TAKİP

TAKİP-20

Önümde ki yemeği bitirdiğim de, masada ki insanlara baktım. Hiç biri benle konuşmayıp bir açıklamada dahi bulunmuyorlardı.

Oysa Mine, Çağlar'dan ayrılınca hemen yanına gidip moral vermiştim ona şimdi bana yaptığı muhameleye bak.

"Bana açıklama yapmak isteyen var mı?" Diye sorunca artık dayanamıyordum. Ben burada resmen kurbanlık koyun gibi duramazdım.

Birden kolumda Kaya'nın ellerini hissetmemle korkuyla ona baktım. O kadar çok sıkıyordu ki kolumu izi çıkacağından emindim, biraz sonra ağlayacaktım.

"Bırak kolumu" dememe kalmadan resmen beni sürükleyerek merdivenleri çıkarmaya başlıyınca ona direnemedim.

Ben şuan tam bir kurbanlık koyundum, Kaya'nın ne yapacağını hiç bilmiyordum ve korkum bu yüzden daha da katlanıyordu bir odaya sokup beni yatağa atınca korkuyla gözlerimi kocaman açtım.

Hayır..hayır bunu yapamazdı, her şey yapsın isterse öldürsün beni ama düşündüğüm şeyi yaparsa ben biterdim.

Üzerime emin adımlarla gelmeye başlayınca hızlıca yataktan kalkmaya başlasamda beni omuzlarımdan yatağa sabitleyince titremeye başladım.

"Yalvarırım bırak beni" diye konuştuğum da kendi sesimi bile zor duymuştum resmen içimden çığlık atıyordum.

Güneş sanki bu anı görmek istemiyormuş gibi yerine aya bırakmıştı. Ayın ışığı odayı aydınlatırken ben ağlamaya başlamıştım bile.

"Seni kaçırmamın amacını gösteriyorum işte sana!" Diye bağırıp beni hızlıca öpmeye başladığında onu ittirmeye çalışıyordum. Bu benim ilkimdi ve şuan onu alan pisliğe bakıyordum. Üzerimi çıkardığında sessiz ağlamalarımdan hiç etkilenmeden devam ederken,anlamıştım ki bu hayatta en çok masumlar kaybeder...

°°°°°

Hızlıca yataktan kalktığımda ne vücudumda ki ağrıyı ne de kaçırılmamı hiçbir şeyi düşünemiyordum.

Yatakta ki kırmızı lekeye daha fazla bakmama kararı alıp hızlıca kendimi banyoya attım.

Bu pislikten kurtulmamın tek yolu suydu, yavaşça yere oturduğum da su her yerimi ıslatsada olmuyordu, temiz, saf, masum hissedemiyordum.

Saçlarımı yolmaya başladığımda utanıyordum. Bunun olmasını istemesemde kendimden utanıyordum.

Ben daha çok küçüktüm 17 yaşında birine göre bunlar çok ağırdı ben bunları taşıyamazdım. Hızlıca banyodan çıkıp dün giydiğim kıyafetleri tekrar giyip, aynanın karşısına geçtim.

Dün bu kıyafetlerle ne kadar masumken şimdi kirlenmiştim.

Hayır ben bunu taşıyamazdım yapamazdım, yatakta ki tüm yorganı indirdiğim de sinirimi atamamıştım.

Elime geçen bibloyu alıp boy aynasını attığımda, kendimi görmek istemiyordum. Elime ne geçiyorsa yerlere, çerçevelere atarken saçlarımın elimde olduğunu hissediyordum.

"İstemiyorum ben...İstemiyorum!" Diye bağırınca aslında dün bağırmak istediğim şeyi şimdi bağırıyordum.

"Öldürün beni, ölmek istiyorum!" Diye tekrardan durmadan bağırınca odaya Mine, Selim ve Çağların girmesiyle elimde ki bibloyu onlara atmaya başladım, bana bir şey söyleyeceklerken,

"Gidin,görmek istemiyorum sizi!" Diyip elime ne geçerse onlara atarken kapıyı kapatmalarıyla yere çöktüm, ben bunları yaşayacak kadar kimseye kötülük yapmamıştım.

Odanın kapısı açıldığında, kafamı kaldırmadan "Gidin demedim mi size!" Diye bağırıp kafamı kaldırınca o şerefsizi görmemle hızlıca ayağa kalktım.

Bana gelmesiyle üstüne doğru gidip onu ittirmeye başladığım da, göz yaşlarımı dindiremiyordum.

"Hepsi senin yüzünden" diyip onu ittirmeye devam ederken o da geri geri gidiyordu "Daha ne yapacaksın bana!" Diye bağırıp omuzlarından ittirdiğim bu sefer geriye gitmemişti.

Hepsi bize merdivenlerin orada bakarken, arkadaşlarının ne kadar pislik olduğunu bilmelerini istiyordum.

Yüzüne tokadı yapıştırdığım da, gözleri gözlerimin içine bakabiliyordu hala,

"Hiç mi acımadın..sana yalvarırken bir kez bile acımadın mı?" Diye sorduğum da bir şey söylemeden bana bakmasıyla "Bakma bana,her bakışınla daha da kirletiyorsun beni" diye bu sefer sessizce konuştuğum da bakışlarını boynuma getirdiğin de tam bir şey söyleyecekken bir anda sarılmasıyla onu ittirdim.

"Bırak beni, elleme o pis ellerinle!" Diye çığlık atıyordum, hepsi bana acıyarak bakarken ben o pislliği ittiriyordum.

Beni daha sıkı sararken "Mine!" Diye bağırmasıyla Mineye baktım.

Elinde kocaman iğneyle bana doğru gelirken, Kayanın ellerinden çıkmaya çalışıyordum.

"Selim kolunu tut!" Diye bu sefer Selim'e doğru bağırınca Selim'in kolumu tutmasıyla Minenin elinde ki iğneyi kolumda hissetmemle, Selim'in eli kolumdan gittiği an Mine'nin gözlerinin içine baktım.

Özür dileyen bakışlarını yok sayarken yavaş yavaş sanki sakinleşiyordum aslında hiçbir şey hissedemiyordum.

Kaya'nın elleri bacaklarımdan geçip beni kaldırırken ona kızacak halim bile yoktu.

Yatağa konulduğumu hissedince, uzaklaşmak istesemde elimi bile kaldıracak halim yoktu.

"Özür dilerim" diyip odadan çıkmasıyla hiçbir şeyi düşünemeden uykuya daldım...

Gelecek Bölümden Kesinti..

"Sen artık benim kızım değilsin" diyen babamın sesini duyunca tırnaklarımı avucuma batırıp "Senin yüzünden, senden intikam almak için beni kullandılar!" Diye bağırdığım da sessiz kalıp parmağıyla kapıyı gösterdiğin de, daha fazla konuşmanın anlamı olmadığı için tam kapıdan çıkacakken söyledikleriyle durdum.

"Artık kimsen yok, annen ve ablan da kaçtı yabancı ülkeye yarında ben gidiyorum nüfusumdan da çıkmış bulunmaktasın" yavaşça yutkunup bir şey demeden bavulumu da alıp kapıdan çıktığım da soğuk rüzgarın esmesiyle anladım ki ben artık tam bir kimsesizdim...

Spoiler;

*Hüma'nın ailesi artık gidiyor yabancı ülkeye, geri dönerler mi bilemiyorum.

*Kaya Hüma'yı serbest bırakıyor

*Hüma hayatını bu sefer gerçektende en baştan kuruyor, artık parasız ve kimsesiz, en baştan yapması gerektiğini yapacak kimsenin onu tanımadığı ve bulamayacağı bir yere gidecek.

*Kaya'yı bir müddet göremeyeceksiniz

Arkadaşlar kurguyu biraz değiştirme kararı aldım. Nedeni ise takipçiyi artık anlamıştı Hüma bundan sonra zaten aynı okulda okuyamazlardı bende böyle bir şey yapıyım dedim ama size şunu söylemek istiyorum.

Bu kitap diğer kitaplara benzemeyecek, her defasında kız tecavüzcüsüne aşık oluyor bir insan nasıl sana zorla bir şey yapan insanı sevebilir ki, ben bunu yapmayacağım Kaya her daim kurguda olacak ama Hüma'yı onu sevdirir miyim bilmiyordum tabi bunları Kaya için söyleyemeyeceğim.

Özgecen Aslan, Münevver Karabulut vb. bunlar kendilerini tecavüz eden insanlardan yaşasalardı nefret ederlerdi, hikayede gerçek olmak istiyorum anlayacağınız, umarım sizde benim fikrime katılıyordunuz size yanlış örnek olmak istemem
Sevgilirimle-N

+30 vote

Instagram:nazlli2001
Snapchat:nazligunes01