Sold For A Million Dollar (COMPLETED)

nineteen

"Kuya.. you're smiling like an idiot. It creeps me out." Yana said and made face.

I smiled when Dylan shifted his look at me. Kanina pa siya nakaupo sa couch. Nakadantay sa siko niya hand rest ng couch tsaka niya nilalaro ang lai niya. Dyanara's right. He's smiling like an idiot.

Naputol ang pag uusap namin sa isang katok mula sa labas ng kwarto ko.

"Expecting someone?" Dylan and I shook our heads in unison.

Nakatutok kami sa pinto at inaabangan kung sino ang iluluwa nito. Kung si papa yan ay papasok nalang yun sa kwarto ko. Hindi naman siguro nurse dahil kaiinom ko lang ng gamot. Pati kadadaan lang ng mga doktor na nagra-rounds.

Kaya ganun nalang kalaki ang gulat ko ng iluwa nito si Jacob at Lloyd.

"Who are you?" Inosenteng tanong ni Dyanara sakanila. Si Dylan naman ay kumunot ang noo at natanggal ang ngiti sa mukha. "I'm sorry but I th--" hindi natuloy ni Dyanara ang sasabihin ng magsalita si Dylan.

"Let's buy some lunch, Yana." Malamig na sabi ni Dylan.

"But Kuya!"

"Let's go."

Pumunta si Dylan sa kama ko at hinalikan ako sa labi. "We'll just get you lunch. And you need time with the two assholes." Bulong niya saakin kaya tumango nalang ako.

Sina Jacob at Lloyd ay halatang gulat sa mga nasasaksihan nila.

Pero paano nila nalaman na nandito ako?

Hinila na ni Dylan si Yana palabas ng kwarto.

Nagtititigan pa din kaming tatlo. Hindi ko alam kung paano ako magsisimulang magsalita. An awkward silence enveloped in this four-sided room. Until Lloyd decided to break it.

"What the hell was that?!" He burst out.

"Lloyd.." hindi ko maituloy ang sasabihin ko dahil sa mga matang ipinapakita ni Jacob. I saw pain in his eyes. Ibang iba sa gulat na mata ni Lloyd.

"Teka lang ha? Kaaalam lang namin kanina na na-ospital ka dahil sabi ng papa mo ng bisitahin ka namin sainyo. Pero.. what the fudge!" Nabasabunot siya sa sarili niya at hindi pa rin makapaniwala.

Nang kumalma siya ay naikwento ko sakanila lahat pero mau filter. Hindi ko sinabi kung paano kami nakarating dito pero naikwento ko ang sitwasyon namin. At sinabi ko rin na buntis ako. There's no reason to deny it. Alam ko namang ililihim nila yun.

"Please.. I'm begging. Sana walang makakaalam neto." Another tear fell from eyes. Lumapit saakin si Lloyd. He cupped my face and he wipe my tears.

"Shh. Your secret is safe with us." Tsaka niya ako niyakap. "Pero bakit ngayon mo lang saamin nasabi?"

"Hindi ko kasi pwedeng sabihin. Nahihiya ako. Tsaka ano nalang ang sasabihin niyo saakin kung sakaling malaman niyo na prof natin ay kinakasama ko sa iisang bubong?"

"Tingin mo ganun kami ka-judgemental?" Tanong niya na may halong pag aakusa.

"Hindi naman sa ganon. Sorry na nga eh."tsaka niya ako niyakap ulit. Nakita ko naman si Jacob na nsa likod lang at kanina pa hi di nahsasalita.

Humiwalay ako ng yakap at tinawag siya, "hey!"

Pero di siya lumapit instead he turned his back on me. At lumabas.

"Galit ba siya saakin, Lloyd?" Umiling siya. Umiiyak nanaman ako. Damn hormones.

"No, Yesh. Hindi lang siguro niya matanggap. Disappointed. Dahil honestly, I am disappointed, too, Yesh." Lumabot ang ekspresyon ng mukha niya. Ngayon ko lanh siya nakitang ganito.