~06.08.2016/ Αμερική,Μαϊάμι~
"Αγαπητοί επιβάτες, σε 10' φτανουμε στον προορισμό μας"
Ακούστηκε η καθησυχαστική φωνη του πιλοτου καθως το αεροπλάνο ηταν ετοιμο να προσγειωθεί.
Θεε μου δεν το πιστεύω πως ειμαι παλι εδώ, στο σπιτι μου, μετα απο 3 σχεδον χρονια.
Ημουν τοσο χαρούμενη που δεν μπορουσα να σταματησω τον εαυτο μου να τρεμει.
Οπως μας ειπε ο πιλότος, μετα απο 10 λεπτα προσγειωθηκαμε και πηγα να παρω τις βαλιτσες μου αφου περασα τον ελεγχο των διαβατηρίων.
Παίρνοντας τες σχετικα γρηγορα, αρχισα να περπαταω νευρικα σε ολο το αεροδρόμιο για να βρω την Kim η οποια με περίμενε ωρες τωρα στην εισοδο του αεροδρομίου.
Ετσι λοιπον καθως κοιτουσα γυρω μου, ακουσα καποια να τσιρίζει και δεν άργησα να καταλαβω ποια ηταν.
Γυρισα το κεφαλι μου και την ειδα να καθετε ακινητη και να με κοιταει με αυτο το τεραστιο χαμογελο οπου ειχε παντα!
Δεν πιστεύω πως ξαναβλεπω την κολλητη μου μετα απο 3 ολοκληρα χρονια.
Χωρις δευτερη σκεψη πεταξα την τσαντα μου, ετρεξα και γατζωθηκα πανω της οπως εκανε και αυτη.
Αρχισαμε να κλαίμε και να σκαμε στα γελια παράλληλα μονο και μονο γιατι ειχαμε λείψει πολυ η μια στην αλλη.
"Μου έλειψες τοσο πολυυ! Θεε μου εισαι πανέμορφη."
Δήλωσε ενω εκανε λίγα βηματα μακριά μου για να με παρατηρήσει καλυτερα.
"Μην με κανεις να κλαψω περισσότερο, σταματα!"
Γελάσαμε ,ξανα αγκαλιαστηκαμε.
"Αντε παμε επειδη ειμαι πτωμα!"
"Εσυ η εγω!;"
Αναφωνησα πειραζοντας την.
"Και οι δυο!"
Με βοηθησε με τις βαλιτσες, πήραμε ενα ταξι και πηγαμε στο σπιτι μου!
Μου ειχε λειψει τοσο πολυ. Ειχαν περασει 3 χρονια και ακομα θυμαμαι ποσο ωραια και φασαριόζικα περνουσαμε εδω.
Χαμογελασα και μπηκαμε μεσα μολις ανοιξα την πορτα."Ταραννννν"
Φωναξε η Kim μολις ανοιξε το φως του σαλονιου.
"Kim...."
Ειχε καθαρισει ολο το σπιτι, εβαλε παντου λουλουδια γιατι ξερει ποσο πολυ μου αρεσουν, ειχε φτιαξει και φαΐ στον φουρνο. Ανν και λιγο αμφιβαλω για το οτι το εκανε αυτη αλλα το μονο που με ενδιαφερει τωρα ειναι να τρώγεται.
YOU ARE READING
I'm the Player now (Υπο διόρθωση)
RomanceLena: Δεν θα με χασεις, επειδη ποτε δεν με ειχες. Του ειπα αποτομα και απομακρυνθηκα απο κοντα του κοιτωντας τον με ενα βλεμμα που ξεχείλιζε απο μισος. Jason: Τιι; Απόρησε ξαφνιασμενος απο το ακουσμα της δηλωσης μου. Lena: Αυτο που ακουσες! Δεν μπ...