One Tweet In The Future {N.H}

028

Ik word wakker van een stekende pijn in mijn knie. Ik zucht diep en maak me los uit de greep van Niall. Hij mompelt wat en slaapt weer verder. Als ik op een been sta geef ik hem een kus op zijn haar en hinkel naar de "keuken." Ik tref Liam aan, hij zit nog half slapend aan een kop koffie. 'Goodmorning' zegt hij. 'No, bad morning' antwoord ik en strompel naar het koffiezetapparaat. 'Your knee?' Vraagt hij. 'Yup, but No worries' antwoord ik en zet het apparaat aan en Louis komt nog slapend de keuken binnen. 'Zit!' Commandeert hij gelijk.

'Yes sir Tomlinson' mompel ik en ga op een van de krukken zitten. Louis klopt op zijn schoot en ik leg mijn voet op zijn bovenbeen en hij haalt het verband eraf en vervolgens de pleisters. 'Euh, we're going to The hospitaal' zegt Louis en tilt me op en zet me op zijn bed. 'Why?' Vraag ik. 'Look at your knee' antwoord hij en gooit een wit voetbalbroekje naar mijn hoofd en zijn Soccer Aid shirtje van toen hij meegedaan heeft in 2016. 'Turn around' hij zucht en draait zich om. Ik kleed me om en kijk naar mijn knie. Er komt een geel iets uit. 'Ieuw' zeg ik en Lou draait zich grijnzend om.

'Wat is Ieuw?' Hoor ik de slapende stem van Niall. 'Mijn knie' antwoord ik en Niall buigt zich over me heen en kijkt bestuderend naar mijn knie. 'Ieuw' zegt hij naar een tijdje. 'Ik neem je vriendin even mee naar het ziekenhuis' verteld Louis hem en gaat gehurkt voor me zitten. 'Louis ik kan lopen, ik ben niet gehandicapt' zeg ik en terwijl ik dat zeg sta ik op en loop, soort van, naar de deur. 'Gaat prima' zeg ik met op elkaar geklemde kaken. 'Of course Princess' antwoord Niall spottend.

'Fuck' begin ik en Niall begint met grijnzen. 'Laat maar' zeg ik en draai me om en maak de deur open en stap over de drempel. Ik voel een warme adem in mijn nek en huiver. 'You' fluistert Niall hees. 'Ik had er zo veel voor over gehad om nu weg te kunnen rennen' mompel ik en hinkel een stuk naar voren. 'Helaas Baby' zegt Niall en stapt naar voren, ik naar achter en hij weer naar voor tot ik klem sta tussen de muur. 'Ik houd er van als je je machteloos voelt' fluistert Niall en zet zijn armen lang mijn gezicht. Mijn ogen sla ik blozend neer. 'Ahw, BabyGirl' fluister Niall en tilt mijn kin op met zijn duim en wijsvinger. 'Je pest me' zeg ik pruilend.
'Nee, ik plaag je baby' fluistert hij en drukt een kusje op mijn pruilende lip.

'Euh Guys, we hebben nog maar een uurtje' zegt Louis. 'Louis' sist Niall en stap naar achter. Louis begint luid te lachen en tilt me in bruidstyle op voor hij naar de trappen loopt. 'Love yah!' Roept Niall nog. 'Love yah more!' Roep ik terug en zie Louis lachen. 'Stop it' zeg ik en hij grijns nog breder en rent dan snel de trap af.

•The Hospital•
We komen binnen aan ik hinkel naar de balie. Een jonge vrouw kijkt op en glimlacht naar me. 'Goedemorgen, waarmee kan ik u helpen?' Vraagt ze vriendelijk. 'Goedemorgen, gisteren ben ik gewond geraakt tijdens het free runnen en nu komt er gele smurrie uit mijn knie' antwoord ik zo neutraal mogelijk. 'Ieuw, heeft u dit al wel eens vaker gehad? En wat is uw naam?' Vraagt de vrouw, die volges haar naam kaartje, Sandie heet. 'Skyler Blue, en helaas heb ik dit al vaker gehad ja' antwoord ik en Louis staat maar te luisteren. Snel vertaal ik het een beetje voor hem en hij slaat tegen mijn achterhoofd. 'Sukkel' zegt hij. 'Hou ook van jou' antwoord ik gewoon simpel in het Nederlands en kijk naar de vrouw.

'Is dat Louis Tomlinson?' Vraagt ze fluisterend.

Nee dit is Sinterklaas dat ziet u toch wel, hoe komt u er nou weer bij dat dit de wereldberoemde Louis Tomlinson is?

Maar in plaats van dat zeg ik. 'Euh ja'. Eerst staart ze me met grote ogen aan. En dan kijkt ze Louis met open mond aan. Die arme jongen heeft geen idee waar het over gaat. 'Mevrouw Blue, wat een verrassing' hoor ik de vrolijke stem van mijn dokter. Ik draai me stuntelig om en glimlach naar de goede man. 'Zegt u maar Skyler, zoals ik u altijd vraag' zeg ik met een lach in mijn stem. 'En voor jou is het Richard' antwoord hij. 'Volg mij maar' zegt hij. 'Louis, do You want to be my Tiny Elephant?' Vraag ik. 'Your What?' Vraagt hij. 'Never Mind' antwoord ik en en hinkel achter Richard aan.