My First Love

19

Chapter 19

"Umayos ka kasi ng higa!" kanina pa ako naiinis sa kanya. Paano, ayaw umayos ng higa hirap na hirap na nga ako sa pag-aasikaso sakanya. She puked while we're walking pabalik dito sa cottage, pati ako dinamay kaya nauna na akong nagbihis.

Then I heard soft knocks. "It's open. You can come in!"

"Ang ingay mo. Rinig ka sa kabilang cottage. Ano bang problema?" lumapit naman si Sarah sakin para tumulong.

"Sige na, ikaw na magsuot ng damit nya.. Malinis na sya.. Pakshet talaga 'tong si George, pang-dyosa talaga ang katawan!"

"Parang naliligo pa sa gatas, 'no?" we chuckled.

Natapos ako sa pagpapasuot sakanya ng tshirt at pyjamas, kinumutan ko sya tapos saka umupo sa edge ng kama.

"Thank you, Sarah, for helping me."

"Wala 'yon. Mauuna na ako.."

"Ah, wait.. Can you stay for awhile? I want to ask you something."

Tumango ito. "Sure." Umupo naman sya sa maliit na sofa.

"We feel something between the two of you.. Gusto ko lang malinawan, Sarah,"

Mataman syang tumitig sakin then she smiled. "I've been in love with Jana since day one. But since we were friends way back, inisip ko na off-limits sya.. Bro-code, di ba? Then, I introduced Jana and Nath to each other and they clicked. While I needed to forget the thoughts of us being together. Hanggang ngayon, Nins, off-limits pa rin para sakin si Jana. Don't worry,"

Lumapit agad ako sakanya at lumuhod sa harap nya.. I held her hands, "I'm sorry.."

"Okay lang, Nins. Kahit na hindi okay para sakin na nakikitang mahina at malungkot si Jana. Pinaparamdam ko lang sakanya na I'm always by her side.. I'm not up to something. She still loves Nath. That thing I can never change, Nins."

"Yeah.. Ang magagawa na lang natin ay suportahan at i-comfort sila, kahit na nasasaktan man tayo, kailangan ipakita natin sa kanilang matatag tayong nakapalibot sa kanila.. Mahal mo sya pero ikaw lang ang nakaka-alam. Sobra mo syang iniingatan pero less nyang naa-appreciate dahil 'mas'nyang nararamdaman iyong pag-iingat sa taong gusto nya lang itong maramdaman. I know it sucks."

Then tears started to fell from her eyes down to her cheeks. "Ang sakit. Ang tagal kong itinago ito sa barkada natin, e. Ngayon lang.. Ngayon lang ako nagkalakas ng loob na sabihin dahil ngayon lang may nagtanong sa kung anong nararamdaman ko."

I gave her a hug. "Sarah.. Nandito lang ako parati. You're free to run for a talk with me, always."

She sobs until she stopped. "Now, I feel better."

"That's good, Sarah."

"I need to go. You need to rest na din.. Baka magising pa yang girlfriend mo na wala ka sa tabi nya." she smirk tapos tumayo at naglakad palabas. Hinintay ko syang maglakad palayo pero huminto pa sya.