I'm Your Sister/ Harry Potter #1 [VOLTOOID ]

hoofdstuk 20

"ONTSPAN!" riep Harry.
"KAN IK NIET IK WIL ER AF!" riep ik.
"HOU JE GOED VAST!" riep hij.
"WAT DENK JE DAT IK AAN HET DOEN BEN!?" riep ik half boos.
We daalde opeens.
Ik sprong van het beest af en werd gelijk geknuffeld door Hermione.
"Ik w-wil d-dat nooit me-eer." stotterde ik.
"Je bent net een spook." zei Patty Park lachend.
"Nog a-altijd mooier dan j-jij." zei ik.
Ze snoof verontwaardigd en negeerde mijn opmerking.
Ik liet Hermione los.
Harry werd gefeliciteerd.
"En hoe deed ik het op mijn eerste dag?" Fluisterde Hagrid aan Harry en mij.
"Je deed het fantastisch." zei Harry.
"Eh Ja wat hij zei." zei ik.
Ik meende niks van die woorden, het was vreselijk, Naja de vlucht op dat beest dan.
"Je bent helemaal niet zo gevaarlijk hè." zei Draco die naar Buckbeak liep.
"Malfoy." zei Hagrid waarschuwend.
Draco luisterde niet en liep verder.
Hij stond voor Buckbeak die hem een keiharde trap gaf op zijn arm.
Ik sprong zo snel als ik kon op Buckbeak.
Hij begon te bokken als een opholgeslagen paard.
"BLIJF ALSJEBLIEFT RUSTIG!" riep ik hysterisch.
Hij negeerde me en ging door met bokken.
"ALS JE NU NIET OPHOUD DAN HEB JE EEN GROOT PROBLEEM!" roep ik.
"IK SLACHT JE LEVEND." riep ik weer.
Eindelijk stopte hij met bokken.
Iedereen staarde me ongelovig aan.
"Wat?!" riep ik hijgend.
"H-hij verstond je." zei een meisje.
"Dat is maar goed voor hem ook" mokte ik.
"Jullie verstonden mij toch ook?" vroeg ik.
Iedereen knikte ja.
Ik hoorde Draco opeens jammeren.
"Hij heeft me gedood hij heeft me gedood." herhaalde hij.
Ik rolde met mijn ogen.
"Hagrid, hij moet naar de ziekenzaal, brengt u hem even?" vroeg ik ongeïnteresseerd.
Hagrid knikte en droeg hem weg.
"Klas is afgelopen!" riep Hagrid.
"Je gaat hier voor boeten." zei Draco.
" Jij en je Bloody chicken. " zei hij daar nog achteraan.
"Aansteller." zei ik.
Iedereen keek me nog steeds aan.
Ik zuchtte geïrriteerd en liep het bos verder in.
"VALENTINA KOM TERUG!" riep de stem van Harry.
"NOPE!" riep ik terug.
Ik liep alsmaar verder en verder.
Ik klom in een boom en ging op een Tak zitten.
Vanaf hier kan ik het kasteel heel erg goed zien.
Ik hoorde een soort rare stem naast me.
"Wat doet zo iemand als jij nou alleen in het verboden bos?" vroeg de stem.
Ik draaide me verbaasd naar de kan van de stem.
Ik zie alleen een kleine slang
Ik hou van slangen.
"Gewoon zitten..." zei ik verbaasd.
De slang siste een antwoord.
"Versta je mij?" vroeg de slang verbaasd.
Ik knikte, net zo verbaasd als de slang.
"Ik ben Dusk." zei de slang die dus Dusk heet.
"Ik ben Valentina." zei ik nog altijd verbaasd.
"woon je hier in het bos?" vroeg ik.
"Niet helemaal." zei Dusk verdrietig.
"Heb je überhaupt een woonplaats.?" vroeg ik.
Ze schudde droevig haar kop.
"Je kan bij mij op de kamer." zei ik blij.
Ze siste blij.
"Dat is geweldig." zei ze.
Ik glimlachte oprecht naar haar.
Zal gleed om mijn nek.
"Hoe kan ik jou ongezien in de school krijgen?" vroeg ik
Binnen een paar seconden was ze verdwenen.
"Waar ben je?!" riep ik.
"Gewoon hier." siste ze.
"Ik zie je niet." zei ik.
"Ik ben onzichtbaar." zei ze.
"Hoe dan?" vroeg ik.
"Bijna elk dier heeft een gaven" zei ze.
Ik knikte begrijpend en liep met een onzichtbare slang om mijn nek, de school in.
Ik zag allemaal vreemde blikken die op mij gericht waren

Ik keek zo nonchalant mogelijk en liep naar de meisjes Dormitory.
Ik opende de deur van mijn kamer en liep naar binnen..
Nu nog een verstop plek vinden voor Dusk.