lagoon 921 C

a note about depression & breathing

Sonunda insanların neden mutsuz olduğunu anladım. Eğer biz sık sık mutlu olursak seçemeyiz. Seçimler. Onlar her şey. Bir zorlama hissediyordum. Depresyon boynuma batıyor, depresyon benim düşünce yetimi aşağı çekiyor, depresyon kalbimi kökünden söküyor. Sonunda insanlar neden mutlu anladım. Eğer biz aynı yerde oturur ve asla hareket etmezsek ve eğer anıları tekrarlayarak- 

Ben kasetleri yakmayı öğrendim. Gevşemeyi öğrendim. Nefes almayı öğrendim. En sevdiğim kelimelerle bir kaç sayfa atlamayı öğrendim. En iyi kalemimin kurşununu kırmayı ve asla keskinleştirmemeyi öğrendim. Bu öfkenin ve pişmanlığın gitmesine izin vermeyi öğrendim. Gitmesine izin ver ama zarar verenleri asla unutma. Olmuş olduğum kişiden sürekli özür dileyeceğim ama şimdi olduğum kişiden asla. Burada hiçbir gücün yok. Artık değil. Bir keresinde Bring Me To Horizon'nın dediği : şeytanlar boğulamaz onlar yüzme biliyor-

Affınıza sığınarak size katılmadığımı belirtiyorum, ben şiirimle bu orospu çocuklarına ağırlığımı koydum ve evet hatta sonunda kilolarca okyanus kendini benim gözyaşlarımdan yapılan sulu bir kara deliğin içine çökertse bile. Bunlar şeytanlar değil, bunlar biziz. Nefes alın.