I'm Your Sister/ Harry Potter #1 [VOLTOOID ]

hoofdstuk 22

Een warme hand sluit om mijn pols en trekt me naar zich toe.
Ik slaak een klein gilletje.
Als ik zie wie er voor me staat haal ik opgelucht adem.
"Harry wat doe je?" vroeg ik fluisterend.
"Ik moet nog wat regelen." zei hij.
"Midden in de nacht?" vroeg ik.
"Ja..." zei hij.
Ik knikte achterdochtig.
"Harry wat doet een leeg stuk perkament in je hand?" vroeg ik verbaasd.
"Dit is niet zomaar perkament, dit is een map." zei hij.
"Maar er staat niks op." zei ik.
"Nog niet" zei hij.
Hij deed een soort laken van ons af.
"Waar was dat voor nodig?" vroeg ik.
"Het is een onzichtbaarheids mantel." zei Harry.
Ik vormde een 'o' vorm met mijn mond en knikte begrijpend.
"Kom we moeten gaan." zei hij
"Wacht, 'we'?" vroeg ik verward.
"Ja ik heb je hulp nodig." zei hij.
Ik knikte en liep met hem mee.
"LUMOS." zei hij.
Het puntje van zijn staf gaf licht.
Zo zwerfde we door de gangen van Hogwarts.
Een paar schilderijen begonnen te mopperen over de hoeveelheid licht die uit de staf van Harry kwam.
Het was volgens mij ook best irritant voor die schilderijen.
Hij tikte opeens met het puntje van de staf tegen het stuk perkament.
"Ik zweer dat ik snode plannen heb." zei hij.
Op het stuk perkament, ontstonden lijnen en letters.
Ik zag een paar stippen bewegen..
Er stonden namen boven, een daarvan was Peter Pettigrew.
Ik keek verbaasd naar het bewegende stipje.
"Hij was toen dood?" mompelde Harry in zichzelf.
"Wat?" vroeg ik niet begrijpend.
"Nee niks." zei Harry.
We zagen dat het stipje met een weide boog om ons heen zwierde op de kaart.
Das gek, ik zie niemand.
Opeens zie ik op de kaart nog een stipje.
Severus Snape staat er.
"Oh nee." zei ik.
Ik tikte Harry Aan en wees naar de kaart.
"Snode plannen uitgevoerd." mompelde hij snel.
Een paar seconden daarna verscheen Snape.
"Wat doen jullie hier midden in de nacht?" vroeg Snape kil.
Ik begon te stotteren.
"Severus, ik neem ze wel voor mijn rekening." zei een man.
Wacht eens even dat is die zelfde man van de trein.
"Wat jij wilt Lupin." zei Snape spottend.
"Kan nu dat verdraaide licht uit?" vroeg een schilderij boos.
Harry en ik liepen achter de man aan.
We liepen een lokaal in.
"Wat deden jullie daar op de gang?" vroeg de man.
Harry begon een heel verhaal over Peter Pettigrew.
Toen hij klaar was kreeg de man een diepe front in zijn hoofd.
"Die map liegt." zei hij.
"Nee Professor die map liegt niet." zei Harry.
Ik Snapte hier dus echt helemaal niks van.
"Hoe kom je überhaupt aan die map?" vroeg de man.
Ik zag Harry moeilijk kijken.
"We vonden hem in de bibliotheek, hij lag in een boek en ehh Ja ik liet het aan Harry zien." zei ik snel.
De man knikte ongelovig, maar liet ons toch gaan.
Hij waarschuwde ons dat hij ons niet meer ging redden als we door de gangen gingen zwerven.
Toen we weer in de Common room waren duwde ik Harry richting die man.
"Harry wie was die man? Wat deed je met die kaart? Wie is peter Pettigrew? Hoe kom je aan die kaart? Is het duistere magie?" vroeg ik aan 1 stuk door.
"Valentina, ik leg het je morgen allemaal uit, slaap lekker." zei Harry vermoeid.
Hij gaf me een kus op mijn wang en vertrok.
Ik rolde met mijn ogen en viel op bed in de Meisjes Dormitory.
Na een paar seconden viel ik in een diepe slaap.
Ik droomde over een zwarte hond, de ontsnapte gevangene En een Rat die in een man veranderde.
Ik droomde ook over de meest Verschrikkelijke wezens, Dementors...
Wat zou die droom betekenen?