Fanboy Chanyeol

03.

03.








Napa-ikot ang tingin namin ni Jea sa field. Wala namang taong pwedeng kumausap saamin, kasi in the first place, walang katao-tao sa field.





"Up here." Napatingala kami ni Jea at laking gulat namin nang makakita kami ng unggoy.







Seryoso. Unggoy siya. Well, unggoy-faced.






Tumalon siya pababa at pinagpagan ang sarili. Napatayo na rin kami ni Jea, kasi balak sana naming takbuhan yung unggoy-faced na lalaki pero hinawakan (Ew pervert po) niya ako sa braso (Pervert padin).






Habang ngumunguya, napakaripas naman ng takbo si Jea pabalik sa cafeteria.






Nakatingin lang ako ng blangko sa kanya, na para bang normal lang siyang tao (?).







"Kilala mo ba ako?" tanong niya sabay yugyog sakin.


"Mukha bang alam ko?"


Pinisil niya yung magkabila kong pisngi at sinabing, "Ang cute mo pala pag nagtataray!"


"Sino ka ba?" tanong ko habang inaalis yung kamay niya sa mukha ko. Napatingala pa ako, kasi ang tangkad niya.


Tumalikod siya at winagayway ang pwet. "Habulin mo muna ako!"






Tumakbo siya sa field. Nakatayo lang ako dun habang tinitingnan siyang parang tangang tumatakbo sa field. Umupo ulit ako at pinagmasdan lang siya. Hinugot ko yung libro ko sa bag at nagbasa. Pagtingin ko ulit sa kanya, tumigil na siya sa kakatakbo. Napansin naman niya hindi ako sumusunod kaya napatigil siya at nagcross-arms. Para ngang naka-pout pa siya sa ilalim ng mask niya.






Naglakad siya pabalik habang nakacross-arms. Tumingin siya pababa sakin.






Nagflip ako ng page nung book na para bang wala siya sa harapan ko.






Inagaw niya sakin yung book at tinaas yun para hindi ko makuha.





Tumayo ako at tiningnan siya sa mata (Nung mask. Awkwaaaard), gamit ang matalas kong tingin.







"Bakit hindi mo pa kinukuha?" tanong nito.


"Why should I, if in the first place, I know that I cannot."


"Whoa, that's major englishit, man!" sabi niya, with a very amazing American accent.


"That's not even complex."


Nagkamot siya ng baba niya. "Hmm, pwede ba kitang isuot, Calvin Klein? Wala kasi akong brief ngayon."








Sinuntok ko yung tiyan niya (Wala naman abs ew) tapos tumalon para makuha yung libro.






Sinabit ko na sa balikat ko yung backpack ko at tumakbo. Hindi ko inakalang susunod pala siya.






"Wait!"






Tumakbo ako dun sa quadrangle malapit sa cafeteria, kaya kitang kita kami ng mga tao. Mukha kaming nagte-Temple Run, ang kaibahan, tunay na 'to. Hinahabol talaga ako ng unggoy.





Ang daming nagtatawanan habang hinahabol ako nung matangkad na unggoy. Hindi man lang tumulong.






"BRIEEEEEEF! COME TO MEEEEEE!"







Napatigil ako sa pagtakbo at paglingon ko, nauntog ako sa dibdib niya.







"Anong tinawag mo sakin?"


"Calvin," painosente niyang tanong.


"Hindi yan ang narinig ko. Ano. Yung. Tinawag. Mo. Sakin?"


Inayos niya yung mask at nag-clear ng throat. "BYE!" Tumakbo siya at iniwan ako dun sa gitna.






Napatingin ako sa relo ko. Tupangama.








9:58 NA!








///








"Sorry, I'm late, ma'am," sabi ko habang sinasara yung pinto.






Tiningnan lang niya ako. K fine. Sungit mo.






Dumiretso na ako sa upuan ko, na katabi siya. Siya nanaman. Yung kausap ko kaninang umaga. Siya nanaman.






"Hi Calvin!"


"Hi, Hanes."


"Hehe, kamusta naman araw mo?"


"Ayun, naging gabi na."






Tumawa siya ng napakalakas. Katawa-tawa ba ang sarcasm ko?





"Mr. Go! If you are to talk in my class, do it outside!" sigaw ng teacher ko.


"In my class daw, pero outside? How ironic."





Napatingin sakin yung teacher, pati na rin yung buong klase. Nagtawanan sila at sinamaan ako ng tingin ng teacher.





"Miss Sy--"







Bumukas yung pinto at pumasok isang lalaking may hawak hawak na unggoy mask. Si--







"YAH! PARK CHANYEOL!"