Από Α αρχίζει η αγάπη

17

Η Αγγελική είχε λουφάξει σε μια γωνία και περίμενε υπομονετικά τον μεγαλόσωμος άνδρα να σηκώσει το παντελόνι του .Προσπαθούσε να μην κοιτά το ξέστρωτο κρεβάτι ..της έφερνε αναγούλα.

<< πόσα θες ;>>

Ντροπιασμένη έσκυψε το κεφάλι και μάταια με τα κατάμαυρα μαλλιά της προσπαθούσε να καλύψει τη γύμνια της. 

<<δεν ξέ-ξέρω..με τη Μανταμ αυτά>>

Η φωνή της βγήκε σχεδόν με το ζόρι .Από το σοκ σχεδόν δεν μπορούσε να μιλήσει .

<<καλά θα πληρώσω κάτω..ελπίζω να μην μου ζητήσουν πολλά για τέτοιο ξυλάγγουρο >>

Αυτή ήταν η τελευταία του κουβέντα πριν κλείσει την πόρτα.

Η Αγγελική με χέρια που έτρεμαν προσπάθησε να ντυθεί .Ήθελε όσο τίποτα να βγει έξω ,μέσα σε αυτό το δωμάτιο η τάση για εμετό συνεχώς δυνάμωνε  .

Μόλις βγήκε στο διάδρομο  η Αλίκη ,εκείνη σχεδόν έφηβη που είχε δει εκείνη την ημέρα στο λιμάνι, την σταμάτησε .

<<πως πήγε Καιτούλα ;>>

Εκείνη στα λόγια της σάστισε.Τι να της έλεγε; ότι μετά από το σημερινό σιχάθηκε τον εαυτό της όσο πότε άλλοτε ; ότι είχε αρχίσει να μισεί τους άνδρες ;ότι αν δεν ήταν ο Γιωργάκης θα έπεφτε στη θάλασσα ;τι;

<<ποσά του πήρες >>

<<δ-δεν ξέρω >>

<<τι εννοείς δεν ξέρεις ;>>

Της είπε είπε η Αλίκη και την πλησίασε σχεδόν απειλητικά .

<<είπε θα τα δώσει στη Μανταμ.. >>

<<ούιιι τι έκανες ρε μαλακισμένο !πάνε τα λεφτά!>>

Μαλακίσμενο; μα καλά τι στο καλό θα πει αυτή η λέξη;και ποιο ήταν το λάθος που έκανε;

<<στο χέρι θα λες να στα δίνουν ζώο τα λεφτά!Στον επόμενο να ζητήσεις τα διπλά !>>

Στις τελευταίες τις λέξεις τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα .

<<επο-πομένο ;δηλαδή θα έχει κι α-άλλο;>>

<<τι νόμισες μόνο αυτό ;>>

Το κοροϊδευτικό χαμόγελο στα χείλη της την έκανε να ντραπεί  ακόμα πιο πολύ ..απόψε το μαρτύριο θα αργούσε να τελειώσει..

                     Στις τέσσερις το χάραμα όταν βγήκε από το μαγαζί η όψη της ήταν αλλιώτικη ,χλομή,έμοιαζε άψυχη ..λες και κάποιος είχε ρουφήξει όλο το χρώμα από τα μάτια της.Λίγο αργότερα ζήτησε από τη Μαίρη να τραβήξουν  χωριστούς δρόμους .Ήθελε να ηρεμήσει από την ένταση της βραδιάς και η Μαίρη την σεβάστηκε .