MONTGOMERY 5 : Waiting For Superman

▪ 7 ▪

Hot

"Buti same duty tayo ngayon!" masayang saad ni Raffie.

"Oo nga. At least, kasama kita," masayang wika ko.

Lumawak ang aking ngiti habang inaayos ang uniform ko. Tinawagan ako kahapon ng hospital at sinabi sa akin na tanggap daw ako. Agad nilang binigay ang time of duty ko at binigyan ng uniform.

Umaayos na rin ang kalagayan ni nanay sabi nila. Nakatulong daw ang palagi kong pag-kausap sa kanya. 'Yon lang naman ang hiling ko—ang maging maayos na siya at makasama ko na siya. Si ate naman, hindi ko pa rin alam kung nasaan siya ngayon. Wala na rin akong balak alamin.

Pinili niya ang landas na 'yon.

Everyone should take responsibility of their actions.

"Wala yata si Mr. Present all the time?" Napangiwi ako sa tanong niya.

"Wala. Ano naman gagawin niya rito?" balik kong tanong.

Pumunta kami sa front desk at tiningnan ang mga impormasyon ng bagong admit na mga pasyente. Nakalulungkot na medyo marami ang nao-ospital ngayon.

Natigilan ako nang may humarang na tsokolate sa harapan ko. Nag-angat ako ng tingin at nakita si Kelly na ngiting-ngiti habang tinatapat sa akin ang tsokolate.

"Inabot ng guard sa akin. Kahapon pa raw 'yan binigay ni Sir Uno pero mahigpit na bilin na ngayong araw ibigay sa'yo. Ibigay daw sa pinaka-amazona na nurse ng hospital. Ang corny pero kinikilig pa rin ako!" ani Kelly.

"Ano nga ba? Ano ba ang pakay ng isang lalaking halos araw-araw nandito at binibigyan ka pa ng tsokolate?" tanong ni Raffie sabay hagikgik.

Wala sa sariling napangiti ako. Inabot ko ang tsokolate at tiningnan ang naka-post-it note roon.

It's your first day today, goodluck! Smile, Ms. Yu. - Mr. Hot Citizen.

"Nakipagkakaibigan?" tukso ni Kelly.

"Pinatataba ka?" natatawang pagpapangalawa ni Raffie.

"Kawang-gawa?" ani Kelly sabay apir kay Raffie.

"Tatakbo siya sa eleksyon?" subok na panghuhula ni Raffie.

Napanguso ako at mabilis na pinasok ang chocolate sa bulsa ko. Napatikhim ako at inayos ang sarili ko.

"Naawa lang sa akin 'yon. Nakita niya kasi yung sitwasyon ko. Siyempre, nasa kanya na ang lahat. Hindi niya na kailangan humingi at kumayod nang todo para makakuha ng pera kaya tumutulong na lang siya. Mahirap intindihin si Uno pero isa lang ang nasisigurado ko simula nang makilala ko siya. Siya yung tao na... inosente sa mga ganitong bagay, para sa kanya kung kaya niyang ibigay... ibibigay niya," paliwanag ko.

Sabay na napaismid ang dalawa kong kaibigan at tiningnan ako na para bang hindi sila naniniwala. Pinanlakihan ko sila ng mata at binaling na lang ang tingin ko sa medical kit na gagamitin mamaya.

"Oo na! Kahit naman anong sabihin namin ay magde-deny ka pa rin. Kunwari na lang ay naniniwala kami. Kapani-paniwala naman talaga na ang isang Uno Montgomery ay pagkikipag-kaibigan lang ang gusto sa'yo," sarkastikong wika ni Raffie.

"Kapani-paniwala talaga, Evie. Mag-ingat ka, baka mamaya... ikaw na lang pala ang naniniwala riyan,"panunukso ni Kelly.

"Sssss, matuklaw ka sa ginagawa mo," natatawang saad ni Raffie.

Napa-ayos ako ng salamin at pinilig ko ang ulo ko. Pati ako, nadadala na sa mga pinagsasabi ng dalawang 'to. Okay ang buhay ko ngayon, maraming tumutulong kahit hindi ko hinihingi at wala akong balak na kwestyunin ang Diyos tungkol doon.