Απαγορευμένη Αγάπη

Παρτ 20

Στο προηγούμενο Παρτ.

Μικ-Τι να.....Γύρισε και είδε την Δανάη."Κοιτάξω"Έμεινε και την κοιτούσε σαν ηλίθιος. Απο τοτε που την γνώρισε άλλαξε εντελώς η συμπεριφορά του έγινε πιο ήσυχος πιο χαλαρός πρίν ηταν όλο νεύρα και δεν μιλιότανε.

Μικ-Πρέπει να της μιλήσω. Μου ειπαι και γύρισε μπροστά.

"Τώρα?!"Ειπα και τον κοίταξα.

Μικ- Ναι πρέπει να σιγουρευτώ για κάτι.Ειπαι και ξανά κοιτάξε πίσω.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Δανάης POV:

Καθόταν και με κοιτούσε δεν άφεινε στιγμή τα μάτια του από πανω μου και αυτό με έκανε αμήχανη.Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ.

"Δανάη μου?" Άκουσα κάποιον να με φωνάζει.

Σκανάρω την αίθουσα αλλα δεν βλέπω κανέναν να με φωνάζει.Το βλέμμα μου πέφτει στον Μικαέλ.

"Δανάη πρέπει να μιλήσουμε."
Και τοτε γύρισε και με κοιτάξε ο Μικαέλ.

"Τι στο...Αρχίζω και τρελλενομαι."Σκέφτηκα.

"Χαχα όχι Δανάη δεν τρελλένεσαι"

"Δεν μπορεί...Α-αφού δεν το ειπα φωναχτά."Ξανά σκέφτηκα και τον κοίταξα.

"Θα σε περιμένω στις τουαλέτες των κοριτσιών."Είπαι

Τότε ο Μικαέλ σήκωσε το χερι του και πήρε άδεια για να παει τουαλέτα.Ύστερα απο 4-5 λεπτά πήρα επιτέλους απόφαση να πάω και εγώ.

"Κ. Ρόζαλι μπορώ να πάω για λίγο στην τουαλέτα."Ειπα κάπως αμήχανα.

Κ.Ρόζ- Φυσικά δεσποινίς Χιούστον.Ειπαι με χαλαρό τρόπο.

Αμέσως σηκώθηκα απο το θρανίο και κοίταξα την Κατερίνα.Αυτή μου έκανε νόημα να προχωρήσω.Και έτσι έκανα προχώρησα αργά και σταθερά προς την έξοδο της τάξης και άνειξα την πόρτα.Βγήκα εξω στον μακρί διάδρομο διέσχιζα αργά αργά της τάξης γεμάτες απο μαθητές που με λαχτάρα περίμεναν να κτυπήσει το κουδούνι για να τελειώσει το μαθήμα.Επιτέλους έφτασα στης κοριτσίστικες τουαλέτες μα δεν βλέπω κανέναν. Μπαίνω πιο μέσα αλλα και πάλη δεν έναι κανείς εδώ.Πάω να φύγω και τότε κάποιος με τραβάει απο το χέρι και με κόλλα στο τοίχο.

Μικ- Γιατί άργησες?Ειπαι και με πλησίασε στο πρόσωπο.

"Π-πως το κάνεις αυτό."ειπα και τον κοίταξα έντονα στα γαλανά του μάτια τραυλίζωντας.

Μικ-Ποιό?Ειπαι με βραχνή φωνή.

"Το να διαβάζεις της σκέψης μου?" Ειπα και τον απομάκρυνα απο το πρόσοπω μου.

Μικ- Μπορεις και εσεί αν το προσπαθήσεις καρδιά μου.ειπαι και με τράβηξε πιο κοντά του.

"Μικαέλ...Έκανα πάυση.Λυπάμαι που σου έριξα εσένα όλες τις ευθύνες,το ξέρω πως δεν φταίς εσεί αλλα η ζωή μου παει απ'τό κακό στο χειρότερο και όλα αυτά π-."

Μικαέλ- Σσσσσ.Έβαλε το χέρι του μπροστά απ'τό στόμα μ. Το ξέρω πως είναι πόλη δύσκολο για σ'ενα,σε καταλαμβενω δεν χρειάζεται να δεικαιωλογίσε.Έκανε μια πάυση. Απλός θελω να ξέρω μονάχα ενα πράγμα.Ειπαι και με κοίταξε στα ματια. Μ'αγαπας?

Τον κοίταξα στα μάτια και τον άρπαξα απο το σβέρκο,τον έφερα κοντά στο πρόσωπω μου.

"Φυσικά και σε αγαπω".ειπα και τον φίλησα.

Εκείνος ανταπέδωσε το φιλί μου και με αγκάλιαζε σφιχτά,με σήκωσε ψηλά και εγώ τύλιξα τα πόδια μου γύρω του και με κόλλησε στον τοίχο.
Πώς μπορεί ενας άνθρωπος να είναι τόσο σημαντικός γι'μενα μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα.Ούτε εγώ δέν μπορώ να το εξηγήσω αυτό που μου συμβένει είναι σαν να κρέμεται η ζωή μου απο αυτον,σαν το ναρκωτικώ το δικο μου προσωπικώ ναρκωτικώ.

Σταμάτησε και απομακρύνθηκε απο το πρόσωπο μου,με αγκάλιασε σφιχτά και μου έδωσε ενα φιλί στο κεφάλι.

Μικ-Πάμε γιατί θα κινέσουμε υποψίες.

"Οκ,Πήγεναι εσύ πρώτος." Ειπαι και τον κοίταξα.

Μικ- Οκ πάω.Ειπαι και μου έδωσε ενα πεταχτό φιλί και έφυγε τρέχοντας απο της τουαλέτες.
Μετά απο 2-3 λεπτά πήγα και εγώ,πέρασε γρήγορα η ώρα του μαθήματος και βγήκα με για διάλυμμα.Η Κατερίνα με ρωτούσε τη έχει γείνει και έτσι άρχισα να της λέω.

Κατ- Θέλεις να πεις πως εκείνη την μέρα που με έβαλες τρελλή ηταν ο Μικαέλ στο σπίτι σου.Με ρωτήσε καθώς πηγένα με προς την καφετέρια για να φάμε.

__________________________
Συγνώμη που άργησα να ανεβάσω Παρτ....Είμαι αδικαιολόγητη θα προσπαθώ να ανεβάσω όσο πιο γρήγορα μπορω γιατί έχω και το σχολείο που με πιέζει πολλή και πιστέψτε με δεν έχω καθόλου χρόνω. Όμως τώρα στο παρτ.Πως σας φάνηκε?

Αφιερωμένο σε όλους σας με πολύ αγάπη😘
Φιλιά σας αγαπώ❤