Aynada gürültülü bir sessizlik
Işığı kalpten gözlere akıyor
Gökkuşağının renkleri
Sarı, kırmızı, mavi
Dans ediyor yansımalarıyla
Mutluluk gülümsüyor
Bedeni hiç bir vücutta
Beden ruha hapsolmuş sanki
Gözükmüyor
Gürültülü bir sessizlik
Bağırıyor ama duyulmuyor
Konuşamıyor dudaklar
Sadece birbirlerine sarılıyor
Zaman geçiyor ama büyümüyor
Yok oluyor, ölüyor
Su gibi şekilsiz düşünceler
Gördüğünün şekline bürünüyor
Gökyüzü, yıldızlar
Bir kalem topluyor sağırın aynasını
Yazılıyor yansıyan güzellik
Kalpten yapılma bir kağıda
Hayaller dökülüyor
Sesi bilmeyen hatıralar konuyor kağıda
Yazıyor sağır
Aslında çok şey dinledi.
Ama konuşulmuyor
Yazıyor hepsini
Küçük aynasında kocaman bir yansıma
Yazıyor işte..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜME DOKUNMAK
PoetryNasıl dokunabilirsin ölüme? Nasıl hissedebilirsin ölümü vücudunda? Nasıl açarsın gözlerini ölüme? Şiir... Ölüme yazılmış bir şiir... Siyaha adanmış sözcükler.. Toprağın altındaki dizeler... Karanlıkta boğulmuş satırlar... Şiirler... Karanlık D...
