My First Love

12

Chapter 12

"Anong balak nyong dalawa?"

Nagtinginan lang kami ni Georgina. Dahil sa totoo lang wala pa naman kaming balak..

"Uy, ano na? Hindi ba talaga kayo magsasalita?"

Huminga sya ng malalim at hinawakan ang kamay ko na nakapatong sa aking mga hita.

"Balak? Plano? Marami ako nyan.. At kasama si Niña Denisse doon."

Marahas akong lumingon sa kanya, nakangiti ito pero nababakas ko ang kaseryosohan nito. Natahimik rin ang mga kaibigan namin.

Kumawala ako sa pagkakahawak nya sa kamay ko. "G, I'm.. I--"

"Ssh. Alam kong bago sayo 'to.. Na natatakot--"

"Hindi 'yon dahil doon."

Hinawakan nya ulit ang kamay ko at tumayo sa harap ko. "Tell me,"

"Kiethly.. Paano kami ni Kiethly? Anong gagawin ko?"

Mas lalo silang tumahimik ngayon. Nabitawan rin ni Georgina ang kamay ko kaya napatitig ako sa mga mata nya.

"Hindi ko pa kasi alam.. Hindi ko alam kung saan magsisimula at kung paano. I don't want to hurt him or break him either."

"At ako?"

"George naman.." ewan ko pero nahihirapan ako. Hindi nga madali 'to.

She sighed. "I'm not gonna make you choose. I'll let you decide and whatever it is.. then susuportahan ko."

Tahimik akong nakaupo sa tabi ni Kiethly habang sya ay nagkukwento. Hindi ko alam pero ayoko syang pakinggan ngayon,

"Are you even listening? You are spacing out again. What's wrong?"

"I don't know, Kiethly. I am sorry.." I sighed. "May gusto sana akong sabihin--"

"You know what? I think you're just tired. Tara, may pupuntahan tayo."

Nakangiti ito habang tumatayo. Napakunot ako ng noo dahil hindi ako pwedeng mag-ditch ng class ngayon!

"Kiethly, kasi may pasok pa ako--"

"Please, Denisse?"

Lumunok muna ako bago tumango sakanya. Pinagbuksan nya ako ng pinto sa kanyang sasakyan..

"You can sleep while we're still on our way,"

"I don't want to be rude.."

"No, it's okay.. Really. And I know you are tired. Sige na, close your eyes now."

Kailangan ko nga sigurong magpahinga muna. Para paggising ko magkalakas na ako ng loob na sabihin kay Kiethly lahat. And my heart just keep on pounding.

Napamulat ako ng mga mata ko ng maramdaman kong tumigil na ang sasakyan. Sumulyap ako sa oras ng phone ko. Isang oras din ang binyahe namin at ng itinulog ko.

"We're here."

Napangiti naman ako. Nasa paanan kami ng bundok ngayon. Pinagbuksan nya ako at inalalayan bumaba. Refreshing ang hangin kaya napapikit pa ako.