Jimin, sen gülünce ben buradan uçuyordum. Bir kuş kadar, bir tüy kadar hafifleşiyordum. Omzumdaki yüklerden sıyrılıyordum. Gerçekten bir tüy olsaydım, ancak bu kadar hafif olabilirdim. Gerçekten bir tüy olsaydım, omuzlarına düşer, köprücük kemiklerini evim bilirdim.
Sen gittikten sonra, ben bir duvarın altında kaldım. Ne duvarı gördüler, ne de beni orada bildiler. Ben hala orada, güçlü tuğlaların altında, senin gelmeni bekliyorum. Lütfen acele et sevgilim, nefesim yaşamama yetmiyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
lost | jikook
Fanfictionbir şarkı yağmur gibi doldurabildi bir semti, bir semti tam on dört yerinden bir adam terk etti.
