Gönülden kopan bir feryattı sevmek
Geceyi her zerresine kadar inletir
Sevilenin kulaklarında daim olurdu
Neşe kokardı zaman zaman
Bazen Acısı fazla
Ya da sessiz ve yorgundu
Güneşi kalpte büyütmekti sevmek
Nefretle buz kesen nefesleri ısıtır
Ölü yaşayanları aydınlatırdı
Bulutların arkasına saklanırdı zaman zaman
Bazen çiçeklerin rengine renk katar
Ya da ışığı kapatıp giderdi
Gurbetteki bir şiirdi sevmek
Dizelerini aşkla anlatır
Okuyanı vuslata çağırırdı
Ağlatırdı zaman zaman
Bazen satırlarını yarım bırakır
Ya da sevgiyi göğsüne kilitlerdi
Sevmek her gönülde farklı bir iklimdi
Yazları aşık kışları kırgın
Sevgide sıcak nefrette soğuk
Sevmek üstü kalsın diyerek
Fazlasıyla ödenen hesaptı
Sevmek nefes almaktı
Sevmek dirilmekti
Sevmek yaşamaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜME DOKUNMAK
PoetryNasıl dokunabilirsin ölüme? Nasıl hissedebilirsin ölümü vücudunda? Nasıl açarsın gözlerini ölüme? Şiir... Ölüme yazılmış bir şiir... Siyaha adanmış sözcükler.. Toprağın altındaki dizeler... Karanlıkta boğulmuş satırlar... Şiirler... Karanlık D...
