Από Α αρχίζει η αγάπη

3

Ήταν αρχές του καλοκαιριού 1920.Η ζέστη ήταν εδώ και μέρες αποπνικτική μα στην καρδιά της Αγγελικής επικρατούσε πολικό ψύχος.

 Ο πατέρας της  είχε στείλει το αυτοκίνητο να την πάρει από το σχολείο για να περάσει το καλοκαίρι μαζί με το προσωπικό στο εξοχικό τους λίγο πιο έξω από τη Σμύρνη. 

Είχε μόλις τελειώσει το γυμνάσιο με άριστα μα η στεναχώρια της ήταν ήταν μεγάλη. Τι θα έκανε με τη ζωή της; το ενδεχόμενο να σπουδάσει της το είχαν κόψει από νωρίς.. Ποιος ξέρει με ποιον θα της έκαναν προξενιό.. Αυτή ονειρευόταν να παντρευτεί από ένα μεγάλο έρωτα σαν αυτούς που διάβαζα στα απαγορευμένα μυθιστορήματα με τη Λουιζα.

Ο αναστεναγμός που ξέφυγε από τα χείλη της δεν πέρασε απαρατήρητος στον κυρ Σταύρο το σοφέρ

<<τι συμβαίνει δεσποινίς; >>

<<τίποτα.. >>

Του απάντησε ξεψυχισμένα  ενώ δεν πήρε στιγμή το βλέμμα της από το παράθυρο .Οι εικόνες εναλλάσσονταν τόσο γρήγορα!Ήταν μαγικό!

<<μάλιστα >>

<<να σου ποτέ φτάνουμε ;>>

<<σε δέκα λεπτά θα είμαστε εκεί δεσποινίς >>

Μπορεί το αυτοκίνητο να ήταν ελάχιστα πιο γρήγορο από την άμαξα μα εκείνη προτιμούσε την άμαξα.Το ποδοβολητό των αλόγων στο χωμάτινο δρόμο , η πορφυρή επένδυση στα καθίσματα ,οι κουρτίνες που μπορούσε να τραβήξει όταν την ενοχλούσε ο ήλιος..την έκαναν να νιώθει σαν κοντέσα σε κάποιο μακρινό νησί...

<<ο πατέρας, η μητέρα και ο Νικόλας θα έρθουν κατευθείαν για τη δεξίωση; >>

<<μάλιστα. Σήμερα στο σπίτι θα είναι η Φατμα, η ΑΪσε, η Σοφία και ο Κύριος Αλι >>

<<κύριος Αλι;ποιος είναι αυτός;>>

<<μα καλά δεσποινίς δεν τον θυμάστε; εσείς όταν ήσασταν παιδιά.. >>

Τα μάτια της πετάρισαν και σαν να πήραν λίγη από την παλιά τους λάμψη.

<<αχου! Μην μου πεις ότι! Και εσύ έτσι όπως το είπες! Κύριος..>>

<<σε λίγα χρόνια θα είναι. Σπουδάζει ιατρική στη Σμύρνη.>>

<<μάλιστα>>

Είπε η Αγγελική και η έκπληξη χρωμάτισε τη φωνή της. Μπράβο που έκανε κάτι στη ζωή του και δεν γινόταν χαμάλης σαν τους υπόλοιπους της σειράς του . Σα γύφτικο σκεπάρνι θα καμάρωνε η Φατμα για τον γιο της που του είχε και αδυναμία.