Zaman yutkunurken acının aktığı anda
Tüm dünya eziliyordu tutunduğum dallarda
Bir eski şarkı gibi kalbime saplanmıştı ölüm
Bir eski kitap gibi ölmüştü raflarda ruhum
Dalgaları delen bir gemiyken rüzgara kapılıp savruldum yaprak gibi
Gökleri yaran bir kartalken suda boğuldum kaya gibi
Öldüm zayıf tarafımda
Yıldızlar gibi söndüm kendi karanlığımda
Bulutlar gibi karardım gözyaşlarımla
Öldüm ben zamanın yutkunduğu anda
Öldüm ben acının aktığı anda
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜME DOKUNMAK
PoetryNasıl dokunabilirsin ölüme? Nasıl hissedebilirsin ölümü vücudunda? Nasıl açarsın gözlerini ölüme? Şiir... Ölüme yazılmış bir şiir... Siyaha adanmış sözcükler.. Toprağın altındaki dizeler... Karanlıkta boğulmuş satırlar... Şiirler... Karanlık D...
