BAKICI

Düğün başlıyor.

Hep birlikte odanın ortasında yuvarlak kurup oturmuş düğünü konuşuyorduk. Öyle büyük gösterişli bir düğün hayal etmedim hiç bir zaman. Sevdiğim adam ve ailem olsun yeter bana diyordum. Sevdiğim adam yanımda peki ya ailem ? Annemin "Zengin koca bul başka türlü vermem bak seni benin gibi zorluk çekmeni istemiyorum" şakayla söylediği bu cümleye o zamanlar sadece gülüyordum fakat şuan nefes almamı zorlaştırıyordu. Babamın "Benim güzel prensesime ancak yakışıklı bir prens alabilir oda ben verirsem. Kız sen evlenmesene ?" Babamın sözlerine verdiğim cevap sadece "Baba merak etme beni çok seven birini bulmadıkça evlenmem" Ben beni çok seven beni üzmeyecek birini buldum peki sen neredesin baba ? Abim çok kıskanç biriydi benden hoşlanan kaç çocuk ondan dayak yedi haddi hesabı yok. Ama o daima "Evlen gitte kurtulayım senden" kafasındaydı. Ben evleniyorum abi ama sen benden çok daha önce kurtuldun değil mi ? Gözlerimdeki yaşlar çoktan yanaklarıma doğru yol almışlardı.
-Üzülme kanka ya. Annen senin bu kadar üzüldüğünü görse ne düşünür ?
Ellerimin tersiyle yanaklarımı sildim.
-Peki toparlanıyorum.
Gözlerimi ortaya çevirdiğimde yerde kutular kutuların içinde ise bir sürü davetiye vardı.
-Bu davetiyeler kimin davetiyeleri ?
-Ebemin.
Rabia bana Facebook ta dolanan 'hiç gülmedim' bakışı atıyordu.
Davetiyeyi elime aldığımda çok cici bir davetiye olduğunu gördüm.
-Hayatım davet etmek istediklerinin isimlerini buraya yaz daha sonra davetiyelerin üzerine yazacağız. Uzattığı defteri elime alarak daha önce yazılmış isimlere baktım. Ne çok tanıdığı varmış. Defterin üzerine Cemal abi ve Hatice abla yazıp bi alt satıra geçtim Anneannem ve dedem Babannem ve dedem. Yazıp defteri tekrar Savaş'a uzattım.
-Teyzeni çağırmayacak mısın ?
-Bilmiyorum ki Rabia cenazeye bile gelmedi.
-Berfu ?
-Annemler teyzemle konuşmuyorlar.
-Bence onuda davet etmeliyiz.
Defteri tekrar elime alıp son iki isim yazdım. Handan ve Ertan.
-Hadi hemen şu davetiyeleri halledelim de ben biran önce gelinlik alışverişine çıkmak istiyorum.
Beril'in heyecanı yüzünden okunuyordu.
-O zaman bugün alışveriş yapıyoruz yarinda davetiyeleri veririz.
Hep birlikte dağ evinden çıkıp arabalara bindik. Bir gelinlikçinin önünde durduğumuzda heyecandan ölecektim. İçeriye adımımızı attığımızda satış elemanları başımıza dikildi.
-Merhabalar biz gelinlik bakmıştık ?
-Tabi efendim kimin için ?
-Benim için.
Genç kız askılardan gelinlik modallerini alıp yanıma geldi. Buyrun sizi şöyle alalım.
Kabine girdiğimde ilk sade balık model bir gelinlik denedim. Dışarıya çıktığımda Rabia hemen lafa atladı.
-Hayır ne bu elbise gibi git biraz daha abartılı bir şeyler olsun.
10-15 gelinlik modelinden sonra prenses model bir gelinlikte karar kılıp aldık. Ayakkabısıydı tacıydı damatlıydı derken bütün günümüz alışverişte geçmişti. Tam eve gitmek için arabalara binecektik ki Beril'in çığlığı ile olduğumuz yerde donduk kaldık.
-Ne oluyor lan ?
-Unuttuk.
-Ne unuttuk kızım ?
-Kına malzemelerini.
-Yok kına istemiyorum ben.
-Saçmlama kızım.
-Sen kına yaparsan bende bekarlığa veda partisi yaparim haberin olsun.
-Savaş. Aynı şey değiller. Kız oluyor bi kere onlarda.
-Tamam olmayacak kız.
Bu bekarlığa veda partisinde napıp edip orda olmam gerekiyor. Kına malzemelerini de alıp eve gittik.
-Ben duş alıcam Savaş.
-Sonrada dinlen biraz Beril aksama saçlarını yapması için kuaför göndermiş.
-O nerden çıktı ya ?
Yukrıya çıkıp uzun bi duş aldıktan sonra odaya girdim. Savaş yatağa uzanmış boşluğa bakıyordu.
-Siz akşama ne yapacaksınız ?
Umursamaz bi tavır sergilemeye çalışıyordum ama deli gibi merak ettiğimi Savaş'ta çok iyi biliyordu.
-Bilmiyorum ki arkadaşlarla dışarıda takılırız biraz.
-Nasıl bir dışırısı bu ?
Saçlarımı taramayı da bitirip karşısına dikildim.
-Gel buraya.
Yanındaki boşluğa hafif vurup kollarını açtı. Kollarındaki yerimi bulup göğüsüne kafamı yasladım.
-Savaş bu parti dansözlü kızlı falan olmaz değil mi ?
Hafifçe saçlarımı öpüp.
-Merak etme güzelim olmayacak.
Telefonumun mesaj kısmını açıp Rabia ya tıkladım.
"Dedektif hazır mı?"
Göreceğiz bakalım Savaş bey.