I'm Your Sister/ Harry Potter #1 [VOLTOOID ]

hoofdstuk 29

Ik werd wakker in een ziekenhuis bed.
Voor de zoveelste keer.
Waarom beland ik altijd hier?
Ik ga langzaam rechtop zitten.
Ik zie Ron in het bed naast me liggen.
"Hey Ron." zei ik.
Hij leek nu pas op te merken dat ik wakker was.
"MERLINS BEARD JE BENT WAKKER!"riep hij blij.
"Ja maar waar zijn de andere?" vroeg ik.
Precies op dat moment komen Harry en Hermione de kamer binnen stormen.
"VALENTINA JE BENT WAKKER!"schreeuwde Harry.
"Yupp." zei ik.
Hij omhelsde me, Hermione ook.
Harry en Hermione hadden een plan met de Timeturner, Ron kon niet mee vanwege zijn been, maar ik, zo duizelig als ik ben, kan wel mee.
Nou ja als een dronken aap stond ik op en liep naar Harry en Hermione.
Hermione deed de ketting om ons drieën heen.
"Waar waren we rond deze tijd?" vroeg ik.
"Hagrid." zei Harry.
We renden met zijn alle naar Hagrid toe.
We stopte achter een muurtje, ik zag de andere ons uit het verleden.
Precies op dit moment gaf Hermione, Malfoy een klap.
"Goed geraakt." zei Harry.
Na een tijdje konden we verder rennen.
We rende vlak bij het huisje van Hagrid.
We verstopte ons achter een muur van pompoenen.
We zagen Dumbledore samen met 2 andere mannen naar het huisje lopen.
"Huh hoe kan het? We waren nu toch al weg gelopen?" vroeg Hermione niet begrijpend.
Hermione gooide opeens een steen naar binnen.
De steen raakte een potje, die nu gebroken is.
De aandacht van de vroegere ons is nu gericht op het potje.
Hermione gooide nog een steentje en deze keer kwam het op Harry's hoofd terrecht.
"Au." zeiden beide Harry's.
Ik grinnikte zachtjes.
De aandacht van de vroegere hun is nu gericht op Dumbledore en de twee mannen.
Ze gaan vluch via de achterdeur naar buiten.
"Ren." zei ik.
We verstopte ons in het bos dat achter ons lag.
De andere hun verscholen zich nu achter de muur.
Ik zuchtte en stapte op een takje.
Ik schrok en verschoof verder achter de boom.
De aandacht was nu gericht op de plek waar wij stonden.
Toen de andere hun 'niks' zagen, vertrokken ze naar boven.
Dit is onze kans.
Hermione pakte een stel dode fretten en lokte Buckbeak er mee die zich aan de andere kant van de muur bevond.
Kijk het filmpje

We landde veilig op de grond met zijn allen.
"Hoe kan ik jullie bedanken?" vroeg Sirius blij.
"Zorg voor Harry, meer vraag ik niet." zeiden Hermione en ik tegelijk.
Harry stemde er mee in.
Na een heel emotioneel gesprek te hebben gehad met Sirius, vertrok hij op Buckbeak.
Hij is nu vrij, dacht ik bin mezelf.
"Het is goed zo..." zei ik.
Harry en Hermione knikte en we liepen weer naar binnen.
"We moeten terug nu" zei Hermione gehaast.
De timeturner had een tijd limiet.
We waren net optijd terug gerend naar Dumbledore.
"Hoe ging het?" vroeg hij.
"Hij is vrij is het gelukt?" vroeg Harry.
"Wat dan? Goedenacht." zei Dumbledore en liet ons verbaasd achter.
We liepen de ziekenzaal in en zagen ons drieën net verdwijnen.
"Hè hoe kan dat nou? Het was toch gelukt?" vroeg ik.
Harry haalde zijn schouders op.
We liepen de zaal verder in.
"Wat deden jullie daar? Eerst waren jullie nog voor me en nu staan jullie daar...Wat is hier aan de hand?" vroeg Ron in paniek.
"Waar heeft hij het over?" vroeg Hermione nonchalant.
"Ik heb geen idee." zeiden Harry en ik.
"Je kan niet op twee plekken tegelijk zijn." zei Harry lachend.
We lachte alle drie terwijl Ron ons nog steeds onbegrijpend aanstaarde.
"Ik denk dat ik maar eens naar bed ga jongens." zei ik en liep weg naar mijn Common room.
Ik liet me op bed zakken en viel in slaap.
~VOLGENDE OCHTEND ~

Ik liep samen met Harry naar het kantoor van professor Lupin.
Eenmaal binnen zei Professor Lupin " hallo Harry en Valentina. "
WE WERDEN GISTER HALF OPGEGETEN DOOR HEM?! En dan zegt hij HALLO?!

"Ik zag jullie op de map al aankomen." zei Lupin.
Fijn... Stalker.
Harry en ik kijken verbaasd naar hem.
Hij pakt al zijn spullen in.
Gaat hij weg?

Harry en ik staarde naar zijn gezicht dat vol met krassen zat.
"Geloof me ik heb erger gehad." zei Lupin.
"Ze hebben u ontslagen." concludeerde Harry en ik.
"Nee, ik ben zelf weg gegaan." zei Lupin.
"Maar waarom.?" vroeg ik.
"Tjah mijn probleempje is ehh niet echt geheim meer, morgen komen de uilen van de ouders van kinderen. Ik denk niet Dat ze willen dat zo iemand als ik hun les ga geven." zei Lupin.
"Maar Dumbledore -" begon ik.
"Dumbledore weet hoe ik echt ben, de meeste willen geen leeraar die net zo is als ik, ik ben er aan gewend." zei hij
Terwijl hij doorpakte.
"Waarom zo sip?" vroeg hij aan Harry.
"Er is niks veranderd, Pettigrew is gevlucht" zei Harry.
"Er is niks veranderd? Harry alles is veranderd." zei Lupin.
Ik wreef over Harry's rug.
"Je hebt de waarheid ontdekt, je hebt iemand geholpen om te ontsnappen aan een pijnlijke dood. Dat is een heel groot verschil." zei Lupin.
"Als ik ergens trots op moest zijn, dan zou ik dat wel op jullie zijn" zei hij.
"Nu ik hier toch geen leraar meer ben, ga ik met niet schuldig voelen om die map aan jullie te geven."
"Maar voor nu... Tot ziens Valentina en Harry, mischief managed." zei Lupin tot slot.
De map van de marauders werd weer blank en Lupin vertrok uit het lokaal.
Harry en ik keken toe hoe hij uit het zicht vertrok.
Harry en ik werden bekogeld met vragen toen we in de grote zaal aankwamen.
"Harry, Valentina is waar hebben jullie het gekocht? Is hij snel?" vroegen Seamus en Neville.
"Wat?" vroegen Harry en ik niet begrijpend.
We liepen naar Ron die druk zat te praten.
"Harry, Valentina ehh het is slecht ingepakt ik wou het niet openen. Hun dwingen me ertoe." zei Ron wijzend naar Fred en George.
Ik zag nu pas dat er twee gigantische pakketen op tafel lagen.
"Helemaal niet." zeiden Fred en George verdedigend.
Harry en ik scheurde het papier van de twee pakketen.
Twee bezems kwamen tevoorschijn.
"Dat is een vuurflits, de snelste bezem ooit gemaakt." zei iemand.
"Voor ons?" vroegen Harry en ik tegelijk.
"Maar van wie?" vroeg ik.
"Geen idee maar dit zat er ook bij." zei Hermione die grijnzend een veer van Buckbeak omhoog hield.
Harry en ik rende naar buiten om de bezem uit te proberen.
We stapte op en racete er vandoor.
Zo de vrijheid in...

Na de laatste dag te hebben beleefd op Hogwarts dit jaar, gingen we weer terug naar het perron.
De treinreis was best emotioneel.
We gaan elkaar heel erg missen.
"We gaan elkaar schrijven hè?" vroeg ik aan Ron, Hermione en Harry.
Ze knikte allemaal.
We waren aangekomen op Kings Cross.
Mijn moeder was met ons in de trein gegaan.
Ik gaf iedereen nog een knuffel.
We wouden net verdwijnselen.
"VALENTINA VALENTINA WACHT!" riep een stem.
Malfoy kwam hijgend onze kant op gerend met een pakketje in zijn handen.
"Alsjeblieft. Maak hem open als je thuis bent." zei hij.
Ik gaf hem ook een pakketje.
"Jij ook" zei ik.
Ik gaf hem ook een snelle knuffel.
"Tot volgend jaar, we schrijven elkaar wel." zei hij waarop ik knikte.
Mijn moeder en ik verdwenen in het niets.
Eenmaal thuis aangekomen keek ik gelijk naar het pakje.
Ik scheurde het papier er vanaf.
Een klein groen/ silveren doosje kwam tevoorschijn.
Op het doosje stond ' You are the one that i want. '
Wat cute. Ik opende het en zag een silveren ring tevoorschijn komen met een groene smaragd er op.
Ik kijk bewonderend naar de ring en deed hem aan.
Maar wat ik niet wist is dat dat de grootste fout ooit was....

Einde van boek 1.
Het vervolg komt eraan en ook een dankwoord