PARANORMAL GERÇEKLER 2

23:59

afta sonuydu. Güzel bir geceydi. Hava bulutsuzdu ve yıldızlar parlaklıklarının yerini ay almıştı.Ailem beni tatil olduğundan dolayı evde büyükannem ile bırakmıştı. Bilgisayardaki oyundan sıkılmıştım. Resim çizmeyi çok severdim. Bu yüzden sıkıntımın yerine rengarenk resimlerin alması için,üyelerin yaptığı resimlerin yayınlandığı siteye girmeye karar verdim. Google'ye sitenin ismini yazdım ve giriş yaptım. Herzamanki gibi güzel resimlerle dolu tablolar çıktı karşıma. Resimlerin arasında biraz dolandıktan sonra aynı bana benzeyen birinin olduğu bir resim gördüm.

Resmi açtım ve bu kişinin tamı tamına ben olduğuma emindim. "Sonraki resim" butonuna bastım. Bu seferse büyükanneme çok benzeyen bir kadın vardı. Elinde bir tabak kurabiye vardı ve mor harflerle "Lucia'nın odası  yazılı kapının önündeydi. Bu sadece altı üstü bir resimdi.
Ardından odamın kapısının tıklandığını duydum. "Gir!" dedim ve içeriye büyükannem bir tabak kurabiye ile yanıma geldi. "Sana biraz kurabiye yaptım,acıkmış olduğunu düşündüm." diyerek bana sıcak bir gülümseme attı. "Teşekkürler büyükanne. Bende biraz internette geziniyordum." dedim ve büyükannem onaylayıp odamdan çıktı.

Kafamı,resmin olduğu bilgisayara çevirdim ve "sonraki resim" butonuna bastım. Bu seferse büyükannemin benle konuşup odamdan çıktığı an vardı. Artık bu iş tuhaflaşmaya başlamıştı. Bu resimler adeta benim geleceğimin ne olduğunu söylüyordu!

Meraklanıp "sonraki resim" butonuna bastım. Fakat resimde hiçbirşey yoktu. Kapkaranlıktı ve ve sadece neon sarısıyla bir saatte "23.56" yazısı vardı. Bu saat duvarımdaki saatime çok benziyordu. "Sonraki resim" butonuna bastım. Bu sefer karşıma "son 4 dakika" yazılı bir resim çıktı. Yaklaşık bir saat kadar bilgisayarda gelecekte olacakları gördüm.

Gözlerim ağrımaya başlamıştı bile. Bilgisayarın başından kalktım ve duvardaki neon sarısı saate baktım. Saat "23:53" idi. Gece yarısına "7" dakika vardı. Büyükannem uyumuş olmalıydı ki evden hiçbir ses yoktu. Fakat evdeki tüm ışıklar açıktı. Biraz tuhaftı.

Dışarıdan bir şimşek sesi geldi ve evdeki tüm elektrikler kesildi. Tuhaf olan o gece bulutsuz olmasıydı. Artık hiçbirşey göremiyordum. Bilgisayar açıktı fakat onunda ışığını göremiyordum. Sadece saatimin neon ışığıyla yanan "23:56" yazısını görüyordum. Bu kapkaranlık manzara aklıma resimde gördüğüm "23.56" ve "son 4 dakika" yazısı aklıma geldi. Karanlıkta etrafa bakınmaya başladım ve sonunda ışığın yanıp sönen bilgisayarımı gördüm. Işığı sayesinde etrafı az-çok görebilmiştim.

Bilgisayarın açılması ile karanlık odam biraz aydınlanmıştı ve ben etrafı görebilmiştim. Ama keşke görmeseydim. Tavandaki avizeden deri ve bağırsaklar sarkıyordu. Hemen gardırobumun yanında büyükannemin delik deşik ve dikişlerle dolu ceseti duruyordu. Bana dikişli ağzı ile gülümseyerek bakıyordu. Karşımdaki duvarda ise kanlarla " son 2 dakika" yazıyordu.Saate tekrar baktım,saat "23:58" idi. Korkmuştum...

Tedirginlikle fareyi elime aldım ve "sonraki resim" butonuna bastım. Artık resimde ne çıkacağından korkuyordum. Heyecanlanmıştım da.
Saat "23:59" olmuştu. Butona basmamla beraber karşıma kemiği derisinden yarı ayrılmış bir ceset çıktı. Bu manzaradan korkmamıştım. O cesetin arkasında duran siyah kapşonlu sarı gözlü kızdan da korkmamıştım.
Benim korktuğum şey o cesetin bana çok benziyor olmasıydı..