Mucize Bebek.

✌15✌

Bir sesli mesaj :

Neredesin?. Lütfen cevap ver artık.

İkinci sesli mesaj:

Janessa sadece konuşmak istiyorum. Lütfen,aç telefonunu.

Üçüncü sesli mesaj:

Taşındın mı?......

Mesaj 1:

Beni ara. Lütfen Janessa, lütfen cevap ver yada ara.

Neredeysen söyle hemen gelirim.

Bilinmeyen.

Mesaj 2:

Janessa tatlım, John mesaj atıp duruyor. Seni soruyor, bilmen gerektiğini düşündüm ama … Neyse tatlım,lütfen onun aklını karıştırmasına izin verme.

Ona hiçbir ey söylemedim.

Seni seviyorum.

Ella.

*********

Kress bekliyordu.

Ayağını yere düzenli ritimlerle vurarak. Deli gibi, saniyeleri bile sayarak.

26.007 saniyede saymayı bırakıp yeniden ,en baştan başladı.

Sayıyordu,başka bir şeye bakmamaya çalışıp dikkatini bir şeye vermemeye çalışıyordu.

Düşünmek istemiyordu ve bu çok bencilceydi. Bunu biliyordu.

Ama düşünürse çıldırırdı.

Cinayet işlerdi. Bir şey yapıp birine mutlaka zarar verirdi. Bunun acı bir şekilde farkındaydı.

Onlara bir şey olmasın.

Derin bir nefes aldı Kress.

Son günlerde kendini başka başka işlerle meşgul etmeye çalışıp, nesinden uzak durabilmek için her şeyi yapmıştı.

Janessa’yı ihmal etmişti ama yine de halini hatrını hep soruyordu.

Janessa’nın bir derdi var mıydı?. Bir şeyleri söylememe ihtimali…

Bir nefes daha.

Kress patlamaya hazır bir bombaydı,hastanelerden ölümüne nefret ediyordu ve şimdi buradaydı. Yine.

Elena’ysa bir aptaldı ve patlamaya hazır bir bombaya dokunabilecek kadar fazlaydı bu aptallık.

Elena duvara montalanmış hastane sandalyesinde oturuyorken başını yerden kaldırıp Kress’e baktı.

Daha fazla dayanamayacaktı. 1 Saattir buradaydılar.

Ve Kress hiç konuşmamıştı.

“Birden oldu. Birden düştü Kress, kendi kendine. Ben bir şey-“

“Sus.” İnsanın kanını donduracak kadar soğuk bir sesle söylenmişti bu kelime.

Ama Elena susmadı. Natalia’ysa olayları dışarıdan izleyen bir seyirciydi.

“O..o birden sendeledi ve kaydı,sonra anlayamadım. Üzgünüm. Gerçekten-“

Elena’nın ağlamaklı sesini kesin Kress’in korku duyalacak kadar kötü haykırması oldu.