Siya... Siya na lagi mong nakikita.
Siya na lagi mong kausap.
Siya na lagi mong binabanggit.
Siya na lagi mong kasama.
Siya na laging nagpapasaya sayo.
Siya na laging inspirasyon mo.
Siya na laging pinagtatanggol mo.
Siya na laging pinoprotektahan mo.
Siya na laging iniisip mo.
Siya na laging pinipili mo.
Siya na mahal mo.
Paano naman ako, Kung puro siya lang?
Paano mo malalaman ang halaga ko kung siya lagi?
Siya na laging laman nang utak mo.
Ako... Ako na lagi mong pinagwawalang bahala.
Ako na lagi mong di binibigyan nang importansya.
Ako na lagi mong kinakalimutan.
Ako na laging napupuyat kakaalala sayo.
Ako na laging nasasaktan pag umiiyak ka.
Ako na laging gumagawa nang paraan.
Ako na laging ginagawa ang lahat makamit mo lang ang kaligayahan mo.
Ako na laging napag iiwanan.
Ako na laging sumasalo sayo.
Ako na laging inuuna ka bago ang sarili ko.
Ako na laging umaasa.
Ako na laging nakahawak lang at hindi bumibitaw.
Ako na laging nangangailangan nang pagtatanggol.
Ako na laging umiintindi.
Ako na laging umiiyak.
Ako na laging nasasaktan.
Ako na laging nagmamahal sayo.
Ngunit ang ako para sayo ay hindi mahalaga dahil may siya namang nasa iyong tabi. Di mo lang pansin. Na sa lahat nang bagay ay ako. Ako ang kasama mo habang siya ay iniwan ka.
