Hermione o gece evine gitmedi. Harry, o ve Teddy belki de sabaha kadar yaraizi hakkında konuştular.
Şafak söktüğünda hepsi salona bir yerde uyuyakalmışlardı.
Teddy koltukta, Harry yerde ve Hermione de karşı koltuta âdeta bayılmışlardı.
Öğlene doğru Harry uyandı. İlk birkaç saniye etrafa boş bakışlarla baktı ve sonra gözlerini ovuşturdu.
Dirseğiyle yattığı yerden doğruldu.
Sonra kalktı ve Teddy'ye baktı. Her zamanki gibi üstünü açmıştı. Yere fırlattığı battaniyeyi aldı ve oğlunun üzerine örttü.
Bir süre saf bir sevgiyle onu süzdükten sonra, aynı Sirius'un ona yaptığı gibi alnından öptü ve Hermione'ye döndü.
Uyuyordu ancak hiç de huzurlu bir uyku çekiyor gibi durmuyordu.
Kendini içeri çekmiş ve tamamiyle büzüşmüştü.
Biraz daha dikkattli baktığında, gözlerinden yaşlar süzüldüğünü farketti.
Yere çöktü ve hafifçe Hermione'yi sarstı.
"Mione, uyan." Diye fısıldadı.
Uykusu hafif olan Hermione hemen uyandı ve Harry'ye döndü.
"Sabah mı oldu?" Diye harıltılı bir sesle konuştu. Belli ki ağladığının farkında değildi.
Harry gülümsedi ve kafasını salladı.
Sonra Hermione koltukta oturur vaziyete geçti ve kenara kaydı.
Açtığı boşluğa Harry oturdu.
Kafasını Harry'nın omzuna koyan Hermione oldukça huzursuz ve gergindi.
"Sorun ne?" Diye sordu Harry, sanki bilmezmiş gibi.
"Korkuyorum." Diye sessizce cevap verdi Hermione.
"İyi de, sen benin tanıdığım en cesur Gryffindor'sun. Godric Gryffindor seninle gurur duyuyor olmalı." Dedi Harry.
Hermione kafasını kaldırdı ve Harry'ye baktı.
"Bu kez değil." Dedi gözlerinin içine bakarak. "Yeniden olmaz. Bak, yıllarca tehlike içinde koşturmak yorucuydu. Kendimden çok senin için endişelenmek ise dehşet verici. Yeniden bu şeyler başlasın istemiyorum, Harry." Dedi sesi cılız bir şekilde çıkarken.
"Korkma Hermione. Tüm o şeylerin yeniden başlayacağı falan yok." Dedi ve devam etti. "Yine de, her ne olursa olsun yanımda sen ve Teddy'nin olacağını biliyorum."
Hermione gözlerini devirdi. "Tabii ki yanındayız. Sorun şu ki, o kadar şeyden sonra hâlâ senin için endişelenmek üzücü. Sana bir şey olmasından korkuyorum."
Harry gülümsedi. "Bana bir şey olmaz, bunu sen öğrenemediysen Hermione, başka kimse öğrenemez herhalde."
Hermione dünden beri ilk defa kahkaha attı. Sonra da Harry'ye sıkıca sarıldı ve rahatlamaya çalıştı.
Günün geri kalanında fazla bi şey yapmadılar.
Teddy uyandıktan sonra kahvaltı yaptılar.
Sonra ise akşam oluncaya kadar mısır patlağı eşliğinde film izlediler.
Koltukta izleri çıkacaktı neredeyse.
Hava karardığında ve dördüncü filmin en heyecanlı sahnesine geldiklerinde Hermione bağırdı.
"Sanırım ne olduğunu biliyorum!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
