#3

214 11 8
                                    

Multimedia; gizem

Saat 00.52 ydi  kapının önünde siyah bi araba vardı. Kapısı açıldı ve içinde selim oturuyodu ben sırt çantama ayakta öylece duruyodum selim'in bagırdıgını duyuyodum kendimde değildim evet bana sarıldı ve bende ona sarılarak ağladım göz yaşlarımı sildi benim bu halimden o da tedirgin olmuştu anlaşılan.  Kafamı kaldırıp yüzüne baktım ve sessiz bi şekilde " burdan gidelim " dedim oda kafasını salladı ve arabanın kapısını açtı.  Ben koltuga oturduğumda oda hemen yanımda ki sürücü koltuğuna oturmuştu kemerini bile takmıştı benim de kemeri mi takmak için hamle yaptı.  Gideceğimiz yer hakkında ufacık fikrim yoktu zâten o da bana bununla ilgili hiç bişey sormadı en sonunda ormanlık bir yola girdik biraz daha arabayla ilerledikten sonra arabayı durdurdu kafamı yavaşça selime doğru çevirdim ve sormam gereken soruyu sordum
Nereye geldik, neresi burası?
Bu sorunun ardından selim bana bakıp gizem gecenin bi yarısı beni arayıp gitmek istediğini söyledin sana bunun amacını sormadan istegini yerine getirdim şimdi seni kalacak bi yere getirmemi mi sorguluyosun bırak da rahat etmene bak güzelim. 

Selimin ağzından;
Ne oldugunu anlamamıştım tam uyumak üzereyken gizemden telefon geldi.  Açtım sesi cidden cok kötü geliyodu.  Selim gel beni al demesiyle yataktan kalktım ve hemen arabayı çalıştırıp gizemlerin evinin önüne gittim beni bekliyodu kapıda.  Gerçekten ruh gibiydi arabadan seslendim ama duymadı ya da duymamazlıktan geldi arabadan indim ve yanına gidip sarıldım cidden cok kötü durumdaydı soru sormadan onu sakin sessiz bi yere götürdüm bizim yazlık vardı annemle babam bosandıgından beri buraya gelmezlerdi bende arkadaşlarımla (eren-murat)  beraber gelirdim ya içmeye ya eğlenmeye neyse arabayı durdurdugum da gizem yavasca kafasını bana çevirdi ve nereye geldik neresi burası dedi hala korktuğu belliydi bana güvenmiyodu tabiki kız haklı ben olsam kendime bende güvenmezdim hele bu akşam olanlardan sonra..

Aşksın SenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin