ik loog over die kus met jou." zei hij.
"Dankje" zei ik.
"Alleen de meeste geloofde het niet." zei hij.
"Oh.." zei ik teleurgesteld.
"Je hebt het geprobeerd." zei ik.
Hij knikte.
Ik keek al die tijd naar de grond, zodat ik niet verdronk in zijn mooie ogen.
Ik keek hem eindelijk aan en had er gelijk spijt van.
Hij leunde naar voren en kuste me.
Vuurwerk ontplofte in mijn buik.
Ik had niet eens door wat ik deed, ik was te bezig met dat leuke gevoel in mijn onderbuik.
Hij liet me los en ging gelijk door naar mijn nek.
Ik liet hem zijn gang gaan.
Opeens stopte hij.
"Wat is er?" vroeg ik.
"Wat is dat in je nek?" vroeg hij.
Ik voelde aan de plek die hij bedoelde.
"Dat heb ik al sinds ik me kan herinneren." zei ik.
"Het lijkt op het litteken van Potter alleen heb jij hem in je nek." zei hij.
Ik haalde mijn schouders op.
"Ik weet ook niet hoe het komt." zei ik.
Hij knikte.
"Z-zou je met mij naar het bal willen?" vroeg hij onzeker.
Als antwoord gaf ik hem een kus op zijn mond.
Hij glimlachte tegen mijn lippen aan.
Op dit moment, ben ik het gelukkigste meisje op aarde.