My New Step Brothers! #READINT2017 #TBA2018

κεφαλαιο 4

Μετα απο 2 περιπου ωρες φτασαμε στην Νεα Υορκη!! Ηταν πονεμορφα ολα!! Τα φωτα, οι ουρανοξυστες, το αγαλμα της ελευθερίας...... ολα!!! Το αυτοκίνητο σταματησε μπροστα απο ενα μεγαλο εστειατοριο. Ο Leonardo εδωσε τα κλειδια του αυτοκινήτου σε εναν κυριο και μπηκαμε ολοι μεσα στο εστειατοριο!! Απλα πανεμορφο!! Κρυσταλινοι πολυελαιοι να κρεμονται απο το ταβανι, τραπεζια διακοσμημένα με λουλουδια και στρομενα με ασπρο βελοθδινο τραπεζοματιλο, η ατμόσφαιρα μυριζε βανιλια και καραμελα ...... ολα ηταν σαν παραμυθι!!

Ενας αλλος κυριος μας οδηγησε σε ενα τραπεζι, οχι τοσο φορτωμενο με λουλουδια , σε μια ακρη του μαγαζιου. Καθησαμε ο καθενας σε μια θεση γυρο απο το στρογγυλο τραπεζι. Διπλα μου καθοταν η μαμα και η Rei. Πηραμε ο καθενας απο εναν καταλογο. Το εστειατοριο ειχε πολλα ωραια πραγματα αλλα παραλιγο να παθω καρδια μολις ειδα τις τιμες. Που με εφεραν; αναρωτιθικα και κρυφοκοιταξα τους αλλους. Ηταν ολοι τοσο χαλαροι! Πως μπορουσαν? Μαλλον δεν εχουν δει τις τιμες! Ξαναγύρισε στον καταλογο. Δεν ειχα ιδεα τι επρεπε να παρω. Οταν ηρθε ο σερβιτορος να παρει την παραγκελια μας. Αναρωτηθικα αν ηταν αποκριες ή haloween ή κατι τετοιο. Ηταν ντυμενος πιγκουινος...... επνιξα ενα γελιο και ακουσα τους υπόλοιπους που ελεγαν τι θα παρουν. Τοτε η μαμα απευθινθικε σε μενα.
- Εσυ Ellie μου τι θα παρεις?
- Εμ... εεε... δεν ξερω..... δεν εχω αποφαφισει ακομα.
- Μπορω να παραγγειλω κατι για εσενα. Νομιζω οτι θα σου αρεσε παρα πολυ. ( ειπε τοτε ο Sylvain και ξαφνιστικα να πω την αληθεια)
- Εμ.. βεβαιως γιατι οχι! ( ειπα και χαμογελασα)
- Ωραια τοτε θα παρουμε και τον κοκκινο παραδεισο.

Τι στο καλο ειναι αυτο που παραγγειλε? Πραγματικά δεν μπορω να σκεφτω τι θα φαω σημερα :-/

Ολοι συζητουσαν για εντελως ακυρα θεματα και γελουσαν χαμηλα και ευγενικα λες και ηταν μελη της βασιλικης οικογένειας........ δεν μαρεσουν καθολου ολα αυτα τα υπερβολικά πολυ καθως πρεπει...... αναγγαζομαι να διχνω λιγο πιο καλη απο οτι ειμαι για να μην κανω κακη εντυπωση. Δεν ειμαι βεβαια και καμια χωρις τροπους που μεθαει, πινει, καπνιζει και αλλα τετοια αλλα δεν ειμαι και το κοριτσακι της μανουλας και του μπαμπακα που ακουει τος παντες και τα παντα, ειναι εντελως αριστη, ντυνεται σαν καλογρια και δεν διασκεδαζει ποτε στη ζωη της. Φυσικα και οχι. Ποτε δεν ειμουν και ουτε ειχα σκοπο να γινω ετσι.

Συνεχισα να τους παρακολουθω και μετα απο λιγο μας εφεραν το φαγητο. Μπροστα μου ακουμπισαν ενα δισκο με ροδοπεταλα ασπρα και κοκκινα. Πανω στον δισκο βρισκοταν ενα πιατο με ρυζι κοκκινιστο και μπουτακια κοτοπουλο. Ειναι απο τα αγαπημενα μου φαγητα. Απο μονη μου δεν υπηρχε πρεριπτωση να το παρω γιατι το ονομα του δεν προδιδε καθολου σχεδον το περιεχόμενο του πιατου.